บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ มนต์รักอสูร ตอนที่ 22 หน้า 5
“คะ คุณภู”
“อย่าลืมสิครับ ว่าเรายังมีคุณฟ้าใสอยู่”
น้ำผึ้งยิ้มออกมา เริ่มมีความหวังขึ้น
ฟ้าใสพอรู้เรื่องทั้งหมดของทรงยศที่น้ำผึ้งกับภูฤทธิ์เล่าให้ฟังก็ถึงกับช็อคไป “…พี่ยศนะเหรอคิดจะฆ่าคุณเทิดเพื่อที่ดินในไร่” น้ำผึ้งพยักหน้า ฟ้าใสเงียบไปสักพัก “ฉันรู้ว่าพี่ยศไม่ใช่คนดีอะไรนัก แต่ก็ไม่คิดมาก่อนเลยว่าพี่ชายฉันจะถึงขนาดฆ่าใครได้...แกไม่ได้โกหกฉันจริงๆ ใช่ไหมผึ้ง”
“ฉันก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกันฟ้า ฉันกับคุณภูสืบเรื่องนี้มาสักพักแล้ว หลักฐานทุกอย่างมันโยงไปที่พี่ชายแก”
ภูฤทธิ์เสริม “คุณแพรวเขาก็ยอมบอกแล้วด้วยครับว่าเสี่ยงทรงยศเป็นคนจับตัวคุณเทิดไป...”
น้ำผึ้งจับมือฟ้าใสมองอย่างเห็นใจ “ฉันขอโทษที่ทำให้แกลำบากใจ แต่ยังไงวันนึงแกก็ต้องรู้ เลยเลือกจะมาหาแกที่นี่ไง”
สีหน้าฟ้าใสดูสับสนว่าควรต้องทำยังไง ภูฤทธิ์เลยช่วยพูด “ที่เรามาวันนี้เพราะมีเรื่องจะขอร้องคุณฟ้านี่แหละครับ”
“ตอนนี้มีแกคนเดียวนะที่จะช่วยพวกเราได้” น้ำผึ้งสำทับ
“ฉันจะช่วยอะไรได้?” ฟ้าใสถาม
“พวกเราแค่อยากรู้ว่าเสี่ยทรงยศมีบ้านพักหรือที่อยู่ที่ไหนอีกที่คนนอกไม่รู้ เราคิดว่าเขาน่าจะพาตัวคุณเทิดไปไว้ที่นั่น”
“ถ้าคุณฟ้ารู้ คุณฟ้าบอกพวกเราเถอะนะครับ” ภูฤทธิ์ขอร้อง
“แล้วเรื่องพี่ยศ...”
“ผมรู้ครับว่าคุณฟ้าอาจจะรู้สึกเหมือนทรยศพี่ชายตัวเอง แต่คุณฟ้าครับ ตอนนี้พี่ชายคุณกำลังทำผิด แล้วมันก็เป็นความผิดร้ายแรง ถ้าเราห้ามเขาได้ทันเราอาจจะยังพอต่อสู้คดีในชั้นศาลได้ อย่าให้มันร้ายแรงถึงขนาดมีคนตายเลยนะครับ”
“ฉันก็ขอร้องเหมือนกันฟ้า ถ้าแกรู้ ช่วยบอกพวกเราด้วยเถอะ” น้ำผึ้งย้ำ
ฟ้าใสนิ่งคิดอยู่สักพัก น้ำผึ้งกับภูมองลุ้นๆ “...ตกลงค่ะ ฟ้าจะบอกว่าบ้านนั่นอยู่ที่ไหน” น้ำผึ้งจับมือฟ้าใสดีใจมาก ภูฤทธิ์โล่งใจที่ฟ้าใสยอมช่วย “แต่...ฟ้าจะขอไปหาพี่ยศด้วย”
ภูฤทธิ์กับน้ำผึ้งเหลือบมองลูกน้องทรงยศที่ยืนเฝ้าอยู่
ฟ้าใสเดินออกมาหาลูกน้องทรงยศที่หน้าห้อง “เดี๋ยวฉันขอออกไปส่งเพื่อนหน่อยนะ เขาจะกลับแล้ว”
“คุณฟ้าจะออกไปข้างนอกเหรอครับ”