บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 20 หน้า 2
ตรีประดับเจื่อนๆ “สบายดีค่ะคุณลุง”
ลูกค้ามองตรีประดับยิ้มๆ “ก็น่าจะอย่างนั้นแหละ หน้าตาท่าทางสดใสดี คุณพยสซะอีกดูหมองๆ ไป ท่าทางจะทำงานหนัก” ลูกค้าเย้า “บำรุงสามีเยอะๆ หน่อยสิตรี”
ลูกค้าทำตลกแต่ยิ่งทำให้บรรยากาศอึดอัดมากขึ้น พยสได้แต่ยิ้มเจื่อน
ตรีประดับรู้สึกว่าปล่อยให้เข้าใจผิดต่อไปได้ เดี๋ยวจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกไปกันใหญ่ เลยฝืนยิ้ม “คงต้องฝากไปบอกภรรยาใหม่ของคุณพยสค่ะ ตรีกับคุณพยสไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว เราหย่ากันแล้วค่ะ” ลูกค้าอึ้ง ทำท่าประหลาดใจ ตรีประดับถือโอกาสนี้รวบรัด “ตรีขอตัวก่อนนะคุณลุง ถ้ามีโอกาสจะแวะไปกราบที่บ้านนะคะ”
ตรีประดับไหว้ แล้วรีบออกไป ทิ้งความเหวอไว้ให้ลูกค้า ที่หันมองพยส สายตาเคลือบแคลง เปลี่ยนจากท่าทีไว้ใจเป็นมิตรก่อนหน้านี้ไปเลย พยสได้แต่ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนใจ แต่สายตาไม่วายมองตามตรีประดับไปอย่างเจ็บช้ำ
ภายในห้องอาหาร ตรีประดับกับเทศราชนั่งกินอาหารด้วยกัน พูดคุยกระหนุงกระหนิง พยสที่คุยธุระเสร็จแล้วเดินเข้ามา มองทั้งสองด้วยสายตาที่เจ็บปวด
พยสรีบเดินเข้าไป “ผมว่าแล้วว่าตรีต้องมากินกับคนสำคัญ และคนสำคัญของตรีที่แท้ก็คือไอ้เทศนี่เอง” พยสถือวิสาสะนั่งลงโดยไม่รอให้ใครเชิญ ตรีประดับทำหน้าไม่พอใจ พยสเห็นเทศราชงงก็ทำเป็นเซอร์ไพรส์ “นี่ตรีไม่ได้บอกแกเหรอว่าฉันนัดกินข้าวกับญาติของตรีเขา ที่เป็นเจ้าของโรงแรมนี้น่ะ” พยสพูดอวดๆ
“ตรีไม่ได้บอกค่ะ เพราะไม่เห็นว่ามันสำคัญ” ตรีประดับหันไปยิ้มกับเทศราช “คุณลุงบุญชัยเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณพ่อจ้ะเทศ”
เทศราชพยักหน้าเออออไป ไม่ได้คิดอะไร
พยสยังไม่หายหมั่นไส้ “ที่จริงก็น่าจะพาไปแนะนำให้รู้จักเลยนะตรี ลุงของคุณคงอยากจะเห็นหน้าผู้ชายใหม่ที่หลังจากเพิ่งหย่าได้ไม่นานก็พากันออกมาคั่วกันข้างนอกไม่อายชาวบ้านเขา”
“พูดอะไรให้เกียรติตรีเขาบ้างนะยส ฉันกับตรีเราคบกันด้วยใจบริสุทธิ์”
“เหรอ ไอ้ใจบริสุทธิ์ของแก มันรวมถึงอยากได้ตรีเป็นเมียด้วยรึเปล่า”
เทศราชโมโหลุกขึ้นรีบคว้าคอเสื้อพยส จนตัวลุกขึ้นตาม “จะเป็นอะไรมันไม่สำคัญเท่ากับว่าต่อไปนี้ฉันจะไม่ใครหน้าไหนมาทำร้ายจิตใจตรีได้อีก เพราะต่อไปนี้ฉันจะปกป้อง ตรีด้วยหัวใจฉันเอง” ทั้งสองจ้องหน้ากัน
“กลับไปเถอะค่ะยส อย่ามาวุ่นวายกับเราอีกเลย ต่อไปนี้ต่างคนต่างอยู่ ตรีจะคบใครก็เป็นสิทธิ์ของตรี และคุณไม่มี สิทธิ์มาว่าเพราะคนที่ตรีเลือก. .เขาดีกว่าคุณ”
พยสสะบัดมือเทศราชออก “ได้ เชิญมีความสุขกันให้พอ แล้วผมจะคอยดูว่าคุณจะรักมันมั้ย ตอบใจตัวเองดีกว่า ตรี ว่าคุณยังไม่ลืมผม คุณรู้อยู่แก่ใจ คุณกับมันเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้นแหล่ะ” พยสพูดแล้วออกไป
ตรีประดับอึ้งคำพูดแทงใจ เทศราชอึ้งเช่นกัน