บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ระบำไฟ ตอนที่ 24 หน้า 3
พัดชานั่งรถไปกับเทศราช เหลือบมองเทศราชตลอด สายตามีความคิดอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลา
ตรีประดับแจกลายเซ็นกับนักอ่านที่ซื้อหนังสือมาต่อแถว พยางค์ถือช่อดอกไม้ใหญ่เข้ามาให้ตรีประดับ ตรีประดับรับมาอย่างดีใจ หวังว่าจะเป็นของเทศราช แต่พออ่านการ์ดก็กลายเป็นชื่อของพยางค์ พยางค์ทำเป็นโบกมือให้ว่าตนเองให้เอง ยิ่งทำให้ตรีประดับผิดหวังไปอีก
ร้านอาหารกึ่งผับ เทศราชกับพัดชานั่งทานอาหาร
พัดชาพยายามสังเกตเทศราช “พัดอิจฉาพี่ตรีจังเลยนะคะ ที่มีผู้ชายดีๆอย่างคุณเทศคอยอยู่เคียงข้างตลอด” เทศราชเหมือนโดนสะกิดใจ พัดชาสังเกตุว่าเทศราชต้องมีปัญหากับตรีแน่นอน “ขอโทษนะคะที่ต้องถาม คุณมีปัญหากับพี่ตรีรึเปล่าคะ พัดไม่เห็นพี่ตรีหรือคุณโทรคุยกันเลย” เทศราชหน้าชา “พัดไม่รู้หรอกนะคะ ว่าคุณสองคนมีเรื่องอะไรกัน แต่ถ้าคุณทุกข์ใจ คุณยังมีพัดนะคะ พัดเป็น เพื่อนทุกข์คุณได้” พัดขาเริ่มเป็นฝ่ายรุก
“พัดเห็นคุณเทศเป็นฝ่ายรักพี่ตรีมาตลอดเฝ้าแอบมอง แอบดูแลอยู่ห่างๆ พัดเห็นแล้วยัง อดสงสารคุณเทศไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นถ้าจะต้องมีปัญหากันพัดเชื่อว่าคงไม่ได้มาจากตัวคุณเทศแน่นอนค่ะ จริงมั้ยคะ!?” เทศราชโดนแทงใจ พัดชาพอจะสุ่มๆเดาเรื่องได้ “ผู้หญิงทุกคนไม่มีใครลืมคนเก่าได้หรอกค่ะ ยิ่งถ้าเคยรักมาก คนที่มาทีหลังก็เป็นได้แค่คนคั่นเวลา”
“ผมว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยจะดีกว่า”
พัดชาเริ่มคิดแผน เทศราชอ่อนแอแบบนี้เป็นจังหวะดีที่จะต่อยอดความสัมพันธ์ “งั้นดื่มหน่อยมั้ยคะ บางครั้งเราก็ควรจะปลดปล่อยอะไรในชีวิตบ้าง ชีวิตผ่านไปวันต่อวัน ไม่ต้องคิดอะไร ให้มันมากหรอกค่ะ” พัดขาสั่งเครื่องดื่ม ตั้งใจมอมเหล้าเทศราชในขณะทุกข์ใจ
บ้านสวน ตรีประดับนั่งเหม่อลอย ซึมเศร้าอยู่ที่ระเบียงบ้าน
ภูมิเห็นเข้า ก็เดินมาหา “ตรีโทรไปคุยกับนายเทศเขาอีกรึยัง”
ตรีประดับส่ายหน้า “โทรไปเขาก็คงไม่รับหรอกค่ะพ่อ แค่งานของสำนักพิมพ์ของเขาเองวันนี้ ตรีแอบหวังว่าเขาจะมา เขายังไม่มาเลย”
ภูมิถอนใจ นั่งลงข้างๆ ตรีประดับ ลูบหัวลูก “ก็คิดซะแบบนี้มันจะดีกันได้ยังไง เราเป็นฝ่ายที่ทำให้เขาเข้าใจผิด ลดทิฐิ แล้วต่อสู้เพื่อคนที่ดี เทศเขารักลูกนะ เขาคงเจ็บปวดที่เห็นแบบนั้น ตรีต้องทำความเข้าใจกับเขาให้ได้ อย่าให้ความเข้าใจผิดทำให้ลูกทั้งสองต้องเสียเวลาที่จะมีความสุขด้วยกันสิ”
ตรีประดับคิดตามคำพูดภูมิ แล้วพยักหน้า ตัดสินใจจะลองง้อเทศราชอีกครั้ง