บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 22 หน้า 4
“นั่นมันมงกุฏฉัน!”
“ศรเก็บได้”
“นี่แน่ะ เก็บได้! ของเขาวางเอาไว้ดีๆ ก็มาแย่งของเขาไป นิสัยเหมือนแม่ตัวเองไม่มีผิด ! ขี้แย่ง !”
“อย่ามาว่าแม่เขานะ! ศรเห็นวางอยู่ ศรเก็บได้ก็ต้องเป็นของศร”
“ของเขา! คนอื่นคอยให้ของทุกอย่างกับตัว แต่เขาไม่ให้หรอกนะ !”
“ศรจะเอา!”
“ไม่ให้! ไปนะ ไปเล่นตุ๊กตาปัญญาอ่อนของตัวเอง”
“ศรจะเล่นมงกุฏ ไม่เล่นตุ๊กตา”
“ไม่เล่นตุ๊กตาใช่ไหม งั้นก็ทิ้งมันไป”
“ตุ๊กตาศร!”
ลูกศรตกน้ำ “ตู๊มมมมมมมมม !!!!!”
“คุณลูกศร !!!!! คุณทรายผลักน้องทำไมคะ! คุณทรายจะฆ่าน้องเหรอคะ!”
ทรายนึกถึงเหตุการณ์หลังจากนั้น
“คุณทรายนะคุณทราย ไม่น่าก่อเรื่องเลย เจ้าโมโหโทโส ดุเดือดเหลือเกิน”
ดวงตาแก้ตัวแทนลูกสาว “พี่อุทิศอย่าว่าทราย ถ้าทรายไม่ถูกกดดันจน กลายเป็นลูกคนใช้แบบนี้ ทรายคงไม่ทำหรอก”
“โธ่เอ๊ย...ลูกพ่อเหมือนกัน คิดทำไมว่าเขากดดัน”
“พี่ไม่ได้ยินอย่าพูดเลย หนูจะไม่ถามทรายซักคำเลยนะว่าผลักลูกเขา ลงน้ำจริงรึเปล่า ถ้าจริงหนูไม่ว่าลูกหรอก ตั้งแต่เด็กนั่นเกิดมาทรายก็ถูกกดทั้งๆ ที่ทรายก็มีสิทธิ์เท่ากัน”
“ถ้าดวงเป็นทราย... ดวงก็จะผลักมันอย่างนั้นเหมือนกัน !!”
ทรายดึงสร้อยข้อมือทับทิมขาดกระจาย ราวกับจะบ่งบอกว่าทรายจะทำลายทุกอย่างให้ พินาศ !!!
ทางด้านบุรียืนเหม่อคิดเรื่องทราย แล้วหยิบมือถือบุรีจะเลือกโทรหา “ทราย” แต่บุรียังไม่กดโทร บุรีลังเลว่าจะโทรหาทรายดีไหม สุดท้ายบุรีจะกดโทร ทันใดนั้นกี้โทรเข้ามาก่อน
บุรีกดรับสาย “ว่ายังไงกี้ ? อะไรนะ ?!!”
ที่หน้าร้านอาหารผู้ชายกำลังรุมกระทืบพัชระที่เมาอยู่ กี้ ติ่ง จ้อย ป๊อก ชีวินเพิ่งมาถึง รีบเข้าไปห้ามกลุ่มผู้ชายที่กระทืบพร้อมด่าพัชระ
“อกหักแล้วปากดีเหรอ !! ปากดีนักต้องเตะให้ เลือดกลบปาก !”