บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 12 หน้า 4
“ว่าแต่นางฟ้าของฉันมาถึงงานรึยังเนี่ย?”
ทรายเดินสง่านำลูกศรเข้าประตูรั้วมาเห็นแขกที่ยืนอยู่ต่างมองทรายเป็นตาเดียวกัน
ลูกศรมองแขกที่มองทรายด้วยสายตาชื่นชม ลูกศรเดินไปกระซิบทราย “ดูสิคะ มีแต่คนมองพี่ทรายใหญ่เลย”
“อย่าเอะอะไปสิศร”
“ขอโทษค่ะ”
“เดี๋ยวเราไปเดินดูรอบๆ บ้านก่อนดีกว่า”
“แต่ใกล้เวลาเปิดงานแล้วนะคะ แขกคนอื่นก็ทยอยเข้างานกันแล้ว”
“จำไว้นะศร ...ถ้าเราทำอะไรเหมือนคนอื่น เราจะไม่มีวันโดดเด่น งานนี้พี่จะทำให้ Nobody อย่างศร กลายเป็น somebody ..เพราะฉะนั้นระหว่างที่คนอื่นเข้างาน ..เราจะไปเดินเล่นกัน”
ทรายจูงลูกศรไปคนละทางกับแขกคนอื่นๆ ที่เดินไปที่สนามหญ้าที่จัดงาน ลูกศรเดินตามไปงงๆ
พัชระยืนมองโมเดลอยู่ สีหน้ายิ้มเยาะที่ฌานทุบบ้านพ่อทิ้ง
อลันเดินเข้ามายืนข้างๆ พัชระ ตามองโมเดล แต่ปากพูดกับพัชระโดยไม่สบตาไม่ให้คนอื่นรู้ว่ารู้จักกัน “ยังไงฉันก็ไม่เชื่อว่าไอ้ชาร์ลส์จะยอมทุบบ้านพ่อมันตามที่ลุงเขยสั่ง”
พัชระพูดโดยไม่สบตาอลันเหมือนกัน “แต่ผมไม่แปลกใจหรอกนะ เพราะใครๆ ก็รู้ว่าลุงคุณเป็นถึงเจ้าพ่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อันดับต้นของเอเซีย ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งหรอก ผมว่าแทนที่คุณจะมัวแต่คิดมาก ..เอาเวลามาสะใจดีกว่า ที่บ้านแสนรักของพี่ฌาน เหลือแค่เศษไม้!”
บุรีเดินเข้ามาด้านหลังพัชระ “พัช...”
อลันกับพัชระหยุดการพูดคุยกัน อลันหันหลังเดินผ่านบุรีไป บุรีมองอลันนิ่งๆ
พัชระหันมาหาบุรีด้วยสีหน้าปกติ “ครับพี่บุรี”
“ลูกศรล่ะ ไหนบอกว่าชวนลูกศรมางานไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ครับ แต่ศรโทรบอกว่าจะมากับทราย ผมเองก็รออยู่เหมือนกัน”
บุรีมองพัชระอย่างคิดๆว่าพัชระรอลูกศรหรือรอทรายกันแน่
ทรายเดินเล่นมองบริเวณบ้านฌานอย่างสบายใจ
ลูกศรมองไปทางแขกที่ทยอยเดินเข้างานอย่างตื่นเต้น “คนเยอะจังนะคะ ความจริงเรานั่งอยู่อย่างนี้ก็ดีนะคะ ศรไม่เคยมางานใหญ่อย่างนี้ ..เข้าไปในงานไม่รู้จะไปคุยกับใคร ..เอ๊ะ!..งานนี้พี่บุรีน่าจะมาด้วยนี่นา”
ทรายชะงักนิดนึงที่ได้ยินชื่อ “บุรี”