บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 13

ดวงตาจะเดินเข้าบ้านใหญ่ไปหาทราย เสาวนีย์เดินมาขวางหน้าดวงตา ดวงตาชะงักแล้วถอนใจไม่อยากจะเผชิญหน้าหรือมีเรื่อง

“ในเมื่อเธอหอบลูกออกไปจากที่นี่แล้ว ก็ไปให้มันพ้นสิ จะกลับมาทำไมหรือว่าผัวฝรั่งมันไม่ได้ยกอะไรให้อย่างที่ลูกเธออวดรวย ถึงซมซานกลับมาเอาสมบัติที่นี่!”

“พอเถอะคุณเสาวนีย์ การที่คุณพยายามฟาดฟันฉันกับลูกอย่างนี้ มันไม่มีประโยชน์หรอก ทางเดียวที่คุณจะหยุดทรายได้ แค่คุณยอมรับผิด”  

เสาวนีย์จ้องหน้าดวงตา ด้วยสายตาเยาะเย้ย เหมือนดวงตาพูดเรื่องตลก “อะไรนะ?”

“ถึงหัวใจทรายจะเต็มไปด้วยความแค้น แต่ถ้าคุณยอมรับผิด ขออโหสิกับสิ่งที่ผ่านมา ฉันเชื่อว่าทรายก็ยังมีคำว่าอภัยให้คุณได้”

เสาวนีย์ตวาดใส่ดวงตาทันที “หยุด!! …ทำไมฉันต้องขอโทษ! ฉันเข้ามาอยู่ที่นี่อย่างถูกต้อง เธอกับลูกมันไม่เจียมเอง ทะเยอทะยานอยากได้สิ่งที่เกินเอื้อม ก็สมควรโดนเหยียบแล้ว!”

ดวงตาถอนใจปลง “ในอดีตฉันรู้ว่าฉันผิด ฉันก็พยายามแก้ไข แต่คุณ…”

เสาวนีย์ตวาด “ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ผิด!!”

“ฉันคิดอยู่แล้วว่าคุณต้องพูดแบบนี้ เอาเถอะ.. ฉันก็ช่วยเท่าที่ฉันทำได้”

ดวงตาเดินเข้าบ้านใหญ่ เสาวนีย์มองตามอย่างไม่ยอมแพ้

ในบ้านป้าอุทิศเสิร์ฟเครื่องดื่มให้ทราย ศก ลูกศร  

ศกชูแก้วเครื่องดื่มแสดงความยินดี “ขอต้อนรับกลับบ้านของเรานะลูก”

ลูกศรกอดทราย “ขอให้พี่ทรายอยู่กับศรนานๆ นะคะ”

ดวงตาเดินเข้ามา “ทรายคงอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกจ้ะลูกศร”

ลูกศร ศกหันไปมองดวงตาด้วยสายตาประหลาดใจ ทรายนิ่งเพราะรู้เรื่องดวงตาจะขายบ้านจากดอนแล้ว เสาวนีย์เดินตามดวงตาเข้ามา ได้ยินที่ดวงตาพูด เสาวนีย์มองดวงตาอย่างสงสัย

“หมายความว่ายังไงน่ะดวงตา” ศกถาม

“ฉันหมายความว่า…”

ทรายรีบพูดแทรก “แม่พูดถูกค่ะ ทรายคงอยู่ไม่นาน เพราะทรายจะยกบ้านริมน้ำให้ลูกศร”