บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 13 หน้า 5
ฌานขำ “ทรายพูดถูกใจ”
บุรีพูดกับฌานเซ็งๆ “งั้นก็เอาคืนมา”
“ไม่ได้ .. ฉันต้องเอามาทำสปาเกตตี้เลี้ยงฉลองขึ้นบ้านใหม่ให้ทรายไหนๆแกก็มาแล้ว ..อยู่กินด้วยกันสิ”
“ดีเลย กำลังหิว”
ทรายเหน็บบุรีไม่เลิก “เจ้าภาพยังไม่ได้ชวนเลย”
“เจ้าภาพไม่ชวนไม่เป็นไร เจ้าของห้องชวนก็พอ” บุรีพูดกับฌาน “ไป!”
บุรีเดินไปกับฌานขึ้นลิฟท์ ทรายมองบุรีอย่างไม่พอใจ
“พี่ทรายโกรธอะไรกับพี่บุรีรึเปล่าคะ?”
“พี่ก็แค่หมั่นไส้พวกทำตัวเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ พิทักษ์คนโน้น พิทักษ์คนนี้ ชิ!”
ลูกศรมองทรายงงๆว่าทรายหมายถึงอะไร
ฌานเปิดประตูห้อง เดินนำทราย ลูกศร บุรีเดินรั้งท้ายเข้ามาในห้อง
“เชิญนั่งตามสบายเลยนะ”
ทรายมองรอบห้องที่โล่ง แทบไม่มีของอะไร “ไม่มาตั้งนาน ห้องโล่งไม่เปลี่ยนเลยนะฌาน”
“ก็ผมไม่ค่อยได้อยู่นี่ เดี๋ยวก็ไปดูงานที่โน้นที ที่นี่ที ไม่รู้จะซื้อของเข้ามาไว้ทำไม”
“อย่างนี้ต้องหาคนมาอยู่ด้วย บ้านมันถึงจะเรียกว่าบ้าน”
“ก็คุณไงจ้ะ”
ลูกศรเหลือบมองฌานกับทรายที่ดูสนิทกัน บุรีเหลือบมองฌานกับทราย แล้วหันไปมองทางอื่น ปกปิดความเจ็บเอาไว้ ทรายมองอาการของลูกศรกับบุรี
“มันก็ต้องเป็นแบบนั้น ไม่อย่างนั้นใครๆก็จะมาว่าฉันไม่ดูแลเพื่อนที่แสนดีอย่างคุณ”
ลูกศรเหลือบมองทรายที่เรียกฌานว่า “เพื่อนที่แสนดี”
ทรายแอบเหลือบมองอาการลูกศร แล้วแอบยิ้ม “หิวแล้วล่ะ รีบไปทำสักทีสิ”
ฌานทำท่าตะเบ๊ะรับ “ขอรับองค์หญิง”
ฌานจะเดินเข้าครัว ทรายรีบพูด “ให้ลูกศรช่วยสิ จะได้เร็วขึ้น”
ลูกศรพูดเสียงอ่อย “ศรจะเข้าไปเกะกะมากกว่ามั้งคะ”
“ไม่หรอก มาสิศร”
ฌานเดินนำลูกศรไปทางครัว ทรายมองลูกศรกับฌานยิ้มๆ แล้วจะเดินไปนั่งที่โซฟา ชนกับบุรีที่ยืนอยู่ข้างๆ พอดี
ทรายมองบุรีแล้วพึมพำอย่างเหวี่ยงๆ “อุ้ย ลืมไปเลย ..ว่ายังมีตาหน้าโบราณนี่อีกคน”
บุรีแอบขำทรายที่ยังงอนตัวเอง แสดงอาการเหวี่ยงๆ