บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 9 หน้า 4
เสาวนีย์รีบตอบ “ดีค่ะ ตาพัชช่วยลูกศรเลือกชุดใหญ่เลย น่าร๊าก ..น่ารัก”
ลูกศรมองเสาวนีย์ด้วยความสงสัยว่าทำไมต้องโกหกศกด้วย
ศกทำหน้าเหมือนไม่ค่อยเชื่อเท่าไร “เหรอ? แล้วเลือกชุดได้รึยัง?”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ คุณแพรช่วยเลือกด้วย สวยมากเลยค่ะ”
ศกมองลูกศรที่หน้าดูจ๋อยๆ แลดูไม่มีความสุขเท่าเสาวนีย์ “แล้วลูกศรล่ะลูก ? ..ชอบชุดไหม ?”
ลูกศรเกือบพูดว่า “ไม่ชอบ” แล้วชะงักหันไปมองเสาวนีย์ แล้วพูดนิ่งๆ “ค่ะ”
ศกมองอาการลูกศรออกก่อนที่จะพูดทัก “อาการแบบนี้ แปลว่าไม่ชอบ”
“เอ๊ะ ..คุณศก ทำไมต้องมาพูดแบบนี้ด้วย ฉันบอกแล้วไงว่าลูกชอบ”
“ก็นี่มันวันสำคัญของลูก มีแค่ครั้งเดียวในชีวิต ถ้าศรไม่ชอบ ก็บอกมาเพราะพี่ทรายเขาอาสาจะช่วยศร”
เสาวนีย์ได้ยินถึงกับหูผึ่งทันทีร้องเสียงหลง “อะไรนะ?”
ทรายเดินออกมาจากด้านใน เสาวนีย์มองทรายอย่างไม่พอใจ
ทรายพูดหน้าซื่อ “ทรายเห็นว่าน้องสาวจะแต่งงานทั้งที ทรายอยากมีส่วนร่วมอะไรบ้าง คุณอาคงไม่ว่าทรายใช่ไหมคะ?”
เสาวนีย์มองทราย แล้วหันไปมองศกอย่างไม่พอใจ
ที่ห้องอ่านหนังสือ เสาวนีย์หน้าตาไม่มีความสุขเลย นั่งท่าทางซังกะตาย
“คุณเสาว์พยายามเข้าใจบ้าง”
“ฉันพยายามแล้ว แต่ฉันไม่เห็นเหตุผล”
“ทำไมล่ะมันก็ง่ายๆ ไม่ว่าจะงานแต่งงานหรือซ่อมบ้าน ผมว่าต้องเหยียบล้านและถ้าทั้งสองอย่างมันจะขึ้นไปกี่ล้าน”
“คุณไม่มีเงินเลยหรือ”
“มี...แต่ไม่มากพอ”
“พอกับอะไร”
“พอกับหน้าตาของเรา ของพ่อแม่เจ้าสาว ผมอยากให้ซ่อมบ้านก่อนด้วยซ้ำ เพราะทางบ้านพัชระเขาก็ต้องมาส่งตัวก็ต้องที่นี่คุณไม่คิดหรือว่า....”
เสาว์ลุกทันทีพร้อมกับสะบัดมือที่ศกแตะแขน
“คุณเสาว์”
“ฉันไม่เห็นด้วยกับคุณแต่ฉันรู้ว่าคัดค้านคุณไม่ได้ ฉันเสียใจที่ช่วยอะไรไม่ได้ เครื่องประดับฉันจะเอาไปขายก็ไม่ได้ต้องเก็บไว้ให้ลูกศร เงินมรดกของฉันก็ให้คุณรักษาคุณแม่คุณจนหมด” เสาวนีย์เริ่มเสียงสั่น “เสียใจที่ช่วยอะไรลูกไม่ได้เลย” เสาว์นีย์ลงนั่งไปอีก มือกุมหัว ร้องสะอื้นเล็กๆ ศกยืนอึ้ง