บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 19
เสาวนีย์เดินท่าทางจริงจังนำศกจะเข้าบ้าน
ศกบ่น “ผมไม่เข้าใจ ..คุณจะให้ลูกศรไปภูเก็ตกับพัชระทำไม ..อีก 2 วันก็จะแต่งงานแล้ว น่าจะให้อยู่เตรียมงาน ..อีกอย่าง ..คุณไม่เคยปล่อยให้ลูกลงเรือลำพังแบบนั้นเลย”
“คนเรา ..อะไรที่ไม่เคยคิดจะทำ ..ถ้ามีเหตุผลต้องทำ มันก็ทำได้ทั้งนั้นแหละ ..เรื่องลูกศรคุณไม่ต้องสนใจหรอก คุณรีบไปโทรบอกลูกสาวคุณดีกว่า ว่าฉันต้องการซื้อบ้านใหญ่คืน!”
ศกถอนใจด้วยความระอาเสาวนีย์ที่ทำเรื่องยุ่งยาก “คุณจะเอาเงินที่ไหนซื้อคืน??”
“ก็เงินสินสอดที่พัชระให้เราไง”
“ไหนคุณบอกจะยกเงินก้อนนั้นให้ลูก”
“ฉันคิดไว้แล้ว ..ว่าพอคุณเกษียณ ค่อยเอาเงินบำเหน็จ มาจ่ายคืนให้ลูก”
“นี่คุณต้องการเอาชนะทรายขนาดนี้เลยเหรอคุณเสาว์!”
“ฉันไม่ได้เอาชนะ! แต่ฉันกำลังทวงของของลูกฉันคืน! ..อะไรที่เป็นของลูกฉัน มันก็ต้องเป็นอย่างนั้น ใครก็มาแย่งไปไม่ได้!” เสาวนีย์พูดเพราะไม่ต้องการยอมเสียอะไรให้ทรายเด็ดขาด
บนชั้นดาดฟ้าของเรือ ทรายยืนมองพัชระกับลูกศรที่กำลังเดินไปตรงกาบด้านหน้าเรือ
ทรายคิดถึงเป้าหมายที่ตัวเองตั้งใจไว้ตั้งแต่วันแรกที่กลับมาเจอเสาวนีย์! “ถึงเวลาที่คุณจะได้รู้ว่าคนที่โดนแย่งทุกอย่างไป มันเป็นยังไง!”
ทรายมองพัชระกับลูกศร เห็นพัชระมองซ้ายมองขวาหาทราย โดยมีลูกศรเดินตามหลังพัชระมาด้วย
พัชระมองหาทรายแต่ไม่เจอ ลูกศรอดถามด้วยความสงสัยไม่ได้ “พี่พัชหาเพื่อนอยู่เหรอคะ ?”
“เอ่อ ..ใช่” พัชระพยายามมองหาที่ให้ลูกศรอยู่ ตัวเองจะได้ไปหาทราย “ศรไม่เคยนั่งเรือ ออกทะเลมาก่อนใช่ไหม งั้นมาดูวิวตรงนี้สิ ..สวยนะ ศรคงชอบ”
ลูกศรกลัวน้ำ จึงไม่ยอมเข้าใกล้ริมขอบเรือ “ไม่ดีกว่าค่ะ ..ศรกลัว”
“อ้าว ..มาทะเล แต่ไม่กล้ามองทะเล แล้วมันจะสนุกได้ยังไงล่ะศรมาเถอะ ..ไม่ตกจากเรือหรอก”
พัชระดึงมือลูกศรจะไปทางริมขอบเรือ แต่ลูกศรดึงมือออก “ไม่ค่ะ ..ศรขออยู่ตรงนี้ดีกว่า”
พัชระถอนใจ “ถ้าศรได้ความเก่งจากทรายสักนิด ..ก็คงดี”
ลูกศรหน้าจ๋อยที่โดนพัชระต่อว่า พัชระเดินไปยืนขอบเรือคนเดียว แล้วมองหาทราย ทรายมองยิ้มสมใจที่เห็นพัชระคลั่งตัวเองจนเหวี่ยงใส่ลูกศรตามแผน หยิบมือถือโทรหาพัชระ