บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 6 หน้า 4
คิงทำท่าคิด ท่าทางเครียด “ครูครับ มันจำเป็นมั้ยครับที่เราต้อง เลือกเรียนในแบบที่มันมีอยู่ ที่เค้าเป็นๆ กัน คือ ผมไม่มีหัวทางเรียนหนังสือเลยนะครู ทุกเรื่องมันไม่อิน ไม่เข้าใจ ไม่อะไรทั้งนั้น”
“แล้วมีเรื่องที่ชอบๆ มั้ย เรื่องที่ง่ายไปหมดเลยสำหรับเราน่ะ”
“มีแต่คนที่ชอบครับครู” คิงยิ้มหวาน
ครูแห้งตบกะโหลกเบาๆ “จริงจังสิครับ”
คิงหัวเราะแหะๆ พยายามคิด “อืม..”
ครูแห้งแนะนำ “จะเรียนอะไรคิดให้ดีๆ จบไปมันก็คืออาชีพ ต้องอยู่กับมันไป เกือบตลอดชีวิต ถ้ามันใช่สิ่งที่เราชอบ เรารัก มันก็สบาย หนักยังไงเราก็มีความสุข ทุกคนควรมีความสุข ในการทำงาน หรือทำในสิ่งที่รัก”
คิงย้อนถาม “แล้วครูชอบการเป็นครูเหรอ ชอบที่ได้สอนเด็กห่วยๆ อย่างพวกผมเหรอ ถามจริง”
“เด็กเรียนห่วย ไม่ใช่เด็กห่วยๆ ครูว่าพวกเธอไม่ใช่เด็กแย่หรอก” ครูแห้งยิ้ม คิงอึ้งๆ “ครูดีใจนะ ถ้าจู่ๆ เธอลุกขึ้นมาอยากทำตัวเองให้ดีขึ้น แต่จะดีใจกว่าถ้าเธอหาสิ่งที่ชอบเจอแล้วลงมือ ทำให้ดีที่สุด เอนทรานซ์ไม่ได้เป็นตัววัดความสำเร็จหรอก เชื่อสิ”
“ครับ ผมจะหาให้เจอ แล้วทำมันให้ได้” คิงยิ้ม
“ดี ๆ เฮ้อ .. คุยซะเยอะ คอแห้งเลย ถ้ามีโอเลี้ยงเย็นๆ สักแก้วจะดีมากเลยนะคิงว่ามั้ย”
“แหม ครู ..บอกผมมาแมนๆ ก็ได้ รอแป๊บนะครับ” คิงหัวเราะ แล้วลุกวิ่งไป ครูแห้งมองตามคิงไป ยิ้มๆ
ภายในเรือนกระจก ตะหลิวกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ เท็นเท็นเดินฮึ่มๆ เข้ามา ตะหลิวร้องว้ายเบาๆ เตรียมหนีทันที
เท็นเท็นเสียงดุๆ“ตะหลิว มานี่ มาคุยกันให้รู้เรื่อง”
ตะหลิวขู่ด้วยบัวรดน้ำ “อย่านะ อย่าเข้ามานะ”
เท็นเท็นถามเสียงเข้ม “ไปเอารูปพวกนั้นมาจากไหน”
ตะหลิวเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ “เอ่อ..”
เท็นเท็นเดินบุกตามมา “แม่แก้วใช่มั้ย”
“เอ่อ....” ตะหลิวอ้ำอึ้ง
“เอามาคืนฉันเดี๋ยวนี้”
“ไม่” ตะหลิวถอยกรูด
“เดี๋ยวนี้!!”
“ไม่” ตะหลิวถอยหลังจนชิดกำแพงเรือนกระจก
เท็นเท็นเข้าประชิดตัว ยื่นหน้ามาใกล้ๆ“จะเอาออกมาเองหรือจะให้ฉันหยิบออกมา”
ตะหลิวกอดอกไว้ หลับตาปี๋ “ไม่นะ ห้ามเลย...กับต่อให้เธอได้รูปนี้ไป ฉันก็มีอีกเป็นสิบๆ รูป แล้วฉันก็จะฟ้องแม่แก้วด้วยว่า เธอใจร้าย ไม่มีน้ำใจ ไม่ช่วยเพื่อน ไม่ช่วยครู พูดจาก็ไม่ดี นิสัยก็ไม่ดี ไปไหนกับใครก็ไม่รู้ตั้งนาน ปล่อยให้ฉัน คอยตั้งหลายชั่วโมง”