บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 6 หน้า 5
เท็นเท็นชะงัก แอบยิ้ม กระซิบๆ แหย่ๆ "ไปกินไอติม"
“นั่นไง ใจร้าย ใจร้ายมากเลย ใจร้ายมากๆ ทั้งๆ ที่เธอก็รู้ว่าฉัน รั....” ตะหลิวชะงักนึกได้ เท็นเท็นแกล้ง ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ แบบอะไรนะ ตะหลิวเขินรีบหลับตาต่อ
“ฉัน .. ทำไม” เท็นเท็นเอ่ยถามยิ้มๆ
“ฉัน ...” ตะหลิวพูดไม่ออก
“ฉัน...” เท็นเท็นทำเสียงล้อๆ
ตะหลิวเสียงสั่น หลับตาไม่กล้ามองหน้าเท็นเท็นใกล้ๆ “เท็นเท็นถอยไป ฉันหายใจไม่ออก”
“ไม่” เท็นเท็นเอ่ยยิ้มๆ
ตะหลิวหลับตารู้สึกจะเป็นลมเพราะเท็นเท็นอยู่ใกล้เหลือเกิน ตะหลิวทำหน้าเหมือนจะรอถูกจูบ เท็นเท็นที่มองมาแบบหล่อๆ ก่อนจะเบรกเอี๊ยดว่า “ฉันไม่มีวันทำในสิ่งที่เธอคิดอยู่หรอก”
“ห๊ะ ..” ตะหลิวลืมตางงๆ
“ยัยเพ้อเจ้อ” เท็นเท็นแลบลิ้นแบร่หน้าตายๆ แล้วเดินจากไป ตะหลิวอ้าปากค้าง
เท็นเท็นเดินยิ้มๆ ออกจากเรือนกระจกไป ตะหลิวเข่าอ่อนทรุดลงที่พื้น ถอนหายใจเฮือกใหญ่
อีกด้านหนึ่ง ที่โรงเรียนของเทอร์โบ จูนกำลังรำอย่างสวยงาม ในโจงกระเบนสีแดง เทอร์โบเท้าคาง มองตามเพ้อๆ ยิ้มๆ
น้ำค้างเดินมาจากด้านหลัง มองเทอร์โบยิ้มๆ ก่อนจะมากระซิบ “จูนเค้าไม่ชอบหนุ่มๆ รุ่นเดียวกันหรอกน่า เค้าปลื้มรุ่นพี่”
เทอร์โบหันขวับ ปากยื่นหน้าคว่ำ “พี่ดิว่าอ่ะ”
น้ำค้างหัวเราะ “เอาน่า ..รู้ไว้เป็นข้อมูลนะหนุ่มน้อย”
ที่บ้านของเท็นเท็น ห่านนั่งเตรียมร่างแบบอะไรบางอย่างอยู่
บอมบ์เดินมาชะโงกถามอย่างสงสัย “ทำไรน้อง”
“นี่ ดูๆ เจ๋งป่ะหน้าร้านใหม่ ‘ห่าน เดอะ คุ๊กกิ้งแมน’ “
บอมบ์มองๆ “เออ สวยๆ ง่ายๆ แต่ดูดี นี่คิดจะเริ่มแล้วเหรอ”
“เออ ไม่ไหวว่ะ กินๆ นอนๆ มาหลายเดือนแล้ว เดี๋ยวเป็นแผลกดทับ”
“อยากทำเองแน่นา ไม่ใช่เพราะเกรงใจกันนา” บอมบ์ย้อนถาม
“เฮ้ย เราเลยเรื่องนั้นกันมานานแล้วเพื่อน” ห่านหัวเราะ
“ไปดูๆ ทำเลไว้ยังวะ”
“ก็กำลังมองๆ ไม่อยากใช้ทุนเยอะ ที่จริงอยากได้ไซส์เดิม ดูแลง่าย แต่ก็อยากขายอย่างอื่นบ้างแล้วว่ะ เบื่อผัดไทผัดมาสิบกว่าปีนี่ แม่งหมดแรงบันดาลใจ”