บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 18 หน้า 2
พี่ว้ากหัวเราะแหะๆ ยื่นซองกระดาษให้ “เอ่อ มีคนฝากนี่มาให้ครับ”
“คะ” น้ำค้างรับมางงๆ
“แดนมันฝากไว้ครับ”
“ค่ะ ..แล้ว พี่แดนไปไหนอ่ะคะ ทำไมไม่มาให้เอง”
พี่ว้ากมองเหล่ๆ กึ่งงงกึ่งสังเกต “อุ้ยตาย ..น้องน้ำค้างไม่รู้ชิมิ”
น้ำค้างเริ่มกังวล “รู้อะไรคะพี่”
พี่ว้ากเกาหัว“ก็...คือแดนมันก็จบแล้วไง งานแสดงรูปนี่ก็วันสุดท้ายแล้ว แดนมันก็รอๆ น้องน้ำค้างอยู่ เห็นน้อง ...ไม่มา มันก็เลยฝากไว้”
“พี่แดนไปไหนคะ” น้ำค้างเสียงดุๆ
พี่ว้ากจ๋อยๆ “เอ่อ คือ ไปไหนยังไม่รู้แต่เห็นบอกว่าต้องรีบไปทำเรื่องไปเรียนต่อ ถ้าเรียบร้อยก็ไปเลย ถ้ายังไม่ เรียบร้อยก็ต้องทำให้เรียบร้อย แปลว่ามันอาจจะไม่ได้มามหาลัยอีกพักใหญ่ๆ”
“เรียนต่อ” น้ำค้างพึมพำ
“อื้อ เห็นมันจะไปเมืองนอกไง แต่ก็ไม่ชัวร์ แต่ก็จะไป อะไรเนี่ย งงเหมือนกัน”
น้ำค้างยืนอึ้งนิ่งไปทันที พี่ว้ากเดินหลบไปเบาๆ แบบกลัวๆ น้ำค้างหน้ามึนเหมือนถูกทุบ พี่แดนไม่บอก ไม่ลา ไม่อะไรสักอย่าง แล้วพลางนึกถึงภาพตอนที่พี่แดนยิ้มให้และบอกกับตนว่า “ถ้ามาได้อยากให้มา” น้ำค้างทรุดลงที่เก้าอี้ตัวหนึ่งงงๆ โลกใบนี้ดูเงียบๆ ไป
น้ำค้างเดินไปมาอย่างโกรธๆ น้ำตาคลอ เธอไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน เธอยกโทรศัพท์ ขึ้นมาจะโทรหาพี่แดน แล้วก็ตัดสายทิ้งอย่างโกรธๆ น้ำค้างเงยหน้ามองฟ้าเคืองๆ ก่อนพึมพำ “พี่แม่งบ้าว่ะ...” จากนั้นก็ขว้างซองกระดาษลงพื้นอย่างโมโห รูปในนั้นปลิวกระจายออกมา เป็นรูปน้ำค้าง ในท่าที่สวยๆ ดูแปลกตาต่างๆ กัน บางภาพเธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกถ่ายไว้ตอนไหนยังไง ที่สำคัญมันเป็นเฟรมที่ล้อมไว้ด้วย รูปทรงหัวใจหมดทุกภาพ น้ำค้างมือสั่นๆ ตอนเดินไปเก็บรูปทีละใบที่ตกที่พื้น รูปหน้าน้ำค้างในท่าทางต่างๆ ยิ้ม หัวเราะ เศร้า โมโห เหวี่ยง โดยไม่รู้ตัว น้ำค้างน้ำตาไหลเงียบๆ เธอพยายามปาดน้ำตาทิ้ง กลั้นไว้ สุดท้ายน้ำค้างก็หมดความอดทน เธอนั่งลงที่พื้นก่อนจะร้องไห้ออกมา
ภายในมหาลัย ในตึกที่ใช้จัดแสดงภาพถ่าย เท็นเท็นมองภาพพี่แดนที่เบลอสุดๆ มองกล้องตรงๆ นิ่งๆ แววตามุ่งมั่น ด้วยใบหน้านิ่งๆ แววตาเศร้า เขาเดินดูภาพอื่นๆ มาเรื่อยๆ และมาหยุดที่รูปหนึ่ง เท็นเท็นมองภาพตะหลิวถูกจูงมือด้วยตัวมาสคอต แววตาเท็นเท็นดูสับสน ลังเล แต่ส่วนหนึ่งก็ยังดู โอเค เขาต้องเห็นแบบที่น้ำค้างเห็นนั่นคือ แววตาที่เข้าใจปนสงสารของตะหลิวที่มองตัวมาสคอต
ทางด้านหลังคิงวิ่งมา เหมือนจะมามองๆ หารูปตัวเอง พอเห็นก็ยิ้มเดินเข้ามาไม่ทันเห็นว่า เท็นเท็นยืน อยู่ตรงนั้น เท็นเท็นยืนนิ่งมองคิง คิงชะงักเมื่อหันไปเห็นเท็นเท็น