บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 18 หน้า 3
“เดาว่าในชุดตลกๆ นั่นนายคงยิ้มอย่างมีความสุขเลยสินะ”เท็นเท็นหน้านิ่งๆ เอ่ยขึ้น
คิงเหลือบมองยักไหล่ “แหงอยู่แล้ว...”
เท็นเท็นพยักหน้า“อืม”
“มีไรป่ะ” คิงย้อนถาม
“ป่าว ก็แค่คิดเองเล่นๆ ว่าตะหลิวไม่ค่อยยิ้มอย่างที่ควร ..”
คิงพยักหน้านึกออกกวนตีนๆ “อ๋อ ..ใช่ๆ แน่นอน คือ พอดีช่วงก่อนหน้านั้น มีไอ้งี่เง่าคนหนึ่งทำให้ตะหลิวร้องไห้น่ะ ร้องมากๆ ด้วย เค้าก็เลยยิ้มไม่ค่อยไหว” เท็นเท็นหน้านิ่งแววตาหม่นไป คิงเอ่ยขึ้น “ฉันอยากให้เขามีความสุข” เท็นเท็นแววตาเจ็บๆ คิงยื่นหน้ามาพูดใกล้ๆ “แล้วก็จะพยายามอย่างสุดๆ ที่จะทำให้ตะหลิวลืมไอ้บ้านั่นให้ได้..เขาจะได้ยิ้มออกสักที” เท็นเท็นแววตาหม่นๆ นิ่ง ไม่ตอบอะไร คิงจ้องหน้ายิ้มๆ “พอเขายิ้ม...ก็จะทำให้เขายิ้มขึ้นไปอีก...ฉันไม่รู้ว่านายคิดอะไร เป้าหมายคืออะไร ฉันไม่สน... ฉันรู้ แค่ว่า วันหนึ่งฉันจะแต่งงานกับตะหลิว แล้วก็จะทำให้เขายิ้มทุกวัน...” คิงพูดจบก็เดินจากไป
เท็นเท็นชาไปหมดทั้งตัว มองตามคิงไปสักพักก่อนที่เขาจะสูดลมหายใจเข้าช้าๆ อย่างตั้งสติ
เวลาเย็น ตะหลิวเดินออกมาจากคณะ คิงนั่งหน้านิ่งๆ มองตามตะหลิวด้วยสายตาที่เปี่ยมรัก ก่อนจะยิ้มออกมา ตะหลิวเดินมานั่งใกล้ๆ คิงมองยิ้มครึ้มๆ...ตะหลิวงงๆ ยิ้มอะไรนักหนา
“ขอรูปพี่แดนให้หน่อยดิ” คิงเอ่ยขึ้น
“ห๊ะ” ตะหลิวงง
คิงถอนใจยิ้มๆ คว้ามือตะหลิวลุกไป“ก็รูปวันที่เราเป็นสัตว์ประหลาดมายืนรอเธอไง”
“อ๋อ.. อือ คิงอยากได้เหรอ”
“อื้อ...เมื่อกี้ไปดูมา ชอบจัง... ว่าเอาไปขยายแล้วติดที่ร้านน่ะ”
“ร้านไร” ตะหลิวงงๆ
“ร้านของเรา” คิงเอ่ยยิ้มๆ
“เราไหน” ตะหลิวหันซ้ายหันขวา
คิงเดินมาดักตรงหน้า ยิ้มจับไหล่ตะหลิว "เราที่ยืนอยู่หน้าเธอเนี่ย"
ตะหลิวตาโต “เฮ้ยยยย ถามจริง"
“เราจะมีร้านแล้วตะหลิว" คิงยิ้มกว้าง
ตะหลิวโผเข้ากอด "เฮ้ยยย ดีใจด้วยนะ ดีใจด้วย" ทั้งคู่หัวเราะ คิงดูรู้สึกดีที่ตะหลิวกอด
ที่มุมหนึ่งเท็นเท็นเดินมาช้าๆ ได้ยินเสียงคนหัวเราะกัน เท็นเท็นมองเห็นภาพตะหลิวยิ้มกว้างกอดคิงไว้ เท็นเท็นยืนนิ่ง จังหวะเดียวกับที่ตะหลิวหันมาเห็นพอดี ตะหลิวชะงัก เท็นเท็นหันหลังเดินไปอย่างเย็นชา เท็นเท็นเดินมาที่ลับตาก็ทรุดลงที่พื้นทันที เอามือทาบตรงหัวใจที่มันเจ็บขึ้นมาอย่างรวดเร็ว