บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 17 หน้า 2
“เพราะฉันสัญญาไว้กับเธอไง ที่จริงฉันออกจะแปลกใจนะ ที่เธอดูไม่ค่อยจะดีใจที่ได้เจอฉัน ... ไม่เหมือนกับที่ฉันคิดเอาไว้ ..ไม่เหมือนเท็นนี่ที่ฉันเคยมั่นใจว่า เขาจะดีใจที่สุดเมื่อได้พบฉันอีกครั้ง”
เท็นเท็นยิ้มเขินๆ “ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ ฉันไม่แสดงออกแบบเด็กๆ แล้ว”
นานาเสยผมเท็นเท็น แล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ“ได๊...งั้นเรามาคอยดูกัน เด็กชายเท็นนี่...” นานาจะดึงตัวกลับ เท็นเท็นคว้าเอวไว้ ก่อนจะเดินไปด้วยกันยิ้มๆ
เท็นเท็นมองไปข้างหน้า แววตาลังเลขึ้นวูบหนึ่ง
คิงกับตะหลิวเดินคู่กันมาเรื่อยๆ คิงดูคอยสังเกตตะหลิวที่ดูเศร้าๆ แต่ก็ดูสบายใจ
“เทอมหน้าก็ไปฝึกงานแล้วสิ” คิงชวนคุย
“อื้อ...ยังไม่รู้จะได้ไปที่ไหนเลย...ดีเหมือนกัน อยากลองไปอยู่คนเดียวเงียบๆ ดูสักพัก” คิงแอบเบะปากนิดๆ ตะหลิวหันมาเห็นหัวเราะ “สี่ห้าเดือนเองน่า”
“ก็ห่วงอ่ะ ...” คิงพึมพำ ตะหลิวยิ้มให้ขำๆ เพื่อน คิงตัดสินใจเอ่ยถาม “ถามไรหน่อยดิ” ตะหลิวหันมามอง “แป่วบอกว่าเมื่อวาน เท็นเท็นพาคนมาด้วย” ตะหลิวพยักหน้าจ๋อยๆ คิงมองอย่างสงสารๆ “ใครอ่ะ”
ตะหลิวถอนใจแรงๆ “ก็น่าจะเป็นคนที่เหมาะกับเขาล่ะมั้ง..”
ทั้งคู่เดินต่อไปอย่างเงียบๆ ตะหลิวดูหงอยๆ แต่ก็ดูสบายใจ คิงเหลือบมองตะหลิวก่อนตัดสินใจเรียกอีกฝ่าย
“ตะหลิว...”
“หื๊อ..”
“ลองมาเล่นเป็นแฟนกันกับเราสักพักมั้ย” ตะหลิวอึ้งไป “เป็นเพื่อนกันมานานแล้ว ยังไม่เคยเล่นอะไรแบบนี้กันเลยนะ”
“ตลกแระเนี่ย” ตะหลิวพึมพำ
คิงเดินมาดักหน้าตะหลิว “จริงจัง นี่ จริงจัง”
“คิง...” ตะหลิวมีท่าทางอึดอัด
“ตะหลิว เราเป็นเพื่อนที่ดีป่ะ” คิงมองหน้าจริงจัง
“ดี...มากๆ ด้วย” ตะหลิวพยักหน้าหนักแน่น
“แล้วเราจะเป็นแฟนที่ดีด้วยมั้ย”
“ไม่รู้สิ” ตะหลิวส่ายหน้า
“นั่นแหละประเด็น...ตะหลิวไม่เคยเป็นแฟนเรา ตะหลิวจะไม่รู้หรอกว่าเราจะเป็นแฟนที่ดีหรือเปล่า”
“อื้อ...” ตะหลิวเกาหัว หน้าตาลำบากใจ
“ถ้าเล่นแล้วไม่สนุก ไม่มีความสุข ไม่ชอบ ตะหลิวก็แค่เลิกเล่น เราจะไม่ยื้อไม่ตื้อ ไม่วุ่นวายอะไรเลย แล้วก็จะกลับไปเป็นเพื่อนตะหลิวอีกที อย่างที่เคยเป็น ...”