บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 17 หน้า 3
ตะหลิวรู้สึกลังเล สงสาร และลำบากใจไปพร้อมๆ กัน ในขณะที่คิงดูอ้อนวอนด้วยท่าทีแบบเงียบๆ ตะหลิวเดินต่อไปเงียบๆ ไม่ตอบอะไร คิงถอนใจท้อๆ
เช้าวันใหม่ ตะหลิวใส่ชุดนักศึกษาเดินลงมาที่โต๊ะอาหาร แก้วกำลังนั่งทานกาแฟเงียบๆ ไม่มีอาหารเต็มโต๊ะเหมือนทุกที
“อ้าว ไปไหนกันหมดล่ะคะ แม่แก้ว” ตะหลิวสงสัย
แก้วหันมาอึกอักตอบ “เอ่อ ตาบอมบ์ไปสนามบินน่ะจ้ะ วันนี้พ่อของนานามา เท็นเท็นก็คงไปด้วย”
ตะหลิวหน้าเจื่อน “อ้อ ค่ะ” เธอเดินไปเทกาแฟมานั่งเงียบๆ
แก้วหน้าเศร้า"แล้วนี่ ตาห่านบอกรึยังว่าจะย้ายไปเมื่อไหร่"
“สองสามวันนี้ล่ะค่ะ...หนูจะมาหาแม่แก้วบ่อยๆ นะ”
“ตะหลิว แม่...แม่” แก้วน้ำตาไหล ร้องไห้ออกมา
ตะหลิววิ่งไปนั่งข้างๆ “แม่แก้ว ร้องไห้ทำไม”
“แม่ แค่อยากให้หนูมีความสุข อยากเห็นหนูยิ้ม หัวเราะ”
ตะหลิวซึ้งใจ “โธ่ แม่แก้ว ตะหลิวก็มีความสุขนะ แม่แก้วรักตะหลิว ดูแลตะหลิวอย่างดี ดีมากๆ”
แก้วเงียบไป ถอนใจ “แล้วแม่ก็ขอโทษนะ เรื่องนานาน่ะ”
“แม่...” ตะหลิวอึ้ง
แก้วส่ายหัว “แม่ลืมไปซะสนิทเลยว่าเค้ากับเท็นเท็น ก็สนิทกันมานานมาก ..นานาเป็นคนแรกที่ทำให้เท็นเท็นหัวเราะออกมาได้หลังจากย้ายไปญี่ปุ่น...ที่จริงก็น่าสงสารเท็นเท็นนะ อยู่ๆ ก็ต้องย้ายไป อยู่ๆ ก็ต้องย้ายมา” ตะหลิวพยักหน้า “แม่... แม่ไม่รู้ว่าจะบอกยังไง”
ตะหลิวพยายามยิ้ม “แม่แก้ว หนูจะมีความสุขค่ะ หนูสัญญา เรื่องของหนูกับเท็นเท็นน่ะ แม่แก้วไม่ต้องห่วงหรอกนะ”
แก้วยิ้มเศร้าๆ “จ้ะ แม่แก้วเชื่อว่าสุดท้ายแล้วอะไรๆมันก็จะเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น”
ที่มหาวิทยาลัย น้ำค้างเดินหงอยๆ มาตามทาง พี่แดนเดินมาตีคู่ข้างๆ ยิ้ม ตั้งแต่วันปีใหม่ ทั้งคู่ก็เพิ่งได้เจอกัน พี่แดนยิ้มให้ น้ำค้างหันมามอง
“อีกสองสามอาทิตย์ ชมรมถ่ายภาพจะมีแสดงงานของคนในชมรม”
“ค่ะ” น้ำค้างพยักหน้า
พี่แดนเหล่ๆ “อย่าตกใจไปนะ”
“คะ..” น้ำค้างงง
“รูปน้ำค้างจะเยอะนิดนึง อย่าตกใจไป” น้ำค้างอดหัวเราะออกมาไม่ได้ พี่แดนหยุดเดิน หันมาพูดอย่างจริงจัง “ถ้าว่างก็อยากให้มานะ อยากให้น้ำค้างได้ดูรูป รูปทั้งหมดที่พี่บันทึกน้ำค้างไว้”