บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 11 หน้า 3
เพลงใคร
พลร้อง “ใครเล่าที่เขารอ เฝ้าแอบพะนอคลออยู่ไม่รู้วาย
ใครเล่าที่เหงากาย ใครปล่อยเขาเดียวดาย
ใครหน่าย ใครรักเดียว
ใครเล่าที่เขาตรอม ถูกเหยียดเขายอม
เธอย่อมซาบซึ้งเทียว ใครเล่าที่เขาเปรียว
ใครปราบเสียซึมเซียวคนเดียวมอบรักพลี
คิดดูบ้างก่อนร้างหลงลืม ใครเคยปลื้มดื่มรักภักดี
ใครเป็นทาสแทบเท้า คล้ายเถ้าธุลี รักแล้วมีแต่เทิดเทิน
ใครเล่าที่เขาคอย เมื่อฝากริ้วรอยละห้อยแล้วหมางเมิน
ใครเล่าเศร้าเหลือเกิน เธอสุขแล้วเชิญๆ เมื่อเมินอย่าหวนมา”
นันทาร้อง “ใครเล่าที่เขารอ เฝ้าแอบพะนอคลออยู่ไม่รู้วาย
ใครเล่าที่เหงากาย ใครปล่อยเขาเดียวดาย
ใครหน่าย ใครรักเดียว
ใครเล่าที่เขาตรอม ถูกเหยียดเขายอม
เธอย่อมซาบซึ้งเทียว ใครเล่าที่เขาเปรียว
ใครปราบเสียซึมเซียวคนเดียวมอบรักพลี”
พล นันทา ร้องพร้อมกัน
“คิดดูบ้างก่อนร้างหลงลืม ใครเคยปลื้มดื่มรักภักดี
ใครเป็นทาสแทบเท้า คล้ายเถ้าธุลี รักแล้วมีแต่เทิดเทิน
ใครเล่าที่เขาคอย เมื่อฝากริ้วรอยละห้อยแล้วหมางเมิน
ใครเล่าเศร้าเหลือเกิน เธอสุขแล้วเชิญๆ เมื่อเมินอย่าหวนมา”
สองคนสบตาหวานกัน
เสียงเป่าปากวี้ดวิ้ว พล และนันทาสะดุ้ง เห็นเด็กกุ๊ยสองคนเป่าปากล้อเลียนอยู่ “พวกเราหนังสดเว้ย ไม่ต้องไปดูเฉลิมกรุงแล้ว ดูที่นี่ละ”
นันทาอาย “เด็กเปรต”
“ไปกันเถอะจ้ะ อย่าสนใจเลย” พลพานันทาเดินไป เด็กกุ๊ยโห่ตามหลัง