บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 5 หน้า 3
ในห้องรับแขกบ้านการุณวงศ์ เจ้าคุณปัจจนึก เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เจ้าคุณวิจิตรฟัง
“แหม ผมอยากจะเอาเลือดหัวมันออกจริงๆ ครับ”
เจ้าคุณปัจจนึกหัวเราะ “ผมเองก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรหรอกเจ้าคุณ พลกับนิกรเป็นลูกหลานเจ้าคุณก็เหมือนลูกหลานผม”
“เดี๋ยวผมจะต้องจัดการกับมัน ให้กราบเท้าขออภัยเจ้าคุณ”
“ผมไม่ถือหรอกครับ ไอ้ลูกสาวผมมันก็พอกันละ เด็กหนุ่มสาวสมัยนี้มันไม่เหมือนสมัยเรายังหนุ่มๆ”
เสียงรถแล่นเข้ามา
“สงสัยไอ้เปรตสองตัวมันจะมากันแล้ว” เจ้าคุณวิจิตรลุกไปดู “นั่นไง รถแท็กซี่มาส่งจริงด้วย เจ้าคุณครับ ผมอยากจะดูความกะล่อนของมันนัก เจ้าคุณหลบไปในห้องข้างนี้เสียก่อนนะครับ”
เจ้าคุณวิจิตรพาเจ้าคุณปัจจนึกไปแอบห้องข้างๆ
ที่ห้องโถง นันทานั่งหน้าบึ้งอยู่ พล และนิกรเดินถือชะลอมส้มฟักเข้ามา พอเห็นพล นันทาก็ค้อนขวับ
“นันจ๊ะ พลเพิ่งกลับมาจากลพบุรี นี่จ้ะ ของฝาก”
นันทามองชะลอมแบบรู้ทัน “ขอบใจนะที่มีแก่ใจซื้อมาฝาก แต่ไม่ต้องการหรอกค่ะ”
“ดีเหมือนกันพล เค้าไม่เอาเราจะได้กินกันให้เปรม”
“เสือก!” นันทาด่าน้องชาย
นิกรวางชะลอม ยกมือเท้าสะเอว “ว่าใครเสือก”
นันทาชี้หน้านิกร “ว่าแกนั่นละ ไม่ต้องมาทำตาเขียว แกจะกัดชั้นเหรอ”
นิกรคำราม “พี่นัน ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้!” ขบกรามแน่น
“ไม่ถอนแกจะทำไม”
“ชั้นบอกให้ถอน คำพูดว่าเสือกนั่นน่ะ เป็นการดูหมิ่นชั้น”
นันทาลุกขึ้นยืน “ประเดี๋ยวแม่..”
“ทำไม จะทำไม”
“ตบหน้าแกน่ะซี”
“เอ้าตบสิ ใครไม่ตบไม่ใช่คน”
นันทาเงื้อมือตบหน้านิกรฉาดใหญ่
นิกรร้อง “อูย..” แล้วคำราม “พี่นัน! พี่นันดูหมิ่นชั้นแล้วตบหน้าชั้น”
“เออ แกจะทำไมละ”
นิกรเสียงอ่อย “ไม่ทำอะไรหรอก เพราะเห็นว่าเป็นพี่นะเนี่ย ไม่งั้นละก็..”
นันทาแค่นหัวเราะ “โธ่ ไอ้ลิงล้างก้น”