บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 1 หน้า 4
“มะรืนนี้ คุณพ่อจะให้แกเอาของขวัญวันเกิดไปให้ท่านเจ้าคุณศรีวิศาลหน่อยนะ บอกให้รู้แต่เนิ่นๆ แกจะได้เตรียมตัวไว้”
“ผ..ผมไม่ไปไม่ได้หรือครับ”
ประสิทธิ์ ออกคำสั่ง “ไม่ได้..ท่านเป็นเพื่อนสนิทกับพ่อ อีกอย่าง พ่อกับแม่ก็อยากให้แกเจอกับแม่ยาใจลูกสาวท่านเจ้าคุณด้วย เค้าเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก”
“ย..ยาใจ ..ผ..ผู้หญิงหรือครับ”
“ก็ใช่น่ะซี”
“ผม....ไม่อยากไปแล้วครับ”
“ทำไม แกก็เคยรู้จักเค้าตั้งแต่เล็กๆนี่”
“ผ..ผม ผมกลัวผู้หญิงครับ”
ประสิทธิ์และวาดมองหน้ากัน วาดปลอบลูก “ไม่เป็นไรหรอกลูก แกไม่ได้ไปคนเดียวซะหน่อย พ่อนิกรเค้าก็คงไปเหมือนกัน”
“กรมันก็กลัวผู้หญิงเหมือนกันนี่ครับ ..”
“แม่นันทาก็ไปด้วยนะ”
“..น..นันทาไปด้วย ค่อยยังชั่วหน่อย เค้าจะได้ช่วยเป็นเกราะกำบังให้ผม”
ประสิทธิ์ดุลูก “เกราะกำบังอะไร นี่แกไม่ได้ไปรบนะตาพล”
“เกราะกำบังผู้หญิงน่ะครับ คุณพ่อก็รู้ว่าผมน่ะ ขี้กลัว” พลทำท่าจะร้องไห้
วาดปราดเข้าปลอบลูกแล้วหันไปถลึงตาให้เจ้าคุณหยุดพูด “ โธ่ลูก .. ไม่ต้องกลัวนะ ไป.. ไปอาบน้าอาบท่าเสีย จะได้มากินข้าวด้วยกัน”
“ครับ คุณแม่” พลเดินต้วมเตี้ยมออกไปที่ประตู
ประสิทธิ์และวาดมองตามไปและหันมามองหน้ากัน
“มันเป็นกะเทยหรือเปล่านี่ คุณหญิง”
พลได้ยินจึงแกล้งเดินยักสะโพกหนักขึ้น
“อุ๊ย เจ้าคุณนี่ พูดอะไรไม่รู้ ดิชั้นเลี้ยงของดิชั้นมารู้ดีค่ะว่า แกไม่ใช่กะเทย แค่....”
“แค่อะไร”
“แค่เหมือนเท่านั้นเอง ฮึ”
ที่งานแซยิดบ้านเจ้าคุณวิศาล รอบบ้านตกแต่งประดับไฟสวยงาม