บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 7
กลางดึกคืนหนึ่งที่บ้านศิริสวัสดิ์
เสียงหมาหอน จู่ๆ ก็มีเสียงร้องหวีดของหญิงสาวดังขึ้นลั่นบ้าน
ที่ทางเดินหน้าห้องนอนชั้นสอง บ้านศิริสวัสดิ์ ประภาวิ่งออกมาจากห้อง เสียงร้องดังมาจากห้องของลัดดาต้นห้องคนใหม่ที่นอนอยู่ห้องติดๆ กัน
เจ้าคุณปัจจนึกวิ่งมาจากห้องนอนของตัวเอง ในมือถือไม้ตะพด “อะไรกัน”
“เสียงลัดดาค่ะ คุณพ่อ”
เจ้าคุณปัจจนึก และประภาวิ่งเข้าไปในห้องลัดดา
ลัดดาสาวใช้คนใหม่เป็นแม่ม่ายผัวทิ้ง อายุประมาณสามสิบกว่าหน้าตาสวยงามจิ้มลิ้ม กำลังยืนตัวสั่นอยู่ “ช่วยด้วยเจ้าค่ะ ช่วยด้วย”
“อะไรกันหรือ ลัดดา” เจ้าคุณถาม
“ผ..ผีค่ะ ใต้เท้า”
ประภากลัวทันทีตามวิสัยพนักงานบริษัทตาขาว “.. ผี … เหรอ”
“เหลวไหล”
“ไม่ค่ะ ลัดดาเห็นจริงๆ มันยืนอยู่ตรงหน้าต่างนี่ค่ะ” ลัดดาชี้ไปที่หน้าต่างห้องตรงระเบียง “เห็นชัดเจนเลยค่ะ คุณภา”
“..หน้า..หน้าตามันเป็นยังไง” ประภาถามกลัวๆ
ลัดดาเล่าถึงภาพเหตุการณ์ที่ปีศาจปรากฏขึ้นที่หน้าต่างนอน “รูปร่างมันขาวโพลน นัยน์ตาโบ๋ แก้มบุ๋ม มีฟันสองสามซี่ แล้วก็........”
ลัดดาอึกอัก ประภาถามต่อ “อะไรหรือ”
ลัดดาไหว้เจ้าคุณ “ประทานโทษเจ้าค่ะ ...ศีรษะล้านเลี่ยนเลยเจ้าค่ะ”
ประภาส่งเสียงร้องแบบหวาดๆ เอามือปิดปาก
เจ้าคุณปัจจนึกอุทาน “หัวล้านด้วยหรือ”
“เจ้าค่ะ”
เจ้าคุณปัจจนึกเดินไปมา ครุ่นคิด “หรือว่านี่จะเป็น... แต่ว่ามันก็นานแล้วที่ท่านไม่ได้มาที่นี่อีก”