บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 13 หน้า 5
กนกวิภาอึ้ง ชะงัก เพื่อนทั้งสองมองตะลึง รวมทั้งชาวบ้านที่อยู่ตรงนั้นด้วย ดำเกิงผละออก
“ทีนี้จะพูดคำขอบคุณออกมาได้หรือยังหา?!!!”
“ไอ้เลว!!” กนกวิภาได้สติก็ง้างมือตบหน้าดำเกิงฉาดใหญ่ ผั้วะ!!! ตามด้วยกระทืบเท้าดำเกิงอย่างแรง ดำเกิง โอ้ย!!! กนกวิภาฉวยโอกาสคว้ากระเป๋าถือจากดำเกิงแล้ววิ่งออกไปทันทีด้วยความอายสุดขีด
“หนก!! รอเราด้วยซิหนก!!!” เพื่อนสองคนวิ่งตามกนกวิภาออกไป ดำเกิงมองตามก่อนเอามือลูบแก้มที่ยังเจ็บอยู่ “ผู้ดีเขาขอบคุณคนกันอย่างนี้เหรอวะ? ถุย!! กูไม่น่าช่วยเลย ปากสากชิบหาย!!”
ดำเกิงมองร้านบะหมี่ที่พังเละเทะอย่างหงุดหงิดใจ
โถงบ้านชยุติ วลัยกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่อย่างอารมณ์ดี กนกวิภาวิ่งกระฟัดกระเฟียดเข้ามา
“อ้าว! หลานหนก ไหนว่าไปเที่ยงไนต์คลับ ทำไมกลับไวจังลูก??”
“หนกไม่มีอารมณ์เที่ยวแล้วค่ะอาอี๊!” พูดจบกระหนกวิภาก็วิ่งขึ้นบันไดไปทันที วลัยมองตามงงๆ
“ไม่มีอารมณ์เที่ยว แล้วมีอารมณ์อะไร?”
ห้องน้ำในห้องนอนกนกวิภา กนกวิภาเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตูปัง สีหน้ายังตระหนกตกใจอยู่ไม่หาย
กนกวิภาก้าวเข้าไปมองหน้าตัวเองในกระจก คิดถึงตอนที่ดำเกิงจูบก็เกือบจะกรี๊ดออกมา
“อร๊าย! ไอ้บ้า ไอ้หมาบ้าโรงงิ้ว!! ไอ้บ้าๆๆๆ” กนกวิภาเปิดก๊อกน้ำแล้ววักน้ำขึ้นล้างปากแรงๆอย่างไม่สบอารมณ์
เช้าวันใหม่ หน้าบ้านเจียง บัวกำลังจะออกไปโรงพยาบาล ดำเกิงเดินหน้าเพลียเข้ามา
“เกิ่ง...เมื่อคืนขายบะหมี่ถึงเช้าเลยเหรอ? ไม่เห็นกลับมานอน”
“เก็บร้านซ่อมของถึงเช้าต่างหาก”
“ทำไม เกิดอะไรขึ้นเหรอเกิ่ง?”
ดำเกิงประชด “พอดีมีผีคาบข่าวดีมาบอก เลยเกิดแต่เรื่องดีๆทั้งนั้น”
“พูดอะไรน่ะเกิ่ง ฟังไม่เห็นรู้เรื่อง ใครเอาข่าวมาบอก? แล้วข่าวดีเรื่องอะไร?”
ดำเกิงมองหน้าบัวอย่างชั่งใจ บัวมองดำเกิงอยากรู้
โรงพยาบาลห้องพักเจียง เจียงยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียง เห็นบัวนั่งจับมือเจียงอยู่สีหน้าและแววตาเศร้าหมอง
บัวครุ่นคิด ย้อนเหตุการณ์เมื่อเช้าที่ม้านั่งหน้าบ้านเจียง บัวทวนคำดำเกิงด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบในหัวใจ
“คุณชยุติกำลังจะแต่งงาน...”
“ใช่ กับผู้หญิงที่ชื่อ จัน” ดำเกิงพยายามคิด “จันไร...อะไรก็ไม่รู้ ได้ข่าว่าเหมาะสมกันมากทั้งหน้าตาและฐานะ”