บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 5 หน้า 2
ไตรภพตีหน้าตาย “ได้ยิน แต่ผมไม่อยากให้คุณนอนห้องแม่ผมแล้ว มีอะไรรึเปล่า สำหรับคนที่คิดจะฮุบเกาะนี้ ยังมีที่ให้ซุกหัวนอน ก็ถือว่าโชคดีแค่ไหนแล้ว แค่นี้ล่ะนะ ฝนใกล้ตกแล้ว ผมจะไปอาบน้ำ” ไตรภพเดินเย้ยเลี่ยงไป
ภัทรลดามองตามด้วยความแค้นใจ แต่ครู่นึง ก็มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
ฝนกำลังตกอยู่นอกหน้าต่าง ไตรภพเดินเช็ดหัวกลับเข้ามาในห้อง ทันใดนั้น ไตรภพก็ต้องตกใจอย่างคาดไม่ถึง “เฮ้ย!!!” หน้าต่างห้องไตรภพถูกถอดออก ฝนที่ตกข้างนอก สาดเข้ามาเต็มเตียงไตรภพไปหมด ไตรภพรีบเข้ามาดูสภาพเตียงปรากฏว่าเปียกชื้นไปหมดแล้ว โมโห “ยัยตัวแสบ”
ภัทรลดากำลังก้มลงกราบหมอน แล้วพนมมือสวดมนต์ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ภัทรลดาอารมณ์ดี “นะโมตัสสะ ภควโต...”
ไตรภพเดินโมโหออกมาจากข้างใน “พิมลภา”
ภัทรลดาหันกลับไปมองไตรภพหน้าหงิก “คุณนี่มันบาปหนาจริงๆ ฉันกำลังสวดมนต์ยังมากวนอีก”
“คุณถอดหน้าต่างห้องผมออกทำไม จงใจจะให้ฝนสาดเข้าห้องผมใช่มั้ย”
ภัทรลดายิ้มเยาะ “คำถามไม่สร้างสรรค์เลยนะ รู้แล้วยังจะถามอีก ควรจะถาม ว่าฉันทำได้ยังไงมากกว่า”
“คุณก็คงไปค้นเจอกล่องเครื่องมือของผมใช่มั้ยล่ะ เอาหน้าต่างไปใส่คืนเดี๋ยวนี้เลยนะ”
ภัทรลดาลอยหน้าลอยตากวนๆ “คิดว่าฉันจะทำมั้ย”
ไตรภพเจ็บใจ “ผมไปนอนห้องแม่ผมก็ได้ คิดว่าแค่นี้จะทำอะไรผมได้เหรอ”
ภัทรลดาหยิบกุญแจห้องแม่ไตรภพออกมา “โอเค แต่คงต้องปีนเข้าทางหน้าต่างนะ” ไตรภพเจ็บใจจะเข้าไปแย่งกุญแจ แต่ภัทรลดารีบเอาใส่เข้าไปในอกเสื้อทันที ไตรภพชะงักไปนิดนึง แต่ทำท่าจะบุกเข้าไปล้วงกุญแจออกมา ภัทรลดาตกใจสุดๆ กระชับอกเสื้อแน่น “ว๊ายยยย อย่า อย่า”
ไตรภพชักมือกลับ ไม่ล้วงจริง “โธ่ นึกว่าจะแน่ เอากุญแจมา”
“ไม่ ฉันไม่ยอมให้คุณเล่นงานฝ่ายเดียวหรอก ในเมื่อฉันรู้แล้ว ว่าคุณรับงานมาจับตัวฉันไว้ ก็ไม่มีอะไรต้องเกรงใจกัน”
ไตรภพกัดเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเจ็บใจ ก่อนจะฉุกคิดขึ้นได้ “ก็ได้ จะเอายังงั้นก็ได้” ขาดคำ ไตรภพก็ล้มตัวลงนอนข้างๆภัทรลดาทันที
ภัทรลดาตกใจ “ทำอะไรน่ะ”
ไตรภพลอยหน้ากวนๆ “ก็ผมนอนห้องตัวเองไม่ได้ ห้องแม่ผมคุณก็เอากุญแจห้องไป” ชายหนุ่มยิ้มสะใจ “เพราะฉะนั้น ผมก็ต้องนอนกับคุณ”
ภัทรลดาเอาหมอนไล่ฟาดไตรภพไม่ยั้ง “ไปๆ ไปไกลๆเลย ไปเดี๋ยวนี้เลย ไป๊”
ไตรภพโดนหมอนฟาดเข้าไปหลายที “โอ๊ยๆ คุณ โอ๊ย” ชักโมโห เลยดึงหมอนมาจะฟาดบ้าง
ภัทรลดากลัวโดนฟาดรีบเอามือป้อง “ว๊าย อย่านะ อย่าๆ”