บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 5 หน้า 5
ภัทรลดาไม่รู้จะทำยังไง จะเสี่ยงไปก็กลัว กรี๊ดระบายอารมณ์ “กรี๊ดดดด” ภัทรลดาดับเครื่องเรือ แล้วลงจากเรือ พร้อมกับเชิดหน้าเดินหนีไป
ไตรภพมองตามแล้วยิ้มเยาะสะใจ
ที่ปารีส ฝรั่งเศส พิมลภาเปิดประตูห้องโรงแรมเข้ามา โดยมีอรรณพตามหลัง พอเข้ามาในห้อง พิมลภาก็ต้องตกใจ เมื่อในห้องพักเต็มไปด้วยดอกกุหลาบสีขาวเต็มไปทั้งห้อง พิมลภาเซอร์ไพร้ส์มาก “นี่คุณทำได้ยังไงน่ะคะ ไปกินอะไรแป๊บเดียว พอกลับมาทั้งห้องกลายเป็นสวนดอกไม้ไปแล้ว
อรรณพยิ้มกรุ้มกริ่ม โอบเอวพิมลภาไว้ “แล้วชอบรึเปล่าล่ะจ๊ะ”
พิมลภาหอมแก้มอรรณพ ยิ้มดีใจ “คุณก็รู้อยู่แล้วนี่คะ ว่าพิมชอบกุหลาบขาว แล้วจะไม่ดีใจได้ยังไงล่ะคะ”
“นี่ยังน้อยนะ ผมเตรียมบิ๊กเซอไพร้ส์ไว้ให้คุณแล้ว ระหว่างที่เราพักในชาโตว์”
พิมลภาแปลกใจ “ชาโตว์?”
“จ้ะ ปราสาทสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่สิบสี่ ผมเช่าไว้สำหรับคุณโดยเฉพาะ เดี๋ยวพอออกจากโรงแรม เราก็ค่อยๆขับรถไปกัน จะได้ดูวิวทิวทัศน์ด้วย แล้วพอถึงที่นั่น คุณค่อยลุ้น ว่าผมเตรียมอะไรไว้W
พิมลภากอดอรรณพไว้ ออดอ้อน “อย่าดีกับพิมนักเลยค่ะ เดี๋ยวพิมเสียคนไม่รู้นะ” อรรณพหัวเราะชอบใจ กอดพิมลภาด้วยความรักเต็มเปี่ยม ขณะนั้น โทรศัพท์มือถือของพิมลภาก็ดังขึ้น พิมลภาหยิบมือถือขึ้นมาดูเบอร์ “คุณพ่อน่ะค่ะ สงสัยคงเป็นห่วงเรา”
“พ่อแม่ก็อย่างงี้แหละ เห็นลูกเป็นเด็กอยู่เรื่อย งั้นคุณคุยกับพ่อไปละกัน ผมไปรอที่ล๊อบบี้ก่อน”
พิมลภายิ้มรับ “ค่ะ”
อรรณพเดินออกจากห้องไป พิมลภารอสามีออกจากห้องไป ก่อนจะกดรับสาย “ว่าไงคะคุณพ่อ”
ศราภัทรกำลังคุยโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด โดยมีปิ่นมณีอยู่ใกล้ๆ “พ่อไม่ไหวแล้วนะพิม นักสืบที่เราจ้างมามันไม่ได้เรื่องเอาเลย เห็นทีพ่อต้องคุยกับเพื่อนแล้วล่ะ ปล่อยให้น้องหายไปเงียบๆอย่างงี้ไม่ได้แล้ว”
พิมลภาหน้าเสีย “ใจเย็นๆก่อนนะคะคุณพ่อ ขอพิมคุยกับมาลาตีก่อนนะคะ มาลาตีเค้ายืนยันว่านักสืบคนนี้มีฝีมือจริงๆ เราอาจจะต้องให้เวลาเค้าอีกนิดนะคะ”
“แล้วต้องให้ถึงเมื่อไหร่กันยัยพิม มันเกี่ยวกับความปลอดภัยของน้องนะ”
ปิ่นมณีห่วงลูก “ยัยพิมกำลังฮันนีมูนอยู่นะคะคุณ จะกดดันลูกให้ได้อะไรขึ้นมาคะ”
ศราภัทรอึดอัด ห่วงลูกคนเล็ก แต่ลูกคนโตก็กำลังฮันนีมูน
“พิมก็ห่วงน้องนะคะคุณพ่อ แต่ขอให้พิมคุยกับมาลาตีก่อนนะคะ”
“นะคะคุณ ยัยพิมไม่เคยเหลวไหล ให้ลูกจัดการเถอะนะคะ อย่าใจร้อนไปเลย”
ศราภัทรอึดอัด “ก็ได้ งั้นเราบอกให้เจ้านักสืบอะไรนี่ให้มาหาพ่อด้วยนะ คุยทางโทรศัพท์ไม่รู้เรื่องเลย”
“ค่ะคุณพ่อ พิมจะจัดการเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ” พิมลภากดวางสาย สีหน้าแววตาเคร่งเครียดขึ้นมาทันที ที่รู้ว่าเรื่องน้องไม่มีอะไรคืบหน้าขึ้นมาเลย