บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 18 หน้า 4
ภัทรลดายิ้มบางๆ อุ่นใจขึ้นเมื่อรู้ว่าอรรณพเข้าข้างตน “เอ่อ คุณพ่อจะลองเดินดูหน่อยมั้ยคะ เดี๋ยวภัทรช่วยจับให้ ไม่ล้มหรอกค่ะ”
อรรณพแปลกใจ “เดินที่นี่น่ะเหรอ”
“ค่ะ ภัทรเคยได้ยินมาว่า แพทย์ทางเลือก เค้าให้คนที่มีอาการอย่างคุณพ่อเดินเหยียบน้ำค้างยอดหญ้าตอนเช้าๆทุกวัน แล้วอาการจะดีขึ้นค่ะ ถึงตอนนี้จะไม่เช้าเท่าไหร่แล้ว แต่ยังพอมีน้ำค้างอยู่ คุณพ่อลองเดินดูมั้ยคะ”
อรรณพยิ้มบางๆ ซึ้งใจที่ภัทรลดาห่วงใยตน ก่อนจะหน้าจ๋อยลงไปเทื่อนึกถึงพิมลภา “นี่ถ้าพิมเค้าห่วงใยฉันอย่างงี้บ้าง ก็คงจะดีนะ” ภัทรลดาหน้าเจื่อนลงไป ไม่สบายใจที่พี่ไม่ดูแลอรรณพ อรรณพตัดบท “โทษทีๆ ไม่น่าพูดให้เสียบรรยากาศเลย ลองเดินดูดีกว่า”
ภัทรลดาล็อกรถเข็นไม่ให้เคลื่อนที่ แล้วก้มลงถอดรองเท้าให้อรรณพ เพื่อจะได้เหยียบน้ำค้าง ก่อนจะจับตรงเข็มขัดด้านหลังของอรรณพ อรรณพรวบรวมแรงลุกขึ้นยืน แล้วค่อยๆเดินเหยียบน้ำค้างยอดหญ้าช้าๆ โดยมีภัทรลดาคอยจับเข็มขัดด้านหลังให้ ไม่ให้อรรณพล้ม อรรณพพยายามรวบรวมสมาธิ เดินไปทีละก้าวอย่างยากลำบาก แต่ภัทรลดาก็คอยดูแลอยู่ตลอด
ที่บ้านศราภัทร พิมลภาเอาถุงใส่ของว่างยื่นให้คนรับใช้รับไป โดยมีศราภัทร ปิ่นมณีนั่งอยู่ใกล้ๆ “เอาไปใส่จานนะ แล้วชงชาร้อนมาให้ฉันด้วย”
คนรับใช้รับถุงใส่ของว่างมา “ค่ะ คุณพิม”
เมื่อคนใช้เดินเลี่ยงไปศราภัทรก็เอ่ยถามอย่างไม่พอใจ “ว่ายังไงยัยพิม ทำไมถึงไม่มางานแต่งงานน้อง”
พิมลภาปั้นหน้าเครียด “แล้วคุณพ่อ จะให้พิมมาทนดูพฤติกรรมเถื่อนๆของคุณไตรภพอย่างนั้นน่ะเหรอคะ พิมไม่อยากให้เรื่องบานปลาย ถึงได้เลี่ยงไม่มาซะ คุณพ่อน่าจะเข้าใจพิมนะคะ”
ศราภัทรถอนใจหน้าเครียดๆ ไตรภพก่อเรื่องไว้จริงๆ จนตนเถียงพิมลภาไม่ออก
“แม่นึกแล้ว ว่าพิมต้องมีเหตุผล” ปิ่นมณีหงุดหงิด “ตอนแรก แม่เห็นเค้าเป็นธุระเรื่องคุณพ่อให้ ตอนคุณพ่อป่วย เลยเผลอนึกว่าเป็นคนใช้ได้ สุดท้ายก็มาออกลายจนได้ ดีนะที่ไม่ได้เชิญแขกเหรื่อ ไม่งั้นไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเลย”
“พิมเคยบอกแล้วไงคะ ว่าคนๆนี้ไว้ใจไม่ได้” พิมลภาถอนใจหน้าเครียด “แต่ยัยภัทรคงจะหลงเค้ามาก ไม่งั้นคงไม่ยอมถึงขนาดเอาหน้าตาของครอบครัวเราไปแลกหรอกค่ะ”
ศราภัทรหน้าเครียด “แต่พ่อว่าน้องคงมีความจำเป็นอะไรซักอย่างมากกว่า เราพอจะรู้อะไรบ้างมั้ยล่ะ”
“พิมไม่ทราบหรอกค่ะ แต่ถ้าคุณพ่อติดใจ พิมจะเลียบๆเคียงๆถามยัยภัทรให้นะคะ ยังไงก็อยู่บ้านเดียวกันอยู่แล้ว คงคุยไม่ยากหรอกค่ะ”
“งั้นพ่อก็ฝากด้วยละกันนะ พ่อไม่สบายใจเลยจริงๆที่น้องแต่งงานกับคนแบบนี้”
“ก็ถ้าคุณเชื่อฉันซะตั้งแต่แรก ช่วยกันเชียร์หมวดยงยุทธ ป่านนี้ก็ไม่เป็นอย่างงี้หรอกค่ะ มาบ่นตอนนี้ ก็สายไปแล้ว”