บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 2 หน้า 3
บนเรือกลางทะเล เดชาหงุดหงิดโวยวายเอากับลูกน้อง “ขึ้นฝั่งเมื่อไหร่ ข้าจะไปตามคนมาถล่มพวกมัน เอาให้ราบไปทั้งหมู่บ้านเลย”
ลูกน้องเจ็บไปทั้งตัว “ดีพี่ โดยเฉพาะไอ้คนที่เตะพี่ ต้องเอาให้ปางตายไปเลยนะ”
เดชาโมโหมาก “ก็ต้องอย่างงั้นอยู่แล้วโว้ย ข้าไม่ยอมให้มันมาทำข้าฟรีๆหรอก”
ทันใดนั้นเอง เครื่องยนต์เรือก็เริ่มรวน ซักพักก็ดับไป ลูกน้องอีกคนที่ขับเรืออยู่ พยายามสตาร์ทเครื่องใหม่แต่ก็ไม่ติด
“เรือเป็นอะไรวะ”
คนขับรีบไปดูเครื่อง ซักพักก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหา “ซวยแล้วพี่ น้ำมันหมด”
เดชาตกใจ “หมดได้ไงวะ ก่อนมาข้าก็เติมมาเต็ม เอ็งไปเอาน้ำมันสำรองมาใช้ซิ”
“ไม่มีพี่ ฉันดูแล้ว หมดเกลี้ยงทุกแกลลอนเลย”
เดชาตกใจจนหน้าซีดเผือด
ลูกน้องตกใจมาก “เฮ้ย อีกตั้งไกลกว่าจะถึงฝั่ง อย่างงี้เราก็ลอยเคว้งอยู่กลางทะเลน่ะสิวะ”
เดชาเครียดหนัก ถ้าต้องลอยอยู่อย่างงี้ กว่าจะมีคนมาช่วยก็คางเหลือง
สมชายเดินหัวเราะร่วนมา โดยมีไตรภพเดินยิ้มขำๆมาด้วย “ยังมีหน้าหัวเราะอีกเหรอ แกปล่อยให้ฉันไปต่อยกับพวกมัน ไม่เห็นจะช่วยกันบ้างเลย”
สมชายยิ้มแย้ม “ทำไมจะไม่ช่วยครับ ผมไปปฏิบัติภารกิจลับมา ป่านนี้เรือพวกมันลอยเท้งเต้งอยู่กลางทะเล เผลอๆถูกพัดออกอ่าวไทยไปแล้วมั้งครับ”
ไตรภพยิ้มขำๆ ก่อนจะหน้าขรึมลง “แต่ฉันว่ามันก็แปลกอยู่นะ สมัยนี้ประมงชายฝั่ง จะได้ซักเท่าไหร่กัน ส่วนใหญ่ก็เลี้ยงในกระชังกันทั้งนั้น แล้วมันจะมาแย่งเขตจับปลาไปทำไม”
สมชายคิดตาม “ก็จริงนะครับ มันทำไปก็ไม่เห็นจะคุ้มเลย”
ไตรภพคิดทบทวน “มันอาจจะต้องการอะไรซักอย่าง แต่...” ไตรภพตกใจสุดๆ เมื่อเห็นภาพตรงหน้า ภัทรลดากำลังถ่ายรูปวิวทิวทัศน์บนเกาะอยู่ นอกจากถ่ายรูปแล้ว ก็ยังจดข้อมูลลงบนสมุดบันทึกเล็กๆด้วย ไตรภพไม่อยากเชื่อสายตา “พิมลภา...” ไตรภพคิดไม่ถึงว่าจะเจอ “พิมลภา” ที่นี่ ก่อนสีหน้าแววตาจะเปลี่ยนเป็นเหี้ยมเกรียมขึ้นมาทันที
พราวเปิดประตูบ้านอาทรเข้ามา ขณะนั้นเอง อาทรก็เดินถือกระเป๋าเสื้อผ้าออกมาจากข้างใน พราวแปลกใจ “จะไปไหนน่ะ”
อาทรหน้าหงิก “ฉันควรจะถามเธอมากกว่ามั้ง นี่มันบ้านฉัน เธอเข้ามาได้ไง”
พราวยิ้มกวน โชว์กุญแจบ้านให้ดู “ฉันก็ปั๊มกุญแจบ้านน่ะดิ”
อาทรโมโห “นี่เธอ...”