บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 10 หน้า 2
อรรณพหน้าเครียด “ทันทีไม่ไหวมั้ง ตำแหน่งนี้ ไม่ใช่แค่ความสามารถนะคุณ แต่ต้องไว้ใจได้ด้วย”
“ถ้าพูดถึงเรื่องไว้ใจ ท่านมีลูกอยู่สองคนนะครับ”
อรรณพมองประโยชน์อย่างนึกไม่ถึง เห็นที่ประตูเปิดแง้มเอาไว้ โดยมีพิมลภายืนแอบดูแอบฟังอยู่
พิมลภาเดินลิ่วมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ได้ยินสิ่งที่ประโยชน์คุยกับอรรณพก็หงุดหงิด เพราะตนอุตส่าห์พยายามทุกอย่าง เพื่อกันไม่ให้ลูกๆของอรรณพเข้ามา แต่กลับมาพลาดเพราะเรื่องแบบนี้
ไตรภพเดินกินแซนด์วิชผ่านมาพอดี ไตรภพยิ้มยั่วโมโห ยื่นแซนด์วิชให้ “เอาหน่อยมั้ยคุณ”
พิมลภาหงุดหงิด “ฉันไม่หิว” พิมลภาเดินเลี่ยงไป
ไตรภพยิ้มเยาะตามหลัง “แหม เสียงหวานๆมาดผู้ดี๊ผู้ดี หายไปหมดเลยนะคุณ กะอีแค่ทำเจ๊งไปยี่สิบล้านเอ๊ง สามีคุณเค้ายังเหลืออีกเยอะน่า”
พิมลภาหันมาจ้องไตรภพเขม็ง “ถึงฉันจะบริหารงานผิดพลาด แต่คุณก็อย่าคิดว่าจะขึ้นเป็นซีอีโอแทนฉันง่ายๆเลย”
“ซีอีโอ?” ไตรภพหัวเราะกวนๆ “ฮึๆๆๆฮ่าๆๆๆ ผมอยากเป็นตายล่ะ ใจเย็นๆ ผมไม่แย่งเก้าอี้คุณหรอก คุณอุตส่าห์เอาความสาวความสวยมาแลกทั้งที ผมจะทำอย่างงั้นได้ไง สงสารรรรร”
พิมลภาโกรธจัดกำลังจะสวน แต่ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงภัทรลดาดังขึ้น “เกินไปแล้วนะคุณไตรภพ ถึงคุณจะไม่ชอบพี่สาวฉันยังไง ก็ไม่มีสิทธิมาดูถูกกันอย่างงี้”
ไตรภพหันไปมองตาม เห็นอรรณพกำลังกดปุ่มให้รถเข็นวิ่งมา โดยมีประโยชน์ ภัทรลดาตามมาด้วย ไตรภพยิ้มเยาะ “ยังมีหน้ามาออกรับแทนคนอื่นอีกเหรอ คุณมันก็พวกเดียวกับพี่คุณน่ะแหละ ถึงได้ช่วยกันอยู่นี่ไง”
ภัทรลดาโมโหมาก “ทุเรศ วันๆคิดแต่เรื่องแย่งสมบัติสินะ ถึงได้มองคนอื่นเค้าจะต้องเหมือนคุณไปหมด”
ทุกคนมองไปที่ภัทรลดาเป็นตาเดียว ไม่คิดว่าคนอย่างภัทรลดาจะกล้าทะเลาะกับไตรภพ
“งั้นก็แสดงให้เห็นสิ ว่าผมคิดผิด” ไตรภพยิ้มเยาะ “แต่สงสัยจะยาก เพราะไล่มาตั้งแต่แต่งงานกับคนแก่ ส่งน้องไปเกาะไข่หงส์ แล้วล่าสุดก็อุบัติเหตุอีก มันจะคิดเป็นอย่างอื่นได้ไง๊”
ภัทรลดาโมโหมาก ตั้งท่าจะสวน แต่อรรณพโกรธกว่าเลยพูดขึ้นมาก่อน “แกหยุดพูดได้แล้วไอ้ภพ ไป ไสหัวออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ในเมื่อแกด่าเมียฉัน แกก็อย่ามาเหยียบบ้านฉันอีก”
ประโยชน์พยายามไกล่เกลี่ย “เอ่อ ท่านครับ...”
อรรณพตัดบท “ไม่ต้องพูดประโยชน์” เขาหันไปด่าไตรภพต่อ “ไปสิวะไอ้ภพ ฉันไม่อยากเห็นหน้าแก”
พิมลภามองไตรภพแล้วยิ้มเล็กน้อย ลึกๆสะใจมากที่ไตรภพโดนแบบนี้ แต่ภัทรลดาหน้าเสีย ที่เรื่องเลยเถิดมาขนาดนี้
ไตรภพอึ้งไปครู่ใหญ่เหมือนจนมุม แต่จู่ๆก็ยิ้มกวนๆออกมา “ไม่ไป”
อรรณพโมโหมาก “ไอ้ภพ...”
ไตรภพพูดสวนขึ้น “ท่านคงลืมไปแล้วมั้งครับ ว่าที่ดินที่สร้างบ้านหลังนี้เป็นของแม่ผม ซื้อเอาไว้ตั้งแต่สมัยแถวนี้ยังมีแต่ทุ่งนาอยู่เล๊ย ถ้าท่านจะไล่ผมออก ก็คงต้องแจกแจงเรื่องกรรมสิทธิ์กันหน่อยแล้ว”