รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 10 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 10 หน้า 5
1 พฤศจิกายน 2558 ( 01:07 )
3.7M
ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 10
15 หน้า

ภัทรลดาหน้าจ๋อยๆ “อ้วนก็ได้ค่ะ ตอนนี้ไม่ค่อยแคร์เรื่องหุ่นเท่าไหร่หรอก” หญิงสาวตักเค้กทาน “อื้อหือ  อร่อยอ้ะ ..เฮ้อ ได้กินของหวานๆอย่างงี้ ค่อยยังชั่วหน่อย”

ทาริกาหน้าจ๋อยๆ “ริกาขอโทษคุณภัทรด้วยนะคะ  เพราะเรื่องของริกากับยุทธ ทำให้คุณภัทรต้องพลอยมาวุ่นวายไปด้วย”

“ไม่ใช่ความผิดคุณริกาหรอกค่ะ เราร่วมมือกันต่างหาก”

“แต่ถึงไง ริกาก็เกรงใจอยู่ดีล่ะค่ะ  อย่างวันนี้ คุณภัทรเสร็จงาน แทนที่จะได้กลับเลย ก็ต้องรอยุทธมารับ เพื่อจะได้เอาไปอ้างกับคุณหญิงได้ว่าคอยรับคอยส่งคุณภัทร” ทาริกาถอนใจ “ริกาว่า ไม่ควรมีใครต้องมาวุ่นวายเพราะเราสองคนขนาดนี้เลยนะคะ”

“อย่าคิดมากสิคะ  ถึงไม่ใช่คุณยุทธ ภัทรก็ต้องโดนคุณแม่จับคู่กับคนอื่นอยู่ดี ดีซะอีกที่เป็นคุณยุทธ  เกิดไปเจอพวกที่คิดเป็นจริงเป็นจัง ตามตื๊อไม่เลิกขึ้นมา ภัทรคงต้องหนีไปบวชชีแหงๆ”

ทาริกายิ้มขำๆ “คุณภัทรก็มีแฟนซะทีสิคะ จะได้ไม่มีใครบังคับคุณภัทรอีก”

ภัทรลดาอึ้งไปครู่  ก่อนจะยิ้มกลบเกลื่อน “โอ๊ย  ผู้ชายดีๆสมัยนี้หายากจะตาย แล้วก็คงไม่มีใครเค้าสนใจคนอย่างภัทรหรอกค่ะ”

 

ไตรภพกำลังนั่งเล่นเกมคอมพิวเตอร์กับลูกเกด  สองลุงหลานแข่งกันเต็มที่ โดยมีธนาธิปนั่งอ่านหนังสือกอล์ฟซึ่งเป็นกีฬาโปรดอยู่ใกล้ๆ

ลูกเกดเล่นเกมอย่างมุ่งมั่น “อุ๊ยๆ โอ๊ย ลุงภพอ้ะ”

ไตรภพหัวเราะร้ายๆ “ฮ่าๆๆ ยอมแพ้รึยัง”

ลูกเกดสู้ไม่ได้ ทำท่าจะแพ้ ธนาธิปเข้าไปป่วนจอยสติ๊กของไตรภพ “พ่อช่วยเองลูก”

ไตรภพตกใจ “เฮ้ยๆ อย่าเว๊ย เฮ้ย”

ลูกเกดเฮลั่น “เฮฮฮฮ  ชนะแล้ว”

ไตรภพเซ็ง “ขี้โกงทั้งพ่อทั้งลูกเลย”

ธนาธิป ลูกเกดตบมือไฮไฟว์กันด้วยความดีใจ

นินันท์เดินเข้าห้องมา “เลิกเล่นได้แล้วลูกเกด ได้เวลานอนแล้วค่า  คุณยายเตรียมตัวจะเล่านิทานให้หนูฟังแล้วนะ”

“ลูกเกดไปนอนก่อนนะคะลุงภพ ถ้าลุงภพพร้อมเมื่อไหร่ มาแก้มือกับลูกเกดได้เสมอนะคะ” ลูกเกดเดินเชิดออกจากห้องไป  ทุกคนได้แต่มองตามแล้วยิ้มขำๆ

ไตรภพยิ้มขำๆ “เหมือนใครวะเนี่ย”

ธนาธิปยิ้ม “เหมือนพ่อน่ะสิ ถามได้”

“แล้วคืนนี้ คุณภพจะค้างที่นี่รึเปล่าคะ”

“ไม่ล่ะ” ชายหนุ่มยิ้มกวนๆ “กลับไปค้างบ้านท่านอรรณพดีกว่า ตื่นขึ้นมาจะได้มีอะไรทำ”

“ตกลง แกจะตามป่วนพ่อแกกับยัยพิมลภาไปเรื่อยๆอย่างงี้เหรอวะ ฉันว่าทำตัวให้มีคุณค่ากว่านี้ดีกว่ามั้ง” 


15 หน้า