บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 14 หน้า 2
คำรณยิ้มแหยๆ “แค่ติดปลายนวมนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเองครับคุณพิม สิ่งสำคัญ คือผมต้องการล้างแค้นแทนคุณพิมต่างหากครับ”
“ฉันไม่ได้แค้นอะไรคุณไตรภพเค้านักหนาหรอก แค่รู้สึกว่าสิ่งที่เค้าทำมันไม่ถูกต้องเท่านั้นเอง แต่ในเมื่อคุณทำไปแล้ว ก็ขอให้สำเร็จก็แล้วกัน”
คำรณยิ้มเจ้าเล่ห์ “สำเร็จแน่ครับ เพราะผมจัดหนัก เผลอๆอาจจะมีเจ็บเนื้อเจ็บตัวด้วย คุณพิมคอยสอยที่กรุงเทพฯ อย่าให้คุณประโยชน์คอยขัดขวางอีกก็พอครับ”
“ฉันรู้ ว่าต้องทำยังไง”
“ถ้างั้น ผมไปเตรียมตัวรอรับคุณไตรภพก่อนนะครับ” คำรณกดวางสาย แล้วยิ้มร้ายๆ รอดูสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับไตรภพ
พิมลภาเดินเข้าห้องนั่งเล่นมา เห็นอรรณพกำลังคุยโทรศัพท์มือถือกับประโยชน์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “แล้วตอนนี้สถานการณ์เป็นไงบ้าง ..... ยังไงก็ฝากไอ้ภพมันด้วยแล้วกันนะคุณประโยชน์ ..... โอเค มีอะไรโทรมาแล้วกัน”
พิมลภาปั้นหน้าเป็นห่วง “จริงๆสถานการณ์ตอนนี้ คุณภพไม่น่าเสี่ยงไปเองเลยนะคะ รอให้สงบก่อนแล้วค่อยไปก็ได้”
อรรณพห่วงลูกจนหงุดหงิด “ก็มันอวดเก่งน่ะสิ ไอ้ลูกบ้า ตั้งแต่ลืมตาดูโลก มีแต่หาเรื่องหนักใจมาให้ตลอด”
“แล้วเรื่องขยะพิษ มันเกิดขึ้นได้ยังไงคะ”
“ผมก็ยังไม่รู้รายละเอียด คงต้องรอประโยชน์กลับมาก่อน”
“ขอให้ไม่มีอะไรมากก็แล้วกันค่ะ ตอนนี้กระแสอนุรักษ์ธรรมชาติกำลังมาแรงด้วย ถ้าเกิดอะไรขึ้น มีหวังกระทบกันเป็นลูกโซ่แน่”
“ก็คงต้องขึ้นอยู่กับไอ้ภพแล้ว ว่ามันจะเคลียร์ได้แค่ไหน งานนี้เป็นการพิสูจน์ฝีมือมัน ว่าคู่ควรกับตำแหน่งซีอีโอมั้ย”
พิมลภาจับมืออรรณพเป็นเชิงให้กำลังใจ “ต้องคู่ควรสิคะ คุณภพเป็นลูกคุณ เป็นคนที่ไว้ใจได้มากที่สุดแล้วนะคะ”
“ถึงจะเป็นลูก แต่ถ้าฝีมือมันไม่ถึง ผมก็ไม่เอาบริษัทมาเสี่ยงหรอก”
พิมลภาแอบยิ้มเจ้าเล่ห์ เป็นไปตามที่ตนคิดไว้ทุกอย่าง
ที่หน้านิคมอุตสาหกรรม ชาวบ้านจำนวนมากกำลังประท้วงหนัก พยายามจะบุกเข้าไปในนิคม ต่างคนต่างโกรธแค้นที่นิคมอุตสาหกรรมปล่อยขยะพิษลงในสิ่งแวดล้อม บางคนก็ถือป้ายด่า เขียนประมาณว่า “ฆ่าเราผ่อนส่งทำไม” “ไร้ความผิดชอบ นิคมเฮงซวย” “เอาสุขภาพของเราคืนมา” ฯลฯ
ร.ป.ภ.พยายามกันเอาไว้ไม่ให้บุกเข้าไป แต่ก็มีจำนวนน้อยกว่า ทำท่าจะกันไม่อยู่ คำรณยืนแอบดูอยู่ด้วยความสะใจ ห่างออกไปพอสมควร คำรณมองไปที่ลูกน้องของตนที่แฝงตัวอยู่ในกลุ่มชาวบ้านที่ประท้วง คำรณเห็นลูกน้องมองมาทางตน แล้วยิ้มส่งซิกให้ ก่อนจะหันไปตะโกนประท้วงต่อ
“ไอ้โรงงานเฮงซวย ไม่มีความรับผิดชอบ ไสหัวไปๆๆๆ”