บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 14 หน้า 5
“ป่านนี้แล้ว ไม่รู้คนของคุณสารภาพไปหมดทุกเรื่องรึยัง แล้วจะให้พิมช่วยยังไงล่ะคะ”
“แต่ถึงไงคุณพิมก็ต้องช่วยผมนะครับ ผมไม่อยากติดคุก”
“ใจเย็นๆ ไม่มีใครปล่อยให้คุณติดคุกหรอก แต่ขอเวลาพิมคิดหน่อยนะคะ” พิมลภากดตัดสายอย่างไม่แยแส
“ฮัลโหลๆ คุณพิมครับ คุณพิมๆ” พอพิมลภากดตัดสายไปแล้วคำรณก็ยิ่งโมโหหนัก “โธ่โว้ย” คำรณหงุดหงิด ที่พิมลภาทำเหมือนไม่แยแสความเดือดร้อนของตน
ไตรภพขับรถพาภัทรลดามาส่งถึงหน้าบ้าน ภัทรลดากำลังหลับสนิทอยู่ที่เบาะข้างคนขับ
“คุณๆ ถึงแล้ว”
ภัทรลดาค่อยๆสะลึมสะลือตื่นขึ้น ภัทรลดางัวเงีย “ถึงแล้วเหรอคะ” หญิงสาวมองไปที่นาฬิกาในรถ ตกใจ “ตีหนึ่งกว่าแล้วเหรอ”
“ตอนลงจากเครื่องบินไม่ได้ดูนาฬิกาเหรอคุณ พอลงมาก็ตีหนึ่งแล้ว” ไตรภพยิ้มขำๆ “แต่คุณก็หลับง่ายดีนะ พอขึ้นรถปั๊บก็หลับปุ๊บ ขนาดผมวนไปส่งคุณประโยชน์ แล้วขับมาถึงบ้านคุณ คุณยังไม่รู้สึกตัวเลย”
“ฤทธิ์ยาแก้ปวดต่างหาก ปกติฉันไม่ขี้เซาขนาดนั้นหรอก ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”
ไตรภพได้ช่อง รีบแกล้งหาวยาวๆ “ฮ้าวววว”
ภัทรลดาเห็นท่าทางไตรภพ “ไหวมั้ยเนี่ยคุณ”
ไตรภพแกล้งทำเป็นสะลึมสะลือ ไม่ได้ยินที่ภัทรลดาพูด ภัทรลดาเขย่าตัวไตรภพ “คุณๆ”
ไตรภพแกล้งทำเป็นเพิ่งรู้สึกตัว “ฮ๊ะ” เขาแกล้งมองไปรอบๆ “นี่ผมหลับในเหรอ”
ภัทรลดาเป็นห่วง “นี่คุณไหวมั้ยเนี่ย”
ไตรภพแกล้งทำเป็นง่วงมาก “สงสัยจะไม่ไหว ขอนอนบ้านคุณหน่อยสิ”
ภัทรลดาตกใจ “นอนบ้านฉันเนี่ยนะ”
ไตรภพแกล้งหาวยาวๆ แล้วทำท่าเหมือนตาจะปิดให้ได้ ภัทรลดากระอักกระอ่วน ไม่รู้จะทำไงดี
ภัทรลดาเปิดไฟในห้อง ให้ไตรภพเดินเข้ามา ไตรภพมองไปรอบๆ “นอนห้องนี้เหรอ”
“หรือสนใจโซฟาตรงห้องรับแขกก็ได้นะ”
“ก็แค่ถามดู แค่นี้ต้องขู่ด้วย” ไตรภพตีหน้าตาย “แล้วคุณนอนห้องไหนอ้ะ”
“ออกไปแล้วเลี้ยวซ้าย ห้องฉันอยู่สุดทางเดิน” ไตรภพยิ้มกรุ้มกริ่ม ไม่ว่าอะไร ภัทรลดาขู่ “แต่ถ้ามีใครละเมอเข้าไป บอกก่อนนะ ว่าในห้องฉันมีสเปรย์พริกไท เครื่องช็อตไฟฟ้า สนับมือ มีดพับ แล้วก็ปืนพก แถมห้องคุณพ่อก็อยู่ใกล้ๆ ถ้าท่านตื่นขึ้นมา ก็จะเพิ่มปืนสั้นสามกระบอกกับปืนลูกซองอีกหนึ่ง”
ไตรภพหน้าหงิก “บ้านหรือคลังแสงเนี่ย”
ภัทรลดายิ้มเยาะสะใจ “ฉันไปล่ะนะ ง่วงเต็มแก่แล้วเหมือนกัน” ภัทรลดาหันหลังจะเดินออกจากห้อง
ไตรภพเป็นห่วง “คุณมียาก่อนนอนต้องกินนะ อย่าลืมล่ะ”