บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 22 หน้า 2
“แต่สถานการณ์มันเปลี่ยนไปแล้วนะจ๊ะ ตอนนี้ภัทรกับคุณไตรภพก็ดูสวีทกันดีออก ถ้าจะเปลี่ยนมาจดทะเบียนตอนนี้ ก็ไม่เห็นแปลกนี่จ๊ะ”
ภัทรลดาอึกๆอักๆ ไตรภพดีกับตนขึ้นมาก แต่ก็ไม่เคยบอกรักตนจนตนเองก็ไม่แน่ใจ “เอ่อ ก็ ก็ไม่ได้สวีทอะไรนี่คะ ธรรมดาเท่านั้นเอง แล้วถึงยังไงภัทรก็เป็นคนขโมยเงินเค้า แค่เค้าไม่จับส่งตำรวจก็บุญแล้วล่ะค่ะ ถ้ายังหวังอยากได้สมบัติเค้าอีก มันก็ทุเรศเกินไปนะคะ”
พิมลภาไม่พอใจ แต่รีบเปลี่ยนแผน ปั้นยิ้ม “ถ้าอย่างงั้นก็ตามใจ แต่อย่างน้อยภัทรก็น่าจะจดทะเบียนรับยัยแคทเป็นบุตรบุญธรรมนะจ๊ะ”
ภัทรลดาแปลกใจ “เกี่ยวอะไรกับยัยแคทคะ”
“พี่บอกแล้วไงจ๊ะ ว่าเพื่อความไม่ประมาท ก็ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณไตรภพ ยัยแคทก็แทบไม่เหลือใครเลยนะ ถ้าได้ภัทรเป็นแม่บุญธรรมคอยดูแลก็คงหมดห่วง แล้วเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวกับทรัพย์สมบัติด้วย ภัทรจะได้ไม่ต้องกระอักกระอ่วนใจไงจ๊ะ”
ภัทรลดาคิดตามที่พิมลภาพูด เริ่มคล้อยตามขึ้นมาทีละน้อย พิมลภายิ้มร้ายๆ เริ่มวางแผนขั้นต่อไป
ภัทรลดาเอาของว่างให้ไตรภพที่กำลังเปิดคอมฯดูกราฟหุ้นอยู่ “คุณคิดว่าไงคะ”
“ก็ไม่มีอะไรเสียหายนี่ เพียงแต่ผมแปลกใจนิดหน่อย ที่ทำไมจู่ๆคุณถึงอยากรับยัยแคทเป็นบุตรบุญธรรมขึ้นมา”
ภัทรลดาหน้าเสีย ไม่อยากพูดว่าเป็นความคิดพิมลภา กลัวไตรภพอคติ “เอ่อ ฉันเห็นว่าคุณไม่ค่อยมีเวลาให้แก ถ้าฉันเป็นผู้ปกครอง ก็สามารถจัดการเรื่องเรียนแล้วก็เอกสารต่างๆให้ยัยแคทได้น่ะค่ะ”
ไตรภพปั้นหน้าจ๋อย “ผมก็นึกว่าคุณอยากเป็นแม่ยัยแคท ก็เพราะชอบพ่อของแกซะอีก”
ภัทรลดาปั้นหน้าเศร้า “คุณอย่าพูดอย่างงี้อีกเลยค่ะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก”
ไตรภพหน้าเสีย คิดว่าภัทรลดาไม่ชอบตน “ภัทร...”
“คนปากเสีย อคติ เจ้าคิดเจ้าแค้น หลงตัวเอง แล้วก็ชอบหว่านเสน่ห์ไปทั่ว ใครชอบเข้าไปลงก็บ้าแล้วล่ะค่ะ”
ไตรภพหน้าหงิก “หลอกกันได้นะคุณ”
ภัทรลดาหัวเราะชอบใจ “คุณก็ชอบแกล้งฉันแบบนี้บ่อยๆ โดนเข้าไปบ้างเป็นไงล่ะ”
ไตรภพหน้าหงิก “แล้วหาว่าคนอื่นเจ้าคิดเจ้าแค้น คุณเองก็ด้วยแหละ”
“ถ้าคุณไม่ว่าอะไรเรื่องยัยแคท พรุ่งนี้ฉันจะไปดูรายละเอียดนะคะ” ภัทรลดาจะเดินออกจากห้อง
ไตรภพพูดตามหลัง “ขอบใจนะภัทร”
ภัทรลดาหันกลับมาคุย “เรื่องอะไรคะ”
ไตรภพยิ้มบางๆ “ก็ทุกเรื่อง สำหรับสิ่งดีๆที่คุณมอบให้ผม”
ภัทรลดาอึ้งไปครู่ ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ “คิดจะเอาคืนเมื่อกี๊ล่ะสิ ฉันไม่หลงกลคุณหรอก” ภัทรลดาเชิดใส่ แล้วเดินออกจากห้องไป
ไตรภพมองตาม แล้วยิ้มบางๆอย่างสุขใจ เพราะเมื่อกี้ ตนพูดจากใจจริง ไม่ได้แกล้งภัทรลดาเลยแม้แต่น้อย