บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 22 หน้า 4
“ทำไมจะไม่แปลก ก็ตั้งแต่ยัยพิมโดน...” มาลาตีนึกขึ้นได้ ถ้าบอกหมดตนคงอดเงินจากไตรภพอีก “เอ่อ ยัยพิมทะเลาะกับไอ้คำรณรุนแรงมาก โกรธกันไปตั้งนาน แต่แล้วจู่ๆก็กลับไปดีกันเฉย เหมือนกำลังวางแผนทำอะไรบางอย่าง” เธอหน้าหงิก “แถมยังรีบกันฉันออกมาด้วยนะ สงสัยจะกลัวตัวหารมั้ง”
ไตรภพคิดตาม ชักสนใจ “ผมไม่รู้มาก่อนเลยนะว่าพวกเค้าเคยทะเลาะกัน แล้วคุณพอจะสืบได้มั้ย ว่าสองคนนั่นเค้าวางแผนชั่วอะไร”
มาลาตียิ้มเจ้าเล่ห์ “มือชั้นไหนแล้วคะ สำคัญที่...” เธอแบมือออก
ไตรภพยิ้มรับ นับวันมาลาตีจะยิ่งใช้งานได้อย่างใจมากขึ้นทุกที
ยงยุทธกำลังช่วยทาริกาขนแป้ง น้ำตาล วัตถุดิบที่ใช้ทำเบเกอรี่ลงจากรถ
“คุณไม่ต้องขนเข้าไปในร้านหรอกค่ะ เดี๋ยวริกาจัดการเอง รีบไปทำงานดีกว่า เดี๋ยวสาย”
“งั้นเดี๋ยวผมออกเวรแล้ว เราไปดูหนังกันนะ”
ทาริกาไม่สบายใจ “ฉันว่าคุณกลับไปหาคุณแม่คุณบ้างดีกว่านะคะ ไม่ได้กลับบ้านตั้งหลายวันแล้ว คุณแม่คุณคงห่วงแย่”
ยงยุทธเซ็งๆ “กลับไปก็ทะเลาะกันอีก ยังไงผมก็ทำตามที่แม่ต้องการไม่ได้หรอก” เขาจับมือทาริกาไว้ “เพราะผมเลือกแล้ว ว่าจะทำตามใจตัวเองมากกว่า”
ทาริกายิ้มบางๆ ดีใจที่ยงยุทธเลือกตน “ไปทำงานเถอะค่ะ มัวแต่คุย เดี๋ยวก็สายจนได้หรอก”
ยงยุทธยิ้มรับ แล้วกลับไปขึ้นรถของตน ก่อนจะขับออกไป ทาริกามองตามแล้วยิ้มบางๆอย่างมีความสุข ก่อนจะหันไปหยิบถุงใส่แป้งน้ำตาล เพื่อจะเอาไปไว้ในร้าน แต่แล้วทาริกาก็ต้องตกใจ เมื่อคุณหญิงนวลสวาทเดินออกมาจากในร้านของตน คุณหญิงนวลสวาทมองทาริกานิ่ง ทาริกาเริ่มหวาดๆเมื่อเห็นแม่ของยงยุทธที่นี่
ทาริกาเอาน้ำเปล่ามาให้คุณหญิงนวลสวาทที่นั่งรออยู่ นวลสวาทปรายตามองทาริกา หน้านิ่งๆ “ฉันเคยมาร้านเธอแล้ว แต่ไม่คิด ว่าเธอคือคนที่ตายุทธคบหาอยู่”
“เราคบกันมาหลายปีแล้วค่ะ ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย”
“เก่งนี่ ปิดมาได้จนถึงป่านนี้”
“เพราะเราทราบ ว่าคุณหญิงคงไม่เห็นด้วยที่เราจะคบหากัน ก็เลยต้องปิดเอาไว้ก่อนค่ะ”
นวลสวาทพยักหน้ารับ “นั่งสิ” ทาริกาเดินมานั่งเก้าอี้ ตรงข้ามกับนวลสวาท “เธออาจจะคิด ว่าฉันเจ้ายศเจ้าอย่าง ดูถูกคน ถึงได้ไม่ยอมรับเธอกับตายุทธ แต่จริงๆแล้ว ที่ฉันทำไปทั้งหมด ก็เพื่อลูกชายฉัน”
“แต่หนูกับยุทธรักกันนะคะ...”
นวลสวาทตัดบท “ฟังฉันพูดให้จบก่อน” ทาริกาหน้าขรึมลง ไม่พูดอีก นวลสวาทถอนใจ “ตั้งแต่พ่อของตายุทธเสีย ชีวิตฉันก็ไม่เหลือใครอีก นอกจากลูกชายฉัน ฉันทุ่มเทความรัก ความหวัง ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตไว้ที่เค้า แล้วเค้าก็ไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังแม้แต่ครั้งเดียว จนกระทั่งมาถึง เรื่องสำคัญที่สุดในชีวิต อย่างการเลือกคู่ครอง” นวลสวาทจ้องหน้าทาริกานิ่งอยู่ครู่นึง ก่อนจะน้ำตาคลอเบ้าออกมา