รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 22 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 22 หน้า 3
10 พฤศจิกายน 2558 ( 10:21 )
3.7M
ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 22
15 หน้า

ที่ห้องพักคอนโดคำรณ คำรณกำลังเทค็อกเทลสีสวยๆใส่แก้วของตัวเองและพิมลภา แล้วเอามาให้พิมลภา “พอไอ้ไตรภพตาย สมบัติก็ตกเป็นของลูกมัน โดยมีน้องสาวคุณเป็นคนดูแล”

พิมลภารับแก้วค็อกเทลมาจากคำรณ  ยิ้มร้ายๆ “แล้วฉันก็จะหาทางบีบยัยภัทร ให้ขายเกาะไข่หงส์อีกที  เท่านี้ก็เรียบร้อย เพียงแต่เสียเวลานานหน่อยเท่านั้นเอง”

“เรื่องนาน  ท่านมงคลไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว ขอให้ได้เกาะมาเท่านั้นก็พอ”

ทั้งคู่ชนแก้วค็อกเทล ฉลองล่วงหน้ากันอย่างมีความสุข

ขณะนั้นเอง  มาลาตีก็เปิดประตูห้องเข้ามา มาลาตีตกใจ “พิม เธอมาอยู่นี่ได้ไง”

“ฉันมีธุระกับคำรณนิดหน่อย แล้วเธอล่ะ”

มาลาตียิ้มแหยๆ “พอดีพักนี้ฉันมือตกน่ะ ก็เลยต้องกลับมากินน้ำพริกถ้วยเก่าแก้ขัด เอ่อ ว่าแต่เธอยังมีธุระอะไรกับนายนี่อีกเหรอ ฉันนึกว่าผีไม่เผาเงาไม่เหยียบกันไปซะแล้ว” มาลาตียิ้มทะลึ่งๆ “รึว่าเธอ จะชอบน้ำพริกถ้วยเดียวกับฉันจ๊ะ”

พิมลภาหน้าตึง ไม่พอใจขึ้นมาทันที 

คำรณดุ “ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอกน่ะ” เขารีบหยิบมือถือของมาลาตียื่นให้ “ลืมมือถือไว้ไม่ใช่เหรอ ได้แล้วก็ไปซะทีสิ ฉันจะคุยเรื่องงาน”

มาลาตีหน้าหงิก  ดึงมือถือมา “ทีอย่างงี้ล่ะไล่เลยนะ ทีเมื่อคืนล่ะก็” มาลาตีทิ้งค้อน จะเดินออกจากห้อง  แต่ก็แอบเหล่มองคนทั้งคู่ด้วยความสงสัย  ก่อนจะออกจากห้องไป

 

เช้าวันต่อมา ที่บริษัทอรรณพ มาลาตีกำลังปั้นหน้าเศร้าสุดฤทธิ์ ต่อหน้าไตรภพ “พอฉันรู้ข่าวว่าคุณประสบอุบัติเหตุ  ฉันก็ห่วงคุณจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ” เธอจับมือไตรภพไว้ “คุณรู้มั้ยคะ ว่าฉันดีใจขนาดไหน ที่รู้ว่าคุณปลอดภัย”

“คุณห่วงผมมาก  วันที่ผมไปเกาะไข่หงส์ คุณก็ลาครึ่งวันทันที แล้วก็ไม่มาทำงานอีกเลย จนกระทั่งวันนี้”

มาลาตีปั้นหน้าเศร้าสุดๆ “คุณจะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้ ฉันจะมีกะใจทำงานได้ยังไงล่ะคะ”

“แต่คุณมีกะใจไปกินของแพงๆหรูๆ แล้วก็เอาบิลมาเบิกบริษัทสี่หมื่นกว่า โดยให้เหตุผลว่าไปเอ็นเตอร์เทนลูกค้า  คุณเป็นเลขาฯผม มีหน้าที่เอ็นเตอร์เทนลูกค้าตั้งแต่เมื่อไหร่”

มาลาตียิ้มแหยๆ  เสียงอ่อย “ก็ฉันห่วงคุณมากไงคะ พอห่วงมากก็เครียด พอเครียดน้ำย่อยมันก็ออก ก็เลยต้องหาอะไรกินแก้เครียดน่ะค่ะ”

ไตรภพยิ้มๆ “ผมให้คุณเบิกค่ากินก็ได้ แล้วยังแถมเงินให้คุณไปใช้เล่นด้วย  แต่คุณ ต้องมีข่าวที่ผมพอใจ”

มาลาตีคิดอยู่ครู่นึง “ยัยพิมกลับไปสุมหัวกับไอ้คำรณแล้ว ข่าวนี้ใช้ได้มั้ยคะ”

“เค้าก็พวกเดียวกันอยู่แล้ว ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย” 


15 หน้า