บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 11 หน้า 5
ทางด้านพราวก็ได้แต่ยิ้มขำๆ “เดี๋ยวพราวไปถ่ายรูปก่อนนะพี่อาท กลัวตกข่าวอ้ะ” พราวเดินเลี่ยงไปถ่ายรูปภัทรลดา ปล่อยให้อาทรยืนหน้าหงิกด้วยความไม่พอใจ
ยงยุทธมองไปทางทาริกาด้วยความเสียใจ ไม่คิดว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้ ทาริกาหน้าเครียด ในที่สุด ก็ต้องปิดๆบังๆกันเหมือนเดิม ไม่มีอะไรดีขึ้น
ทาริกาพยายามระงับอารมณ์ หันไปพูดกับอาทร “ขอโทษนะคะ เพื่อนฉันคงไม่มาแล้วล่ะค่ะ ไม่ทราบว่าพอจะมีที่นั่งเหลือรึเปล่าคะ”
อาทรพยายามระงับอารมณ์ “เชิญครับ” อาทรเดินนำทาริกาเข้าห้องจัดเลี้ยงไป
ภัทรลดากระอักกระอ่วน ต้องตามน้ำไป แต่ยงยุทธมองตามทาริกาไปด้วยความไม่สบายใจ
บรรยากาศในงาน แขกเหรื่อในงานพูดคุยกันอย่างชื่นมื่น บนเวที อาทรทำหน้าที่เป็นอ็อคชั่นเนียร์ ควบคุมการประมูลของ เพื่อหาเงินสมทบทุนช่วยภัยแล้ง “สามหมื่นบาทครับ มีใครจะให้ราคามากกว่านี้มั้ยครับ” เขามองไปรอบๆ “สามหมื่นบาทครั้งที่หนึ่ง สามหมื่นบาทครั้งที่สอง” แล้วเขาก็เคาะค้อนลงบนโพเดี้ยม “ตกลงภาพเขียนภาพนี้เป็นของคุณวิชัยนะครับ”
แขกเหรื่อในงานพากันปรบมือให้ พราวถ่ายรูปอาทรไว้ ยงยุทธ ภัทรลดา คุณหญิงนวลสวาทนั่งอยู่ในโต๊ะเดียวกัน โดยทาริกานั่งอยู่โต๊ะที่เยื้องออกไป ยงยุทธและทาริกา เหล่มองกัน แต่ยงยุทธเกรงใจแม่ ไม่กล้าทำอะไรมาก
เจ้าหน้าที่ยกภาพเขียนที่ประมูลได้ไปเก็บ แล้วยกกำไลข้อมือทองคำฝังเพชร ดีไซน์สวยเก๋ เข้ามาประมูลชิ้นต่อไป
อาทรยิ้ม “สำหรับของชิ้นต่อไปนะครับ เป็นกำไลข้อมือ ฝีมือการออกแบบของอาจารย์ชัยวัฒน์ ศิลปินแห่งชาติ ราคาเริ่มต้นที่ ห้าหมื่นบาทครับ”
แขกเหรื่อในงานเริ่มฮือฮา เพราะเป็นของคนดังเลยอยากได้กันเป็นแถว
คุณหญิงนวลสวาทกระซิบกับยงยุทธ “ของชิ้นนี้ ลูกต้องประมูลให้ได้นะ แล้วให้เป็นของขวัญหนูภัทร”
ยงยุทธหน้าเสีย “แต่ท่าทางมีคนอยากได้หลายคน สงสัยจะสู้กันดุเดือดนะครับคุณแม่”
คุณหญิงนวลสวาทกระซิบอย่างไม่พอใจ “จะดุแค่ไหนก็ต้องสู้ มางานแบบนี้ทั้งที ไม่ประมูลอะไรเลยแล้วจะมาทำไม แล้วแม่ยังไม่เห็นเราคุยอะไรกับหนูภัทรเค้าเลยนะ จีบผู้หญิงแบบเนี้ย แล้วเมื่อไหร่จะมีแฟนกับเค้าซะที”
ยงยุทธจ๋อยๆ “ครับคุณแม่”
แขกแต่ละคนก็เริ่มประมูลสู้กัน
“หกหมื่น”
“หกหมื่นห้า”
“เจ็ดหมื่น”
อาทรสรุป “เจ็ดหมื่นบาทแล้วครับ มีใครจะให้สูงกว่านี้มั้ยครับ”
ยงยุทธเอ่ยขึ้น “หนึ่งแสนครับ”
ทุกคนชะงักกันไปหมด