รีเซต

บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 16

บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 16
4 มิถุนายน 2558 ( 22:23 )
6.7M
5
หนึ่งในทรวง ตอนที่ 16
15 หน้า

ที่ห้องรับแขกเดือนประดับ หทัยรัตน์ตกตะลึงอึ้งไปเมื่อได้ยินที่ทิพย์บอกให้ฟัง “คุณป้า..ว่าอะไรนะคะ”

ทิพย์ยิ้ม “คุณลุงวิทย์มาขอหมั้นปุ้มให้หนึ่งจ้ะ !!! “

หทัยรัตน์นิ่งไป..และรีบถามเมื่อรู้สึกตัว “แล้วคุณป้าตอบไปว่ายังไงคะ ?”

“ป้าบอกว่าขอปรึกษาปุ้มก่อน คุณลุงเลยให้เวลาปุ้มคิด 3 วันจ้ะ”

“ปุ้มไม่ต้องใช้เวลาถึงสามวันหรอกค่ะ ปุ้มให้คำตอบตอนนี้เลยว่า ปุ้มไม่ตกลงค่ะ ! “

ทิพย์กับสุดามองหน้ากัน สุดารีบหันมาทักท้วงหทัยรัตน์ “ปุ้ม..ค่อยๆคิดก็ได้นะ..ยังมีเวลา ปุ้มลองคิดดูให้ดีๆ”

“ปุ้มคิดดีแล้วค่ะพี่แป้น ปุ้มทนไม่ได้หรอกค่ะ ที่จะให้ใครต่อใครมาหัวเราะเยาะ หาว่าปุ้มถือโอกาสผูกมัดคุณอนวัชด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ “

“แต่เรื่องนี้ไม่เล็กนะปุ้ม ใครๆเค้าก็พูดกันทั้งนั้น ปล่อยไว้ปุ้มจะเสียชื่อเปล่าๆ”

“แต่ความจริงมันไม่ใช่นี่คะ คุณอนวัชเค้าไม่ได้ล่วงเกินปุ้ม..ยังไงปุ้มก็ไม่รับหมั้นคุณอนวัชค่ะ” หทัยรัตน์ยันเสียงแข็ง 

สุดากับทิพย์มองหน้าปรึกษากัน “เอาเถอะ..ป้าว่าตอนนี้ปุ้มอย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจ ในเมื่อยังมีเวลา ปุ้มก็คิดดูอีกที..อีกสามวันค่อยตอบป้าอีกครั้ง..” ทิพย์พยายามไกล่เกลี่ย..

หทัยรัตน์นั่งนิ่งไม่ตอบ ในแววตายังยืนยันคำตอบเดิม

 

สัทธาหัวเราะสะใจ สุดาแปลกใจ “พี่ปุ๊..แค่คุณลุงมาขอหมั้นปุ้มให้พี่หนึ่ง..ทำไมต้องหัวเราะถูกใจขนาดนี้คะ”

“อ้าว..ก็พี่สะใจน่ะสิ..นี่ถ้าไอ้พวกปากหอยปากปูมันรู้ว่า เพราะคำพูดของพวกมันทำให้คุณลุงตัดสินใจยกขันหมากมาหมั้นไอ้ปุ้ม คงจะหัวเราะกันไม่ออก..ฮึ..” สัทธาคิดแล้วก็สะใจ 

 

เช้าวันต่อมา...ที่บ้านพิเศษกุล บรรยากาศสดชื่นและเบิกบาน ส่องแสงแต่งตัวสวยเดินฮ้มเพลงลงมาจากบ้านอารมณ์ดีสุดๆ 

สีสุกนั่งเล่นไพ่อยู่ร้องทักขึ้น “ลูกส่องจะออกไปไหน ? “

“ส่องจะแวะไปที่เดือนประดับหน่อยค่ะคุณแม่ อยากจะแวะไปดูหน้านังปุ้มมันหน่อยว่าเป็นยังไงบ้าง หลังจากที่ข่าวคาวของตัวเองถูกลือสะพัดไปทั้งเมือง..ป่านนี้ผูกคอตายไปหรือยังก็ไม่รู้”

ส่องแสงเดินหน้าแฉล้มออกไปอย่างมีความสุข .. หารู้ไม่ว่าเรื่องไม่เป็นไปอย่างที่คิด 

 

ที่บ้านเพชรลดา นมพิมพ์แกล้งทำเป็นคิดๆ “เอ...พิมพ์ก็ไม่รู้สิคะ..ไม่แน่ใจว่าคุณปุ้มให้คำตอบเรื่องงานหมั้นมาหรือยัง..แม่พิมพ์แก่แล้วหลงๆลืมๆน่ะค่ะ..คลับคล้ายคลับคลาว่าจะให้มาแล้ว..เอ๊ะ หรือว่ายังไม่ให้นะ..คุณหนึ่งลองถามคุณท่านสิคะ”

อนวัชนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร หน้าตาผิดหวังที่ไม่ได้คำตอบที่ต้องการ “ถ้าคุณพ่ออยู่ คุณหนึ่งก็ไม่มาถามแม่พิมพ์หรอก..ในเมื่อแม่พิมพ์ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร..คุณหนึ่งไปถามเจ้าตัวเค้าเองก็ได้” อนวัชลุกเดินออกไปเลย


15 หน้า