บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 16 หน้า 2
“อ้าว..คุณหนึ่งจะใจร้อนไปทำไมคะ ..คุณหนึ่ง” นมพิมพ์ร้องเรียก แต่อนวัชไปแล้ว นมพิมพ์ยิ้มรู้ทัน “ใจร้อนอยากรู้คำตอบแบบนี้..คงอยากได้ข่าวดีแน่ๆ“
ที่บ้านเดือนประดับ สุดาวางกล่องแหวนไว้หน้าหทัยรัตน์ “ปุ้ม คุณแม่ให้ปุ้มวัดขนาดแหวนจ้ะ คุณลุงจะเอาแหวนหมั้นไปปรับขนาดให้เท่ากับนิ้วปุ้ม “
“ไม่ต้องวัดหรอกค่ะพี่แป้น..เพราะปุ้มไม่หมั้นกับคุณอนวัช”
“วันนี้ “ไม่หมั้น” แต่มะรืนนี้ “ไม่แน่””
“พี่แป้นคะ !!”
สุดาวางกล่องแหวนลง “พี่วางแหวนไว้ที่นี่นะ ลองดูว่าวงไหนพอดีที่สุดแล้วค่อยเอาไปให้คุณแม่”
“พี่แป้น..”
สุดายิ้มๆเดินออกไปเลย ไม่ฟังเสียง
หทัยรัตน์ถอนใจเบาๆ และก้มดูแหวนขนาดต่างๆที่วางอยู่ในกล่อง หทัยรัตน์ครุ่นคิดคำพูดของส่องแสงดังเข้ามา
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยนะหทัยรัตน์ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงใจถึงขนาดนี้..รู้ทั้งรู้ว่าพี่หนึ่งเค้าไม่สนใจ ก็ยอมแม้แต่เอาตัวเข้าแลก..แต่ก็อย่างว่าผู้หญิงอย่างเธอมันก็ไม่มีอะไร นอกจากตัว” หทัยรัตน์คิดแล้วทั้งเครียดทั้งเศร้า..
พอดีแหววเดินเข้ามาในห้อง “คุณปุ้มคะ..คุณอนวัชมาขอพบค่ะ ตอนนี้รอที่สวนหน้าบ้าน..คุณอนวัชบอกว่ามีธุระสำคัญมาก”
“แต่ฉันไม่สะดวก”
“เธอฝากบอกว่า..ถ้าคุณปุ้มไม่สะดวกลงไป เธอจะขึ้นมาหาเองค่ะ”
หทัยรัตน์ชักสีหน้านิดๆ ทำเป็นรู้ทัน!!!
อนวัชกับหทัยรัตน์เผชิญหน้ากัน
“อาทิพย์คุยกับเธอเรื่องการตัดสินใจของคุณพ่อแล้วใช่มั้ย ? “
“คุยแล้วค่ะ”
“ดี...จะได้รู้ว่าฉันมีความเป็นสุภาพบุรุษมากพอ ฉันไม่ต้องการทำให้เธอเสียชื่อ ฉันยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้เธอพ้นคำครหา “
หทัยรัตน์มองอนวัชและตอบยิ้มๆ “ขอบคุณ คุณอนวัชมากนะคะ ที่มีน้ำใจกับดิฉัน“ อนวัชยิ้มนิดๆ หทัยรัตน์พูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้น “แต่ขอโทษนะคะ..ดิฉันไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวที่จะรับหมั้นคุณเพียงเพราะต้องการเอาตัวรอดจากการโดนนินทา” อนวัชหุบยิ้ม “คุณไม่จำเป็นต้องเสียสละเพื่อดิฉันมากขนาดนั้น เก็บโอกาสของคุณไว้หมั้นและแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ที่ไม่ใช่ฉันเถอะค่ะ”
“เธอหมายความว่า ...”
“ดิฉันไม่รับหมั้นคุณ”
แหววกำลังเช็ดฝุ่นอยู่ในห้องรับแขก สัทธาเดินเข้ามามองซ้ายมองขวาไม่เห็นเป้าหมายก็หันมาถามแหวว “แหวว เห็นปุ้มมั้ย ฉันไปหาที่ห้องก็ไม่เจอ”
แหววหันมาตอบ “อ๋อ คุณปุ้มไปพบคุณอนวัชที่สวนค่ะ”