บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 4 หน้า 11
วันต่อมา ที่กระทรวง คุณชายประสาทพรนั่งทำงาน เสียงเคาะประตูดังขึ้น คุณชายประสาทพรปิดหนังสือพิมพ์ “เชิญครับ”
เลขาเดินเข้ามาพร้อมซองจดหมายและหนังสือเซ็นรับ “มีเอกสารด่วนมาถึงคุณชายค่ะ” เลขายื่นให้
คุณชายประสาทพรรับมาพร้อมเซนต์รับ เลขาเดินออกไป คุณชายประสาทพรเปิดจดหมายมาอ่าน สีหน้าค่อยๆเครียดขึ้นเรื่อยๆ
ที่บ้านกนกพร กรกนก คุณชายประสามพรนั่งคุยกันในห้องนั่งเล่นที่แม่โออยู่ด้วย
กรกนกตกใจมาก “พี่ชายต้องไปดูงานที่สหรัฐอเมริกาเหรอคะ? แล้วพี่ชายจะให้หญิงอยู่กับใคร หล่ะคะ ?”
“พี่ชายจะขอให้ท่านพ่อมารับหญิงเข้าไปพักที่วังจนกว่าพี่ชายจะกลับมาครับ “
กรกนกถอยรถหนีห่างจากประสาทพรเป็นการปฎิเสธ เบ้หน้าน้ำตาพร้อมไหล “ไม่นะคะ หญิงจะไม่ไปอยู่กับท่านพ่อที่วัง หญิงไม่อยากอยู่กับคุณราศรี หม่อมใหม่ของท่านพ่อ หญิงเกลียดเธอ หญิงกลัวเธอค่ะ..พี่ชายต้องไม่ส่งหญิงไปที่นั่นนะคะ..ไม่นะคะพี่ชาย หญิงจะไม่ไปไหนหญิงจะอยู่ที่นี่ จนกว่าพี่ชายจะกลับมาค่ะ” กรกนกเข็นรถของเธอออกไปเลย “แม่โอ..แม่โอจ๋า .. พาหญิงไปกลับห้องด้วย”
คุณชายประสาทพรมองกรกนกที่หนีออกไป ด้วยความเสียใจและเห็นใจ “น้องหญิง..น้องหญิง..” กรกนกออกไปแล้วคุณชายประสาทพรคิดหนัก มองดูจดหมายราชการที่วางอยู่ข้างหน้าแล้วถอนใจ..แล้วหันไปมองดูรูปแม่ด้วยความหนักใจ “เฮ่อ..ผมจะทำยังไงดีครับท่านแม่...”
ที่บ้านเดือนประดับ คุณชายประสาทพรกับสุดานั่งคุยกันที่ห้องรับแขก
สุดาถามด้วยความแปลกใจ ตกใจ “คุณชายต้องไปราชการที่ประเทศสหรัฐอเมริกา”
“ใช่ครับ ผมเพิ่งทราบข่าวเมื่อวานนี้เอง ผมรีบแจ้งไปทางท่านพ่อ เพราะผมต้องหาคนดูแลน้องหญิงระหว่างที่ไม่อยู่ ท่านพ่อก็ยินดีที่จะรับน้องหญิงไปอยู่ด้วย แต่...น้องหญิงไม่ยอมไป ร้องไห้เสียใจใหญ่เลยครับ”
สุดารู้ใจ “ที่คุณชายมาที่นี่ เพราะอยากให้ปุ้มช่วยพูดกับคุณหญิงใช่มั้ยคะ ?”
“ใช่ครับ .. “
“แต่..ปุ้มไม่อยู่น่ะสิคะ เห็นนัดเพื่อนไปตีเทนนิส คงจะกลับหัวค่ำ ถ้าปุ้มมาถึงแป้นจะรีบบอกนะคะ”
“ขอบคุณครับ ตอนนี้น้องหญิงยืนยันว่าจะอยู่กับแม่นมที่บ้านนี้ ไม่ยอมไปอยู่กับท่านพ่อ แต่ผมเป็นห่วง ไม่อยากให้น้องหญิงอยู่กับแม่นมตามลำพัง บ้านทั้งบ้านมีแต่ผู้หญิง ถ้าเกิดมีอะไรฉุกเฉินขึ้นมา จะช่วยเหลือกันไม่ทัน”
“ใช่ค่ะ ดิฉันเห็นด้วย .. ส่วนเรื่องปุ้มคุณชายไม่ต้องห่วงนะคะ พอปุ้มกลับมา ดิฉันจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ปุ้มฟัง ปุ้มจะได้เตรียมตัวสำหรับพูดกับคุณหญิง”
“ขอบคุณมากครับ”
“คุณชายเองก็อย่าคิดมากนะคะ ปุ้มเป็นคนพูดโน้มน้าวจิตใจคนเก่งค่ะ รับรองว่าปุ้มรับมือได้แน่ค่ะ” สุดาให้กำลังใจ