บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 4 หน้า 15
สีสุกรีบถาม “แล้วแม่ปุ้มต้องตามมาสอนท่านหญิงที่นี่ด้วยหรือเปล่าคะ”
“ใช่ครับ”
ส่องแสง สีสุก รู้สึกริษยาขึ้นมาทันที ...
นมพิมพ์เดินมา “คุณหนึ่งคะห้องเรียนหนังสือท่านหญิงจัดเรียบร้อยแล้วค่ะ คุณหนึ่งจะดูมั้ยคะ ?”
“จ้ะ...” อนวัชหันมาทางส่อง “พี่ขอตัวก่อนนะครับ”
อนวัชเดินไป สีสุกส่องแสงยังอึ้งอยู่ แทบกรี๊ดออกมา “ไม่จริง !!” ความริษยาแพร่ซ่านไปทั้งดวงตา
ลับหลังอนวัชสีสุกแค้น “นังปุ้ม มันจะมากเกินไปแล้ว”
“เราใจดีกับมันไม่ได้แล้วนะคะคุณแม่ !”
ที่บ้านเดือนประดับ ซึ้งนึ่งขนมถูกเปิดออก ควันพวยพุ่ง เห็นขนมน้ำดอกไม้สีสวยวางเรียงอยู่อย่างสวยงาม หทัยรัตน์ยกลงจากเตาพร้อมกับสั่ง “เดี๋ยวเรียงขนมน้ำดอกไม้ใส่จาน แล้วยกไปให้คุณลุงกับคุณป้าเป็นของว่างนะ”
“ค่ะ” คนรับใช้รับคำสั่ง แล้วรับขนมไป
แหววเดินเข้ามาหาหทัยรัตน์ “คุณปุ้มคะ...คุณสีสุก และ คุณส่องแสงมาขอพบค่ะ”
หทัยรัตน์ชะงักนิดๆ รู้เลยว่าต้องไม่ได้มาดี
หทัยรัตน์เดินเข้ามาในห้องรับแขก ส่องแสงและสีสุกนั่งหน้าเชิดอยู่อย่างไม่พอใจ
“คุณสีสุกกับคุณส่องแสงมีธุระกับดิฉันเหรอคะ ?”
สีสุกจีบปากถามหทัยรัตน์ “ฉันได้ข่าวว่าคุณหญิงจะย้ายไปอยู่ที่เพชรลดา ฉันอยากจะรู้ว่าทำไมคุณหญิงถึงไม่ไปอยู่กับท่านพ่อ หรือญาติคนอื่น..ทำไมต้องเจาะจงไปที่บ้านคุณหนึ่ง...เธอเป็นคนต้นคิดเรื่องนี้ใช่มั้ย”
หทัยรัตน์สะอึกไป เชิดหน้าขึ้นด้วยความไม่พอใจ “ดิฉันไม่ทราบว่าทำไมคุณสีสุกคิดแบบนั้น แต่ดิฉันตอบได้อย่างเต็มปากว่าไม่ใช่..”
ส่องแสงซักไซ้ “ถ้าไม่ใช่เธอยุยงส่งเสริมแล้วทำไมคุณหญิงต้องไปอยู่กับพี่หนึ่งด้วย แค่บอกว่าไม่ชอบแม่เลี้ยงมันฟังดูไม่มีเหตุผลเลยนะ”
“ถ้าคุณส่องต้องการทราบ คงต้องไปถามคุณหญิงเองนะคะ เพราะดิฉันไม่ทราบ และไม่ใช่เรื่องที่ดิฉันต้องถาม”
ส่องแสงลุกขึ้น มองหทัยรัตน์กดด้วยหางตา “ฉันถามเธอดีๆ ไม่ต้องมาวางท่ายโสใส่ฉัน เลิกทำตัวเลิศลอยได้แล้ว อย่าคิดว่าการที่ได้ตำแหน่งควีนบ้าบอนั่นจะทำให้เธอวิเศษวิโสขึ้นมาได้ เธอมันก็เป็นได้แค่คางคกที่พยายามตะเกียกตะกายขึ้นวอ”
หทัยรัตน์สวนกลับ “ดิฉันไม่เคยคิดจะขึ้นเกี้ยวหรือขึ้นวออะไรทั้งนั้น”
“กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง ถ้าเธอไม่คิด แล้วทำไมตอนเต้นรำกับพี่หนึ่งในงานวันเกิดคุณลุง เธอถึงต้องกอดพี่หนึ่งแน่นแบบนั้นด้วย”
“ดิฉันไม่ได้เป็นคนกอดคุณอนวัช ดิฉันไม่เคยคิดแม้แต่อยากอยู่ใกล้ด้วยซ้ำ”