บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 23 หน้า 12
“ผมไม่รอคำตอบเรื่องการแต่งงานจากหทัยรัตน์แล้ว .. เพราะผมรู้ว่ามันจะไม่มีวันเกิดขึ้น เราเองต่างรู้กันดีว่า.. หทัยรัตน์รักใคร” สุดาอึ้ง
หทัยรัตน์ยืนยิ้มมีความสุข ห่างออกไปเห็นอนวัชเลื่อนรถวีลแชร์มาแล้วหยุดมองหทัยรัตน์ หทัยรัตน์คิดเรื่องที่รู้ว่าส่องแสงสร้างสถานการณ์และอนวัชไม่ได้อยากแต่งงานกับส่องแสง แล้วก็ยิ้มสบายใจ
อนวัชเห็นหทัยรัตน์ยิ้มมีความสุขก็คิดมากกกก เฮ้ยยย ! นี่มันอะไรกัน?
สุดายังยืนอึ้ง “อ้าวไม่ได้เป็นอย่างที่คิด” ..
คุณชายประสาทพรเรียกขึ้น “คุณสุดา!! คุณสุดาครับ!!”
สุดารู้สึกตัว “คะ?”
“คุณสุดาครับ..ถ้าผมขอเชิญให้คุณมาเป็นคุณครูพิเศษให้น้องหญิงคุณจะรังเกียจหรือเปล่า” คุณชายประสาทพรออกตัว “ผมทราบว่าตอนนี้คุณกำลังจะได้งานใหม่ เป็นคุณครูที่โรงเรียนรัฐบาล ผมยินดีจะปรับเวลาสอนให้ตรงกับเวลาว่างของคุณ และทำหน้าที่ขับรถรับส่งคุณด้วยตัวเอง”
“คุณชายให้เกียรติดิฉันมากๆเลยค่ะ เรื่องสอนไม่มีปัญหานะคะ ดิฉันยินดี และ เต็มใจมากๆ ค่ะ”
“ขอบคุณมากครับ ขอบคุณที่คอยดูแลกันมาตลอด ต่อจากนี้ไป..ผมขอเป็นฝ่ายดูแลคุณสุดาบ้างนะครับ ..” สุดาใจเต้น “ผมจะเป็นที่ปรึกษา เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็น...คนที่รักคุณ”
สุดาอึ้ง “รัก ...”
“เดี๋ยวนะครับ คุณอย่าเพิ่งคิดว่าผมเป็นผู้ชายโลเล วันก่อนบอกรักคนนึง วันนี้รักอีกคน..จริงๆแล้ว..ผมก็คงจะเหมือนหทัยรัตน์..คือ ไม่รู้ใจตัวเอง ถ้าน้องหญิงไม่มาพูดให้ผมคิด .. ผมก็คงไม่รู้ว่าคุณคือผู้หญิงที่ผมอยู่ด้วยแล้วสบายใจ มีความสุข ความสดใส ความเข้าใจของคุณทำให้ผมนึกถึงแต่คุณ..” สุดาอึ้ง..ใจเต้นรัว หน้าแดงก่ำ “ไม่ว่าจะเวลาทุกข์ หรือ สุข คุณคือผู้หญิงคนแรกที่ผมคิดถึง .. ตอนนี้ผมเลยรู้แล้วว่า..ใครคือผู้หญิงที่ผมรักอย่างแท้จริง”
สุดาน้ำตาซึม “คุณชาย ...”
“แล้วคุณ...คิดยังไงกับผม ?”
“ดิฉันก็คิด.. ไม่ต่างกันค่ะ” สุดายิ้มรับเขินๆ
คุณชายประสาทพรถอนใจอย่างโล่ง “เฮ่อ !!”
“ถอนหายใจแบบนี้ แปลว่า?”
“สบายใจครับ ทั้งสบายใจและดีใจมากๆ“ คุณชายประสาทพรยิ้มกว้างดีใจ ยื่นมือมาจับมือสุดาไว้อย่างสุภาพ “ผมได้แต่บอกหทัยรัตน์ให้รีบรู้ใจตัวเองก่อนจะเสียหนึ่งไป...ผมเองก็เกือบจะเสียคุณไปเพราะไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกัน ดีนะที่รู้ตัวทัน”
“ถึงคุณชายยังไม่รู้..ดิฉันก็ไม่ทิ้งคุณชายไปไหนหรอกค่ะ” สุดายิ้มอาย ก้มหน้าเขิน