บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 23 หน้า 14
สัทธาตอบ “เค้ามีใจให้กันมาสักระยะแล้ว”
“ห๊ะ? แป้นกับคุณชายเนี่ยนะ” สุดาพยักหน้าเขินๆ อนวัชอึ้ง แต่ก็ยิ้มดีใจกับน้อง “เอ่อ...ก็ถือว่าเป็นข่าวดีมากๆ แต่ก็ยังสงสัย ทำไมหทัยรัตน์ไม่ยอมบอก กลับทำอมพะนำหรืออยากจะแกล้งให้ฉันร้อนใจ “
“ยัยปุ้มนี่ชักจะไปกันใหญ่แล้ว นอกจากใจแข็ง ปากแข็ง แล้วยังจะปั่นหัวคนอื่นอีก นี่ถ้าเราปล่อยไว้แบบนี้ มีหวังยัยหทัยรัตน์ไม่ยอมบอกความรู้สึกที่แท้จริงออกมา แกก็ต้องใส่เฝือกแกล้งป่วยแบบนี้ไปตลอดชีวิต”
“เฮ้ย ไม่ไหวนะ ฉันกลัวจะหลุดแผนแตกอยู่ทุกวัน เฮ่ออออ จะทำยังไงให้น้องสาวแกใจอ่อน ยอมพูดออกมาสักทีว่าคิดยังไงกับฉัน”
สัทธาส่ายหน้า ไม่รู้เหมือนกัน
“เออ..พี่หนึ่งคะ แป้นเคยคุยกับคุณชายประสาทพร แล้วคุณชายพูดว่าการที่ปุ้มได้ดูแลพี่หนึ่งเป็นสิ่งที่ดี มันจะทำให้ปุ้มรู้ใจตัวเอง..” อนวัช กับสัทธาฟังแล้วคิดตาม “เพราะบางทีกว่าที่เราจะรู้ค่าของใครสักคนอาจจะเป็นตอนที่เรากำลังเสียเค้าไป..แป้นก็เห็นด้วยกับคุณชายนะคะ “
สัทธาพยักหน้าเห็นด้วย “ถ้าแกทำให้ปุ้มรู้สึกว่า..กำลังจะสูญเสียแกไป..บางทียัยปุ้มจะอาจจะแสดงความรู้สึกหรือทำอะไรสักอย่างเพื่อรักษาแกไว้ก็ได้ “
“ใช่ค่ะ อย่างนั้นเลย”
“แล้ว....ฉันจะทำยังไงให้เค้ารู้สึกว่ากำลังจะสูญเสียฉันไป“ สุดากับสัทธาชะงัก.... เออ นั่นสิ !! อนวัชคิด...คิด...คิด...แล้วก็คิดออก ปิ๊ง !! “คิดออกแล้ว”
สุดากับสัทธาหันขวับมาทันที
ที่ร้านอาหาร ชุลีหน้าตาโต “อะไรนะ..นี่เธอกำลังจะแต่งงานกับคุณรวยเหรอส่อง ! แล้ว..คุณหนึ่งหล่ะ ไหนเธอบอกว่าจะแต่งงานกับคุณหนึ่งไง”
“พี่หนึ่งเค้าก็อยากจะแต่งงานกับฉันอยู่หรอก ถึงขนาดถอนหมั้นนังปุ้ม..และก็หวังว่าฉันจะยอมแต่งงานด้วย แต่ก็อย่างว่าใครจะยอมแต่งงานกับคนพิการเดินไม่ได้ แถมยังหน้าอัปลักษณ์อีก”
“พิการ อัปลักษณ์คุณหนึ่งเนี่ยนะ”
“ใช่ ตอนนี้พี่หนึ่งประสบอุบัติเหตุขาขวาใช้การไม่ได้ แล้วที่หน้าก็มีแผลเป็นใหญ่เท่าใบลาน”
ชุลีแปลกใจ “คุณหนึ่งหมดสภาพขนาดนั้นเลยเหรอ ?”
“จริงสิ..ถ้าไม่เชื่อเธอก็คอยฟังข่าวแล้วกัน ..”
“แล้วเธอไม่สงสารคุณหนึ่งเหรอ”
“ก็สงสารเหมือนกัน...แต่ทำไงได้ ถึงฉันจะรักพี่หนึ่งมากแค่ไหน แต่ฉันก็รักตัวเองมากกว่าอยู่ดี.. “ ส่องแสงพูดอย่างเย็นชาและใจร้าย แล้วก็หันมาทางชุลี “ว่าแต่ฉันก็ต้องขอบใจเธอมากนะที่ทำให้ฉันได้รู้จักกับคุณรวย .. ตอนแรกฉันก็นึกว่าเค้าจีบเธอ ก็ว่าจะไม่ยุ่ง แต่เค้าบอกว่าคิดกับเธอแบบเพื่อน..เรื่องของเราก็เลยลงเอยกันแบบนี้..ขอบใจมากนะจ๊ะ“ ส่องแสงทำเป็นยิ้มหวานขอบคุณ แต่ก็เหมือนข่มอยู่ในที ..