รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 8 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 8 หน้า 2
8 เมษายน 2558 ( 12:19 )
62.8K
1
ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 8
16 หน้า

ทรงกลดแกล้งยื้อกับอาจูไปพักเดียว ก็ต้องชะงัก เมื่อรู้สึกว่ามีการเคลื่อนไหวอะไรบางอย่าง

“ปล่อยฉันค่ะ คุณที”

“เงียบก่อน!” อาจูหยุดดิ้นรนพร้อมๆกับที่ทรงกลดคลายมือจากอาจู แล้วมองไปรอบๆอย่างระแวดระวัง “กลับไปข้างใน!”

อาจูทำท่าจะเถียง แต่เห็นทรงกลดดูจริงจังเลยก็รีบกลับเข้าไปศาลเจ้าโดยเร็ว ทรงกลดมองไปรอบ เห็นแต่ความมืดแต่ก็รู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่างเกิดขึ้น

 

อาจูรีบกลับเข้ามาในศาลเจ้าแล้วก็อดมองออกไปข้างนอกอย่างอดห่วงทรงกลดไม่ได้ อาจูมองซ้ายมองขวาหาอาวุธที่จะช่วยทรงกลดได้ อาจูเหลือบไปเห็นปืนสองกระบอกของทรงกลดที่วางอยู่แล้วใจหายที่ทรงกลดไม่มีปืนติดตัว

 

ทรงกลดเดินไปทิศทางที่แน่ใจว่ามีการเคลื่อนไหวของคนหรืออะไรบางสิ่งบางอย่าง ทรงกลดแตะเอวที่เคยมีปืนอยู่แล้วต้องขัดใจที่ลืมติดปืนมาด้วย ทรงกลดก้มลงหยิบท่อนไม้ใกล้มือที่พอจะใช้ป้องกันตัวได้ขึ้นมา

ทรงกลดค่อยๆเดินออกไปช้าๆ และเตรียมพร้อมกับการจู่โจม เสียงสับไกปืนดังขึ้นเบาๆมาจากมุมมืด

ทรงกลดชะงักกึกเมื่อรู้ตัวแล้วว่าเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบอยู่ เจ้าของปืนที่ยืนในเงามืดค่อยๆเดินออกมา  เห็นแต่ปืนในมือชัดเจน!

 

เจ้าสัวตงยืนอยู่หน้าแท่นบูชาที่มีรูปถ่ายหรือป้ายชื่อบรรพบุรุษที่ล่วงลับ เจ้าสัวตงค่อยๆคุกเข่าลงแล้วก้มหัวจดพื้นเพื่อแสดงความเคารพอย่างช้าๆสามครั้ง เจ้าสัวตงพนมมือ มองตรงไปที่แท่นบูชา “ขอให้บรรพบุรุษปกป้องคุ้มครองลูกหลานของเรา..” เจ้าสัวตงเหม่อมองไปทางอื่น เมื่อนึกถึงวรดีแม่ของทรงกลด “วรดี..ช่วยพาทรงกลดกลับมาให้อั๊วด้วย” เจ้าสัวตงนิ่งเครียดและยังคุกเข่าอยู่ในความมืดสลัวอยู่อย่างนั้น

 

เง็กก้มหน้าสอยกระโปรงให้อาจูอย่างไม่หยุดมือ เพื่อให้ลืมความเครียด เง็กหันไปมองที่นอนที่ว่างเปล่าของอาจูแล้วก็ไม่สามารถหักห้ามความทุกข์ใจไปได้ “อาจู” เว่ยนอนหลับอยู่ข้างตัวเง็ก พลิกตัวมานอนเบียดเง็ก เง็กลูบหัวเว่ยเบาๆอย่างทำใจให้เข้มเข็ง “พรุ่งนี้แจ้จูของลื้อต้องกลับมา” เง็กน้ำตาร่วงเพราะยังไม่รู้ว่าอาจูเป็นตายร้ายดียังไงในตอนนี้

 

ซิ่วเอ็งสวดมนต์เคาะกระดองเต่าอยู่หน้าภาพเทพเจ้าเตาไฟ “ถึงเวลาแล้ว ถึงเวลาแล้ว วันนี้แหละวันตายของลูกมัน” ซิ่วเอ็งเคาะกระดองเต่าถี่ๆและสวดมนต์เสียงดังขึ้นๆ

 

ทรงกลดกระชับท่อนไม้ในมือแล้วค่อยๆ ถอยออกห่างมาเพื่อเตรียมรับมือ เจ้าของปืนเดินออกมาจากมุมมืดกำลังถึงจุดที่แสงจันทร์จะส่องให้เห็นหน้าว่าเป็นใคร แต่ทรงกลดตัดสินใจพุ่งชนเสียก่อนโดยใช้ท่อนไม้ฟาดมือชายลึกลับจนปืนหลุดมือกระเด็นไปไกล  


16 หน้า