บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 8 หน้า 5
หน้าศาลเจ้าร้างในคืนพระจันทร์เต็มดวง อันเดินสำรวจตรวจดูความปลอดภัยโดยรอบแล้วมาหยุดประจำการอยู่ที่ประตูหน้าทางเข้า อันยืนนิ่งมองไปที่พระจันทร์เต็มดวงบนท้องฟ้า เสียงเพลงรักหวานเศร้าดังคลอไป อันหลับตาราวกับได้ยินเสียงเพลงนี้
หยกมณีหยิบกลีบดอกกุหลาบสีชมพูที่แห้งกรอบใส่ลงในกล่องไม้เล็กๆทีละกลีบๆ หยกมณีฮัมเพลงเบาๆตามเสียงเพลงจากแผ่นเสียง หยกมณีเก็บกลีบดอกกุหลาบใส่กล่องจนหมด แล้วถือกล่องไม้ไปยืนที่ริมหน้าต่าง หยกมณีแหงนหน้ามองพระจันทร์แล้วกอดกล่องไม้ไว้แนบที่หัวใจ “เฮีย..หยกรออยู่นะ” หยกมณีหลับตาฟังเสียงเพลงรักหวานเศร้าที่ยังคงดังคลออยู่
หมงยืนนิ่งคิดด้วยความเครียดกับการรอคอยฟังข่าวทรงกลด เหมยลี่เปิดประตูเดินเข้ามา หมงหันไปมองอย่างไม่พอใจ “เข้ามาทำไม!?”
“ไม่มีใครเห็นหรอกน่า คนของเธอส่งข่าวมาบ้างหรือยัง”
“ยัง! ป๊าระดมคนออกไปตามหาทรงกลด แต่ไม่มีใครได้เบาะแสอะไรกลับมาเลย แสดงว่าพรุ่งนี้เราคงจะได้ข่าวดี”
“เธอจะมาคาดการณ์เอาเองอย่างนี้ไม่ได้ นี่เธอไม่คิดจะทำอะไรบ้างเลยเหรอ”
“เธอจะให้ฉันทำอะไร ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ตอนนี้ไอ้ทรงกลดอยู่ที่ไหน”
“แล้วเธอรู้อะไรบ้าง เธอไม่บอกว่าเธอร่วมมือกับใคร ก็ไม่เป็นไร แต่ระวังเถอะเธอจะโดนตลบหลังเอา เรื่องแบบนี้ไว้ใจใครได้ที่ไหน ถ้างานครั้งนี้ไม่สำเร็จ เราก็อย่าเสี่ยงอีกเลยนะ”
“เธอเป็นคนเร่งให้ฉันกำจัดไอ้ทรงกลดเอง”
“ก็ตอนนั้นฉันไม่แน่ใจนี่ว่า นายใหญ่จะให้เธอขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งหรือเปล่า แต่ตอนนี้เหตุการณ์มันเปลี่ยนไปแล้ว เธออดทนรออีกไปซักหน่อย..”
“ฉันจะไม่อดทนอีกต่อไปแล้ว ฉันทำงานรับใช้ป๊ามาเป็นสิบปี ถึงเวลาที่ฉันจะต้องได้รับผลตอบแทนแล้ว ไม่มีไอ้ทรงกลดซักคน ฉันจะได้ทุกอย่างที่ฉันต้องการ ถ้าฉันไม่ได้ อย่าหวังว่าแก๊งเขี้ยวสิงห์จะอยู่ได้!”
“อย่างเธอจะทำอะไรได้”
“ฉันทำเองไม่ได้ แต่ฉันยืมมือคนอื่นได้นี่ แก๊งเขี้ยวสิงห์มีศัตรูรอบด้าน หนำซ้ำยังจะขึ้นครองอำนาจต่อจากแก๊งหงส์ดำ ใครๆก็อยากช่วยฉันกำจัดทั้งนั้น แก๊งใหญ่ๆ อย่างนี้ เวลาล้ม..ล้มดังซะด้วยสิ!”
หมงเริ่มคลายใจที่เตรียมแผนสำรองต่อไปได้
อาจูนั่งห่มผ้าอยู่หน้ากองไฟแต่ก็ยังหนาวอยู่ ทรงกลดเดินมานั่งข้างๆ อาจูขยับตัวออกห่างอย่างเก้อๆเขินๆทรงกลดเอามือยื่นออกไปผิงไฟ “ไม่คิดจะแบ่งผ้าห่มกันบ้างเหรอ”
“แบ่งยังไงคะ เรามีผ้าห่มแค่ผืนเดียว”