บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 12 หน้า 3
“เพื่อให้บริษัทในเครือธารากรุ๊ปทำงานต่อไปได้อย่างไม่มีปัญหา ฉันขอแต่งตั้งให้ภพธรเป็นคนดูแลงานในบริษัทแทนฉันชั่วคราวจนกว่าฉันจะกลับมา”
เหล่ากรรมการบริษัทต่างพยักหน้าเห็นด้วยกันกับธารา
“ฝากด้วยนะ”
“ด้วยความเต็มใจครับคุณอา” ภพธรแสร้งยิ้มรับธาราและยิ้มให้ทุกคนในห้องประชุม
สัญญาณภาพของธาราในจอโปรเจคเตอร์ขาดหายไป ทุกคนแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่เครียดเมื่อปัญหาบริษัทคลี่คลายลงแล้ว มีก็แต่ภพธรที่กำปากกากดลงบนเอกสารแน่น แอบโกรธ
รถบรรทุกตู้เทนเนอร์จอดพักบริเวณริมทางวิวสวยแห่งหนึ่ง ดารณีเปิดประตูตู้คอนเทนเนอร์ออก แสงสว่างส่องเข้ามาภายในตู้ชัดเจน เห็นแนนกับเหยี่ยวกำลังเก็บอุปกรณ์โน๊ตบุ๊ก กล้อง ที่เชื่อมต่อสัญญาณ VDO conference ให้ธารา โดยมีน้ำรินชะเง้อมอง ท่าทางซน ๆ อยากรู้อยากเห็น
ดารณีบอกทุกคน “เราวิ่งย้อนเส้นทางผ่านหลายจังหวัด ไม่มีทางรู้แน่ว่าเราอยู่ที่ไหน”
ธาราโล่งอก “ขอบคุณพวกคุณมาก ที่ช่วยฉันแก้ปัญหาได้ทันเวลา”
“เหยี่ยวชำนาญเรื่องนี้ดีค่ะ เค้าเป็นคนสอนฉันเอง” แนนบอก
“พวกคุณคงเป็นคู่หูที่ทำงานกันมานานนะคะ”
“เรารู้ใจกันทุกเรื่องค่ะ” แนนยิ้มๆ มองเหยี่ยว ให้สายตาแสดงความรู้สึกแทนหัวใจ
ธาราเห็นนัยยะทางสายตาของแนน มองอยู่เงียบๆ เข้าใจทุกอย่าง
“รู้ใจกันทุกเรื่อง แหวะ...ขี้อวด” น้ำรินหมั่นไส้
“คุณนายจำอวด...เริ่มเยอะอีกแล้ว ฮึๆ” เหยี่ยวพูดลอย ๆ ขณะเดินผ่านน้ำรินไปช่วยแนนเก็บอุปกรณ์
น้ำรินหันขวับ “ว่าใคร ?”
“ตกใส่หัวผีที่ไหนก็รับไปสิ”
“อิตำรวจขี้เก๊ก! ปากเน่าปากหนอน!”
เหยี่ยวหันไปหาแนน ถามแนนเหมือนจะอ้อน “มีหนอนติดปากเรารึเปล่า แนนดูให้หน่อยสิ”
“ไม่มีนี่” แนนทั้งงงและเขินกับท่าทางอ้อน ๆ ของเหยี่ยว จึงเปลี่ยนเรื่องกลบเกลื่อน “เสร็จงานแล้วรีบพาคุณธารากลับไปพักผ่อนเถอะ”
“นอกจากแนนจะทำงานเก่ง ยังมีน้ำใจคิดถึงคนอื่นเสมอ ไม่เหมือน...” เหยี่ยวเหลือบมองน้ำรินที่กำลังเข่นเขี้ยว มองค้อนเหยี่ยวอย่างไม่พอใจ
“ไม่เหมือนใครเหรอ ?”
“เก็บอุปกรณ์เสร็จแล้วก็รีบกลับกันดีกว่า” เหยี่ยวตัดบท หันหน้าหนีไปทางอื่น แอบขำน้ำริน
น้ำรินหน้าหงิกหน้างอโกรธเหยี่ยว ปริกขยับเข้ามาปลอบ “เป็นผู้หญิง...ควรงอนแต่พองาม”