บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 12 หน้า 5
“ฉันไม่ได้รอเค้า... ไม่มีทาง” ธาราสั่งตัวเองให้ฝืนความต้องการของหัวใจ
“ปากกับใจไม่ตรงกัน นอกจากจะทำให้ไม่มีความสุขมันยังสร้างทุกข์ที่แสนทรมานให้เราด้วยนะคะ” น้ำรินกับธาราทอดถอนใจพร้อมกัน มีชะตากรรมไม่ต่างกัน
แนนกับเหยี่ยวเดินเข้ามาหาธารา “ฉันกับเหยี่ยวจะไปซื้อของ คุณอยากทานอะไรเป็นพิเศษมั้ยคะ
น้ำรินแสดงอาการไม่พอใจแต่ก็ไม่วีนเท่าไรนัก “แย่งหน้าที่ของฉันอีกแล้วนะ เดี๋ยวฉันเหวี่ยงหรอก”
“อะไรก็ได้จ้ะ” ธารากลับไปมองเหม่อเหมือนเดิม ไม่สนใจอะไรอีก
แนนพยักหน้าชวนเหยี่ยว ก่อนเดินนำไป
เหยี่ยวหันไปถามน้ำรินเบา ๆ “ไปด้วยกันมั้ย ?”
“ตามสบาย...ฉันไม่อยากเป็นก้างขวางคอใคร”
“บังเอิญผมชอบเคี้ยวก้างเยอะๆ อย่างคุณซะด้วย”
น้ำรินเชิดหน้าหยิ่ง ขณะเหยี่ยวเดินตามแนนไปแล้วเหยี่ยวก็สั่งน้ำริน “ตามมา !”
ลมพัดวนเข้ามาจะหอบร่างน้ำรินไป แต่น้ำรินรู้ทัน รีบเกาะเสาแน่น ไม่ยอมไป ฝืนยื้อตัวเองไว้ “ฉันจะไม่ไปเป็นก้างเด็ดขาด...” แล้วน้ำรินก็ถูกลมกระชากร่างไปอย่างแรง
แนนเลือกซื้อของสดไปทำกับข้าว โดยมีเหยี่ยวเดินตามช่วยถือของให้ แนนหันมาแบ่งถุงข้าวของในมือเหยี่ยวไปช่วยถือ ตอนแรกเหยี่ยวไม่ยอมแต่สุดท้ายก็ไม่ขัดใจแนน ทั้งสองช่วยกันถือและเดินดูกับข้าวในตลาดด้วยกัน
น้ำรินเดินตามหลังเหยี่ยวมาอย่างหงุดหงิด ไม่เต็มใจมา “อยากสวีทกับแฟน แล้วบังคับให้ฉันมาทำไม”
“พอใจ”
“เผด็จการ !”
เหยี่ยวทำหน้ายียวนกวน ๆ ก่อนหันไปยิ้มแย้มช่วยแนนเลือกซื้อของ
น้ำรินหมั่นไส้มากตั้งจิตมุ่งมั่น .. แล้วหันไปคว้ามะเขือเทศจากร้านผักใกล้ ๆ พอคว้าลอยได้ก็ดีใจเขวี้ยงใส่หัวเหยี่ยว เหยี่ยวสะดุ้งโหยงหันมามองน้ำริน น้ำรินทำลอยหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เหยี่ยวจึงหันกลับไปคุยกับแนน
น้ำรินได้ใจคว้ามะนาวสองลูกเขวี้ยงใส่หัวเหยี่ยวอีก
“เฮ้ย !” คราวนี้เหยี่ยวจะไปเอาเรื่องน้ำริน แต่ถูกแนนเรียกไว้
“เหยี่ยวชอบทานไก่ทอดเกลือ”
“เอาสลัดผักกับหมูอบ”
น้ำรินอึ้งเมื่อนึกถึงตอนมาตลาดกับเหยี่ยว เธอเคยบอกเขาว่า “ฉันชอบทานสลัดผักกับหมูอบ” น้ำรินมองเหยี่ยวอย่างไม่คาดคิด “คุณจำได้ว่าฉันชอบทานอะไร”
“สลัดผักกับหมูอบเนี่ยนะ ?”
“ทำให้สุดฝีมือเลยนะแนน ผมอยากทาน”