บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 6 หน้า 3
ธีภพจ้องมองนกบิวตี้เขม็ง “แกต้องไม่ใช่นกธรรมดาแน่ๆ” ธีภพยกนกขึ้นมามองใกล้ๆแทบจะชิดใบหน้า บิวตี้ถูกธีภพจ้องอย่างใกล้ชิด จมูกปากแทบจะชนกัน
บิวตี้เอนตัวหนีโวยวายเสียงสั่น “ทำอะไรของนาย ไม่ต้องใกล้ขนาดนั้นก็ได้”
“แกเป็นนกจารกรรม มีชิปคอยควบคุมอยู่ใช่ไหม” ธีภพจ้องเขม็งหาคำตอบจากบิ้วตี้ พลางเลื่อนสายตาจ้องดูร่างบิวตี้อย่างพินิจพิเคราะห์ ใช้นิ้วเขี่ยตามลำตัวบิวตี้เพื่อหาชิปที่ฝังอยู่
“ฮิฮิ หยุดนะ ฉันจั๊กจี้ หยุด พอได้แล้ว” บิวตี้ร้องด้วยความจั๊กจี้
ธีภพสำรวจนกหงส์หยกอย่างถี่ถ้วน โทรศัพท์ของธีภพมีเสียงสัญญาณข้อความเข้า ธีภพหยุดเขี่ยนกพร้อมกดโทรศัพท์เห็นเป็นรูปอรวิภา ตกใจนึกถึงนัดทานอาหารเย็น “โอ้ย...ลืมสนิท”
ข้อความของอรวิภาเขียนว่า “งานยุ่งจนลืมอีกหรือเปล่าคะ”
ธีภพถอนใจใหญ่มือกดโทรศัพท์ถึงอรวิภา “น้องอร ผมกำลังเดินทางนะครับ พอดีมีปัญหาที่บริษัทเพิ่งจะเคลียร์เสร็จ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงนะครับ”
ธีภพรีบขึ้นรถแต่บิวตี้ไม่ยอมขึ้นรถ กลับบินเกาะที่หลังคา
“อ้าว บิวตี้จะไปไหน”
“จะไปกินข้าวกับยัยแอ๊บแบ๊ว ชิ ไม่ไปด้วยหรอก เชิญตามสบาย” บิวตี้บินหนีไป ธีภพมองตาม คาดเดาอารมณ์นกไม่ถูก
ที่บ้านอติศักดิ์ อรวิภาเก็บโทรศัพท์หลังจากได้คุยกับธีภพด้วยท่าทางดีใจ เธอแต่งตัวรอจะไปตามนัดกับธีภพเรียบร้อยแล้ว
อดิศักดิ์เงยหน้าจากหนังสือพิมพ์และเสียงไม่ค่อยพอใจ “เขาว่าไง”
“กำลังมาค่ะ พอดีทางบริษัทพี่ธีมีปัญหาเลยช้าหน่อย” อรวิภาตอบบิดาด้วยน้ำเสียงร่าเริง
“ครั้งสุดท้ายแล้วนะ ถ้าคราวนี้ไม่มา ก็ไม่ต้องไปนัดกับเขาอีก”
“ป่าป๊า อย่าพูดอย่างงั้นสิคะ พี่ธีเป็นคนดี เค้ามีธุระจริงๆ”
“แต่ต้องให้เกียรติกันบ้างสิ มีอย่างที่ไหน เดี๋ยวไม่มา เดี๋ยวเลท”
อรวิภารีบพูดประจบเอาใจบิดา “พี่ธีเค้างานยุ่งนี่คะ ป่าป๊าบอกเองไม่ใช่เหรอคะว่าพี่ธีเป็นคนเก่ง ขยันเอางานเอาการไม่ใช่เหรอคะ”
“ขยันก็ดี แต่ลูกป๊าต้องมาก่อน ลูกป๊าใครอย่ามาทำให้เสียใจ”
อรวิภาเข้าไปกอดพ่อ “น้องอรไม่เสียใจหรอกค่ะ น้องอรเข้าใจพี่ธี”
เครือวรรณ ดูแลสาวใช้จัดอาหารเย็นให้อดิศักดิ์อยู่ มองสองพ่อลูกอย่างชื่นชม
“น้องอรขา ลูกไปเติมหน้าเติมปากอีกนิดดีไหมคะ”
“ค่ะ เดี๋ยวถ้าพี่ธีมาคอย ป่าป๊าสัญญานะคะว่าจะไม่ดุพี่ธี” อรวิภาหันไปบอกบิดา อดิศักดิ์พยักหน้าแบบขอไปที รอจนอรวิภาออกไป อดิศักดิ์มองตามอย่างหนักใจ