บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 6 หน้า 5
“ไม่อร่อยหรือคะพี่ธี”
“ครับ เอ่อ อร่อยครับ อร่อยมาก”
“สตูว์แบบนี้น้องอรก็ทำเป็นนะคะ อาจจะไม่อร่อยเท่าที่นี่แต่ป่าป๊าก็ชอบมากค่ะ วันหลังเชิญพี่ธีไปทานข้าวที่บ้านนะคะ น้องอรจะทำให้ชิม นะคะ”
“ครับ” ธีภพเอ่ยรับคำแบบไม่ค่อยตั้งใจฟัง
“ที่นี่เขาใช้เนื้อดีนะคะ สงสัยจะเป็นเนื้อนำเข้าจากที่ไหนก็ไม่รู้ น้องอรเคยใช้เนื้อออสเตรเลียกับอเมริกา แต่นี่คงเป็นเป็นเนื้อโกเบ แต่ตอนนี้มีเนื้อจากฮอกไกโดก็นิ่มดีค่ะ พี่ธีช่วยถามให้หน่อยสิคะ”
ธีงง เพราะไม่ทันได้ฟัง “ถามว่าอะไรนะครับ”
“เนื้อสั่งจากที่ไหนคะ น้องอรจะได้สั่งมาทำให้พี่ธีทาน”
“อ้อ ครับ น้องอรจะทานของหวานอะไรดีครับ”
อรวิภาอ่านเมนู แล้วลังเล “อืมมม ทานเหมือนพี่ธีดีกว่า พี่ธีช่วยสั่งให้น้องอรหน่อยสิคะ”
“ครับ” ธีภพมองเมนูแล้วนิ่งไปนาน
“พี่ธีเบื่ออร ใช่ไหมคะ” อรวิภามองธีภพด้วยความเสียใจ “ต้องเบื่อแน่ๆเลย” อรวิภาเอ่ยด้วยน้ำตาคลอ
ธีภพได้ยินตกใจและรู้สึกผิด รีบตอบปฏิเสธ “เปล่าครับ คือ ที่บริษัทมีปัญหา ผมจำเป็นให้พนักงานระดับสูงพักงาน ก็เลยรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ”
อรวิภาได้ยินเริ่มยิ้มออก“อ๋อ อย่างงี้นี่เอง น้องอรนึกว่าตัวเองน่าเบื่อซะอีก”
“ไม่หรอกครับ ใครจะเบื่อน้องอรได้”
อรวิภาเขินอาย “ถ้างั้น เราไปกันเถอะค่ะ”
ธีภพได้ฟังแล้วรู้สึกงง “ไปไหนครับ”
“ก็กลับบ้านไงคะ พี่ธีจะได้ไปดูว่าคนที่โดนพักงานเค้าเป็นไงบ้าง”
“ขอบคุณครับที่เข้าใจ” ธีภพยิ้มอย่างอบอุ่นและจับมืออรวิภาอย่างซาบซึ้ง อรวิภาได้แต่เขินอาย
ที่ห้องนอนของบิวตี้ บิวตี้ในร่างนกยืนหลับอยู่บนที่นอน ก็ปรากฏแสงสีทองปรากฏขึ้นในห้องแล้วเปลี่ยนเป็นปรมะเทวี ปรมะเทวีปล่อยกระแสจิตบางๆ ไปยังบิวตี้ที่หลับอยู่
“กุศลจิต จงนำไปสู่เหตุ จงหวนรำลึกนึกถึง กรรมดี กรรมชั่วที่กระทำลงไป ภายในห้วงแห่งจิตที่กำลังสงบนี้ด้วยเถิด” หมอกขาวจางๆ ลอยฟุ้งวนอยู่รอบตัวบิวตี้เหมือนภาพในห้วงความฝัน ในภาพนั้นจะเห็นบิวตี้เข้ามาส่องกระจก เติมครีมเติมลิปกลอส ในขณะที่ศรีนวลจมกับความทุกข์ ไม่สังเกตว่าบิวตี้เข้ามา เพราะมัวแต่คุยโทรศัพท์กับลูก