บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 18 หน้า 5
ธีภพลูบตัวเสือด้วยความอ่อนโยน “ฉันก็คิดถึงเหมือนกัน ไม่น่าตั้งชื่อบิวตี้เลยแปลกทั้งคนแปลกทั้งนก”
“แต่นายก็ชอบของแปลกใช่มั้ยล่ะ”
ธีภพเริ่มยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อนึกถึงบิวตี้ “แต่แปลกยังไง ก็...น่ารักดีนะ”
“เยอะนะเนี่ยนาย รู้ตัวป่าว อาการสาหัสนะเนี่ย สงสัยเสือต้องตัดใจหาแฟนใหม่ซะแล้ว”
ที่กรงนกบ้านแพทในเวลาเช้ามืด บิวตี้นกซุกตัวอยู่ซอกกรงโดยมีนกตัวผู้เกาะใกล้ๆ
“ไปนะ ไปให้พ้น โดนจิกเลือดสาดไม่เข็ดหรือไง”
“ไม่เข็ด จนกว่าจะพิชิตศึกสาวสวยได้” นกหนุ่มผิวปากเรียกพวก “มาเลยพวกเรา”
“นอนเต็มอิ่ม ฟิตเปรี๊ยะ พร้อมลุย”
“ไหนล่ะ จะแปลงร่างเป็นคน ไม่เห็นเป็นเลย”
“หลอกกันนี่น้องสาว”
“อย่างงี้ต้องทำโทษ รุมสะกรัมพร้อมๆกัน”
“ใครดีใครได้เว้ย”
นกหนุ่มบินเข้ามาใกล้บิวตี้
“อย่านะ อย่าเข้ามานะ กรี๊ดดดด”
ในช่วงขณะที่บิวตี้นกหวิดเพลี่ยงพล้ำ พระอาทิตย์ขึ้นพอดี บิวตี้กลายร่างเป็นคนหน้าตามีรอยการต่อสู้ปากบวมและเปลือยร่าง
นกตัวผู้ทั้งหลายต่างตกใจเซ็งแซ่ “เฮ้ย อะไรกัน คน นี่หว่า บ้าไปแล้ว โห เสียดายว้อย”
บิวตี้ในร่างเปลือยวิ่งวนหาทางซ้ายขวามองหาเสื้อผ้าหันไปเจอที่ราวบิวตี้คว้าเสื้อผ้าที่ตากทิ้งไว้บนราวมาใส่แล้วรีบออกไปโดยไม่ทันได้รู้ตัวว่าภาพที่กล้องวงจรปิดที่มุมบ้านของแพทได้จับภาพไว้เรียบร้อยแล้ว
ทางด้านลลิตาที่เฝ้ามองเหตุการณ์ ก็รู้สึกหวั่นใจเมื่อเห็นว่าความลับของบิวตี้กำลังจะถูกเปิดเผย
“ความลับของคำสาปกำลังจะถูกเปิดเผยต่อพักตร์พิมล จะแก้ไขอย่างไรดีคะเทวี”
“ไม่ต้องแก้ไข ปล่อยให้เป็นไปตามวิถีของมัน”
“แต่พักตร์พิมลประสงค์ร้ายกับลัลน์ลลิตมาโดยตลอด นางคงหาทางกลั่นแกล้งลัลน์ลลิต ขออนุญาตให้เราไปเตือนนางสักนิดได้ไหมคะเทวี”
“ท่านยังคิดจะปกป้องลูกอยู่อีกหรือ เหตุใดจึงไม่คิดบ้างว่ามารดาของพักตร์พิมลก็ย่อมต้องการปกป้องบุตรของนางเช่นกัน”
ลลิตาหยุดนิ่งคิดและได้สติ “เราคิดถึงแต่ตนเองอย่างที่เทวีกล่าวจริงๆ”
“ลัลน์ลลิตเคยทำร้ายจิตใจพักตร์พิมลอยู่ไม่ใช่น้อย เคยกระทำสิ่งใดไว้ย่อมได้รับผลแห่งการกระทำนั้น เป็นธรรมดา”
ลลิตานิ่งยอมรับแต่อดห่วงไม่ได้
ทางด้านบ้านบิวตี้ ป้าจันกับพรหน้าตื่นลงมาจากชั้นบน