บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 7 หน้า 5
9 เมษายน 2557 ( 15:44 )
6.8M
5
ผู้จัดการฟังแล้วได้แต่หน้าเครียดกุมขมับ ส่วนบิวตี้แอบฟังอยู่หน้าห้องผู้จัดการรู้สึกโมโหวาวาและกาย ทำให้แท่งวัดความดีที่บิวตี้เอามาห้อยคอไว้ เปล่งแสงสีดำ จนบิวตี้สะดุ้ง
ในเวลาเดียวกันที่แท่งวัดความดีในสวรรค์เปล่งแสงสีดำ นางฟ้าลลิตาลืมตาขึ้นจากสมาธิ เพราะถูกขัดจังหวะด้วยกระแสกรรมที่บิวตี้ทำ
“ไม่นะ ลูกแม่ก่อกรรมอีกแล้ว” ลลิตารับรู้ด้วยความเป็นห่วง
“ท่านควรจะนั่งสงบจิต ไม่ใช่นิมิตหานางที่ไม่ใช่บุตรของท่านอีกต่อไปแล้ว” ปรมะเทวีเตือนลลิตา
“ความผูกพันของแม่กับลูกไม่ว่าภพใดชาติใด ก็ไม่อาจตัดได้ เทวีท่านคงเห็นแล้วว่า บทเรียนกลับยิ่งทำให้ลัลน์ลลิต สร้างกรรมเพิ่มขึ้นอีก”
“เพราะนางตั้งเจตนาไม่ถูกต้อง นางทำงานด้วยความโกรธเต็มไปด้วยความแค้นและคิดแก้แค้นางไม่ได้ทำงานด้วยใจรักในหน้าที่ จึงเป็นเช่นนี้”
ลลิตาเหลือบมองมาตรวัดและต้องตกใจ “โอ้ว มาตรวัดเปลี่ยนเป็นสีดำเพิ่มขึ้นอีกแล้ว”
“ใช่หากนางยังไม่ประกอบกรรมดีเพิ่มขึ้น คงต้องกลายเป็นนกไปตลอดกาล”
“โธ่ นี่เราแก้ไข หรือยิ่งไปซ้ำเติมเคราะห์ให้นางคะ”
“เราไม่ได้ทำหรอก นางกระทำตนเอง” ปรมะกล่าวตอบด้วยความสลดใจ รู้สึกผิดที่ทำให้เรื่องไปกันใหญ่ ลลิตายิ่งร้อนรนและกลัดกลุ้มต่อชะตากรรมของลูกสาวตัวเอง
แพทกับกันดิษซึ่งโดนพักงานอยู่ นัดให้ปีวราไปพบที่ร้านกาแฟไม่ไกลจากบริษัทธนบวร เพื่อสืบหาข่าวเกี่ยวกับบิวตี้
“ยัยบิวตี้ทำอะไรบ้างวันนี้เล่ามาให้ละเอียด” แพทถามปีวราด้วยความอยากรู้
ปีวราอึดอัดใจที่จะตอบ “เอ่อ คือ”
“อย่าช้า เล่ามา” กันดิษเร่ง
“เอ้อ คุณบิวตี้ไม่ได้มาทำงานค่ะ”
“แน่ใจเหรอ” แพทถามย้ำเพื่อความมั่นใจ
“คะคุณแพท ปีเช็คกับคนงานแล้วค่ะ ไม่มีใครเห็นเลย”
“อั๊ดชะ นึกแล้วไม่ผิด ระเหิดระหงไฮโซ อย่างนางจะทำงานโกดังได้ซักกี่น้ำ” กันดิษรีบพูดเอาใจแพท
แพทนิ่งและคิดอย่างไตร่ตรอง “หรือว่าจะย้ายไปฝึกแผนกอื่น ปี เธอไปสืบมาซิ”
“โอ๊ย คุณแพทฮ้า ยัยปีอ่อนมากค่ะ ไอ้เรื่องแบบนี้แก๊งหูตาสับปะรดจะเวิร์กกว่าคะ”กันดิษหยิบมือถือออกมาและกดโทรศัพท์พูด “แฮลโล้บอกหน่อยซิ วันนี้มีคนงานใหม่มาฝึกงานแผนกไหนบ้างป่าวอะตะเอง อืมๆ อ้อ เหรอ โอเชๆขอบใจนะตะเอง” หันไปบอกกับแพท “คุณแพทฮ้า ไม่มีเลยค่ะ”