บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 19 (ตอนจบ) หน้า 3

ธีภพนอนกกกอดบิวตี้จนหลับไปด้วยกัน

ธีภพจูบหัวนกอย่างอ่อนหวาน

บิวตี้สะอื้นด้วยความอาลัย “มันจะไม่มีแบบนี้อีกแล้ว เขาคงรังเกียจที่เห็นฉันเป็นสัตว์ประหลาด”

บิวตี้เปลี่ยนอารมณ์เป็นความโกรธ เช็ดน้ำตาแรงๆ “ช่างปะไร จะคิดยังไงกับฉันก็ช่าง ฉันไม่แคร์หรอก นายมันก็แค่คนโกหก หลอกลวง คนทรยศ” บิวตี้ห้ามน้ำตาไม่อยู่ ร้องไห้อีก “ฉันจะไม่เชื่อนายอีกแล้ว ฉันเกลียดนาย เกลียด...ที่สุดในโลก” 

ธีภพอาบน้ำออกมา ได้ยินเสียงกุกกักที่ระเบียง

ธีภพดีใจ “บิวตี้...” ชายหนุ่มเปิดประตูออกไปดูที่ระเบียง ปรากฏว่าระเบียงว่างเปล่า ธีภพรู้สึกเหงาหงอยอย่างบอกไม่ถูก

“ไม่ใช่บิวตี้หรอกครับนาย  นกแสก ต่างหาก”

ธีภพยืนเหม่อมองที่ระเบียง และคิดถึงบิวตี้ด้วยความสงสาร “เป็นนก คงลำบากมากสินะ”

ธีภพนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา

วันที่บิวตี้กลับไม่ทันตอนเช้า ธีภพรู้สึกเหมือนมีคนอยู่ในห้องแล้วหลบลงระเบียง

บิวตี้ท่าทางเจ็บปวด แล้วหายไปที่ส้วม ที่ปั๊มน้ำมัน

บิวตี้นกสืบเรื่องที่โดนแพทกลั่นแกล้ง

บิวตี้กระวนกระวายยามเย็น ธีภพ ดุ ประชด ว่าอยากเจอเจตน์ชาญ

บิวตี้มีรอยฟกช้ำตามตัว ธีภพบอกให้เลิกกับคนที่ทำร้ายบิวตี้

บิวตี้เกือบเปลือยอยู่กับเจตน์ชาญ ธีภพว่าให้เจ็บๆ

บิวตี้ขอให้ธีภพเชื่อ สักวันจะบอกความจริงแล้วธีภพจะเข้าใจ

ธีภพตัดสินใจอย่างมุ่งมั่น “ไม่ว่าบิวตี้จะเป็นอะไร ผมก็รักคุณอยู่ดี”

อรวิภาเหม่อเหงา ขณะที่ทำเป็นดูทีวีอยู่กับพ่อแม่ตามปกติ

โทรศัพท์ดัง อรวิภาเห็นชื่อเจตน์ชาญ จึงเดินเลี่ยงมารับโทรศัพท์ พูดเสียงห้วน “โทรมาทำไม  มีธุระอะไร”

“เปล่า  แค่อยากรู้ว่าเลิกร้องไห้หรือยัง”

“นี่คุณ เลิกยุ่งกับฉันเสียทีได้ไหม แล้วก็ไม่ต้องโทรมาอีก” 

“ใจร้าย เวลาคุณเสียใจผมอุตส่าห์คุยเป็นเพื่อน  ตอนนี้ผมเสียใจบ้างคุณกลับไม่ยอมฟัง”

”เสียใจเรื่องอะไร”