บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 19 (ตอนจบ) หน้า 4
“ที่บริษัทมีปัญหา ผมต้องถอนตัวไม่ส่งงานคุณเกรซ”
“อ้าว ทำไมล่ะ”
“ผมไปเล่าให้คุณฟังพรุ่งนี้ได้ไหมผมไม่รู้จะปรึกษาใคร”
“ไม่... ฉันไม่ว่าง”
เจตน์ชาญทำเสียงเศร้า “ครับ ถ้าอย่างงั้นผมจะไม่รบกวนอีก” แถมถอนใจยาว “ขอโทษที่ทำให้คุณรำคาญ คุณคงเบื่อหน้าผมเต็มทีแล้ว ลาก่อนครับ”
อรวิภาตกใจ “เดี๋ยว ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น”
เจตน์ชาญได้ยินดังนั้นก็เสียงใสขึ้นมาทันที “งั้นก็หมายความว่าคุณว่างใช่ไหมครับ”
“แต่ฉันคุยกับคุณได้แป๊บเดียวตอน 11 โมงนะ”
“โอเคครับ พรุ่งนี้เจอกัน ฝันดีนะครับ”
อรวิภาปิดโทรศัพท์กลับมานั่งกับพ่อแม่
“คุณเจตน์โทรมาหรือจ๊ะ”
“ค่ะ ป่าป๊าขาคุณเจตน์เขาต้องถอนตัวไม่ส่งงานอ๊านตี้เกรซแล้วนะคะ”
“อ๋อ เขาบอกมาแล้วจ้ะ”
“อ๊า ไหนบอกว่ากลุ้มใจ ไม่รู้จะปรึกษาใคร”
เครือวรรณหัวเราะ “คุณเจตน์นี่น่ารักนะ เอาใจใส่คอยแหย่ คอยปลอบน้องอรตลอด”
“ป่าป๊าว่าเขาเหมาะกับลูกที่สุดแล้วตอนนี้”
“ป่าป๊าหม่ามี๊ขา น้องอรยังไม่อยากรีบตัดสินใจค่ะ ขอดูไปเรื่อยๆก่อน คราวนี้ น้องอรขอเป็นคนเลือกเองได้ไหมคะ”
อดิศักดิ์ เครือวรรณ แอบมองหน้ากันยิ้มๆ
เช้าวันรุ่งขึ้น บิวตี้ หน้าเศร้า ตาบวมเพราะร้องไห้ หญิงสาวกลับจากใส่บาตรเข้ามากับป้าจัน ศรีนวล
บิวตี้ชะงักเมื่อเห็นธีภพ ที่สภาพเหมือนไม่ได้นอนทั้งคืน มายืนรออยู่
“ขอคุยด้วยหน่อย ได้ไหม”
คนอื่นสะกิดกันรีบหลบไป บิวตี้จะเดินหนีเข้าบ้าน
ธีภพคว้ามือบิวตี้ไว้ “เราต้องคุยกันให้เข้าใจ”
บิวตี้พยายามสะบัด “ปล่อยไม่งั้นฉันจะกัดหัวให้หลุดกระเด็นเลย คุณก็รู้นี่ว่าฉันเป็นสัตว์ประหลาด ไม่กลัวหรือไง”
“ไม่กลัว ไม่ว่าบิวตี้จะเป็นอะไร ผมก็รักบิวตี้อยู่ดี”
บิวตี้อึ้ง เผลอสบตากับธีภพ ธีภพดึงบิวตี้เข้ามากอด