รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 16 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 16 หน้า 2
23 เมษายน 2557 ( 10:25 )
6.8M
5
เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 16
14 หน้า

 

“พี่ธีไม่เชื่อแพทหรือคะ” แพทเสียใจที่ธีภาไม่เชื่อเธอ

“ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่จำเป็นต้องทำเพื่อให้แพทได้พิสูจน์ตัวเอง” ธีภพตอบแพทด้วยสีหน้าเคร่งเครียดด้วยความลำบากใจ

“ก็ได้ เชิญตามสบาย แต่ถ้าไม่เจอฉันจะเอาเรื่องเข้าบอร์ดบริษัทว่าเธอกลั่นแกล้งฉัน”

“แต่ถ้าเจอฉันก็จะเอาเรื่องเธอเหมือนกัน” บิ้วตี้รับคำท้าและจ้องหน้ากันกับแพทแบบเอาเป็นเอาตาย

 

อดิศักดิ์จะไปงานพระราชทานเพลิง กลับมาเปลี่ยนชุดดำเสร็จแล้ว กำลังจะออกจากบ้านไปกับเครือวรรณ อติศักดิ์หันมาหาอรวิภา

“น้องอรโทรบอกธีภพหรือยังว่าพ่อจะคุยด้วย”

“โทรแล้วค่ะ แต่พี่ธีขอเลื่อนบอกว่าตอนนี้ที่บริษัทกำลังมีปัญหาต้องรีบแก้ไข  ขอเลื่อนเป็นพรุ่งนี้ค่ะ” อรวิภาตอบบิดาด้วยความไม่สบายใจ

“อีกละ ธุระมาก่อน ตลอด” เครือวรรณถามอรวิภาด้วยความไม่พอใจ

“เลื่อนไปแค่วันเดียวคงไม่เป็นไหร่หรอกนะคะ ป่าป๊า หม่าม้า”

“ถ้าพรุ่งนี้ไม่มาอีก คราวนี้จบกันเลยนะ ป่าป๊าว่ามันชักจะมากไปแล้ว”

“นั่นสิ จะได้รู้เสียบ้างว่าลูกของเราไม่ใช่ลูกไก่ในในกำมือ อุ๊ยพูดแล้วเคืองไปกันเถอะค่ะป๊า” 

อดิศักดิ์กับเครือวรรณออกไปงานศพ ทิ้งให้อรวิภากระวนกระวายใจ อรวิภาตัดสินใจกดโทรศัพท์หาธีภพ  แต่มีเพียงเสียงรอสายเป็นเสียงธีภพตอบรับอัตโนมัติว่า 

“ขณะนี้กำลังอยู่ระหว่างการประชุมโปรดฝากข้อความไว้หลังได้ยินสัญญาณ”

อรวิภากดปิดแล้วโทรใหม่ กลายเป็น missed call หลายๆครั้ง ด้วยความร้อนใจ

 

ที่ห้องทำงานของแพท แพทนั่งจิบกาแฟทำไม่รู้ไม่ชี้  ธีภพดูบิวตี้สั่งการให้ส้มเช้งและฝรั่งค้นหาจนทั่ว ส้มเช้งพลิกหาในแฟ้มสุดท้าย หันไปบอกบิวตี้ “ไม่มีเลยค่ะคุณบิวตี้”

“ในตู้ก็ไม่มีครับหาทั่วแล้ว” ฝรั่งหันไปตอบบิ้วตี้เหมือนกัน 

แพทแสยะยิ้มด้วยความสะใจ “ประชุมบอร์ดครั้งต่อไปฉันจัดการเธอแน่ ท่านประธาน” 

บิวตี้หันไปสั่งส้มเช้งและฝรั่ง “ออกไปก่อน” ส้มเช้งและฝรั่งเดินออกไปตามคำสั่ง

“จะขอโทษฉันเหรอ  ไม่ได้นะเธอต้องจัดพิธีขอโทษต่อหน้าทุกคน เหมือนที่เธอเคยให้ฉันทำ” 

“แต่ฉันยกเลิกแล้ว อย่ามั่วคราวนี้ถึงจะยังหาหลักฐานไม่เจอ แต่ฉันก็เชื่อว่าเธอต้องมีส่วนเกี่ยวข้อง”

แพทลุกขึ้นประจันหน้าด้วยความโกรธ “ไหนหลักฐาน เอามาดูซิ”

บิวตี้พูดลอยหน้ายั่วโมโห “หลักฐานคือเธอมีนิสัยชอบขโมยของฉันมาตั้งแต่เด็กแล้วน่ะสิ”

“ไม่จริง ฉันขโมยอะไรของเธอ”

บิวตี้นึกถึงตอนเด็ก บิวตี้ยื้อยุดฉุดกระชากถุงกระดาษใส่ของเต็มที่อยู่ในมือแพท

“เอาของเราคืนมานะ บอกให้เอามา”


14 หน้า