บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 1 หน้า 12

“ไอ้บ้า! มาปล้นบ้านเค้า เค้าคงอโหสิให้แกหรอก!” โจรคนแรกหยิบรูปมาดู “ตายไปแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้ใช่ม้า ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวคนยังไม่ตายจะเอาไปให้เอง ฮ่ะๆๆ” พูดจบก็เหวี่ยงรูปลงโซฟาข้างหลัง แล้วหันเดินขึ้นชั้นสอง โจรคนที่สองประชิดติดตาม โดยที่ไม่ทันเห็นว่ากรอบรูปแต่งงานกลับมาวางที่เดิม
โจรทั้งสองเดินเข้ามา กวาดไฟฉายไปทั่ว สภาพห้องนอนถูกผ้าคลุมไว้ ของใช้ยังอยู่ครบ โต๊ะเครื่องแป้งเห็นเครื่องสำอางและของใช้ของรัชนียังวางอยู่ รวมทั้งหีบใบใหญ่ใส่เครื่องประดับ
โจรคนที่สองตรงไปที่หีบทันที เปิดออกเห็นเครื่องเพชร สร้อย ต่างหูรัชนีมากมาย
“ดูสิ กลัวผีจนไม่กล้าเอาอะไรออกจากบ้านเลยซักชิ้น หึๆๆ นี่แหละ รางวัลของคนกล้าอย่างเราสองคน” โจรคนแรกก้มมองจะปิดหีบ แต่ต้องตกใจ เห็นหัวรัชนีอยู่ในหีบเต็มใบพอดี! โจรตกใจปล่อยหีบหลุดมือทันที เครื่องประดับกระจายเกลื่อน
“อะไรพี่!!!”
โจรคนแรกมองหีบที่ร่วงที่พื้นอีกทีเห็นหีบวางเปล่า “ไม่มีอะไร ไปเอาหีบมาเร็ว!”
“อยู่ไหนละพี่?”
มีมือมือหนึ่ง ยื่นหีบให้ โจรทั้งสองคนรับไว้แล้วนึกได้เงยหน้าขึ้นมอง ทั้งสองคนมองเห็นสัญญาในชุดเดียวกับวันที่ตายยืนอยู่ แต่หัวหันกลับไปด้านหลัง
“เว้ยยยยย!!!!!!!!!”
โจรคนแรกก้มมองหีบเห็นหัวรัชนีอีกครั้ง รัชนีฉีกยิ้มให้ สองโจรตาเหลือก
“ผี!!!!!!!!!!!!!!!!! “
โจรเหวี่ยงหีบทิ้ง แล้วจะวิ่งออกจากห้อง แต่เห็นสัญญาห้อยหัวดักตรงประตู แล้วหมุนคอกลับมายิ้มให้
“กรี๊ดดดดดดด” โจรคนที่สองโดดทะลุหน้าต่างแตกเพล๊ง!! ตัวเกี่ยวพันผ้าม่านร่วงไป
โจรคนแรกหันไปไม่เห็นสัญญาแล้ว รีบพุ่งจะเปิดประตูออกไป แต่พอจับลูกบิดก็ชะงัก ก้มดูที่ลูกบิดเห็นว่าเป็นมือรัชนีอยู่แทนที่ลูกบิดและจับมือโจรคนแรกไว้
“เว้ยยยยย!!!” โจรผงะหงายท้อง มองที่ลูกบิดยังเห็นมือรัชนี กวักเรียกอยู่ยิกๆๆๆ ด้านหลังโจรมีใครบางคนมาหยุดยืนอยู่ โจรค่อยๆหันกลับไปมอง เห็นสัญญารัชนียืนอยู่ แต่หัวสลับกัน “กรี๊ดดดดดด!!!!!!!!!”
โจรคนแรกวิ่งหน้าตื่นออกมาหน้าบ้าน โจรคนที่สองโผล่มาดึงไว้ โจรคนแรกตกใจ
“ชั้นเอง!! รีบหนีกันเถอะพี่!!! ชั้นกลัว!!!”
โจรคนแรกพยักหน้าแล้วมองไปด้านหลังโจรคนที่สองแล้วตาเหลือก เมื่อเห็นร่างเพื่อนถูกผ้าม่านพันคอห้อยต่องแต่งจากชั้นสอง ลิ้นจุกปากตาถลน โจรคนแรกหันมามองหน้าเพื่อนโจรที่ยืนอยู่ตรงหน้า “ฮื่อ!!!! ผี!!!”
โจรคนแรกวิ่งหนีออกนอกบ้านไป โจรคนที่สองยังไม่รู้ตัวว่าตายก็กลัววิ่งตามไปด้วย
ที่หน้าต่างรัชนี สัญญายืนมองหัวเราะอยู่